Proud of myself!
Καλησπέρα σας βραδυνά μου πλασματάκια..!!
Διανύουμε τον γλυκό Νοέμβρη..!! Ο μήνας που κανονικά θα έπρεπε να είναι γένους θυληκού! Μια κρύο, μια ζέστη...δε ξέρει τι θέλει μου φαίνεται..!!
Μέσα στις τελευταίες μέρες μέσα σε όλο το τρέξιμο που έχω έτυχε να ακούσω μερικές ιστορίες εδώ και εκεί...Θυμάμαι που πάντα στην τάξη υπήρχε η πιο όμορφη ή ο πιο όμορφος μαθητής...Ο καλύτερος ή ο πιο cool..!! Τελικά πόσο σημασία έχουν αυτά στην πραγματική ζωή? Και η απάντηση είναι ΚΑΜΜΙΑ! Σημασία τελικά πιστεύω έχει τι αντανακλά ο καθένας από εμάς στους γύρω του..είτε στα επαγγελματικά είτε στα συναισθηματικά είτε στα κοινωνικά...πάντα σημασία έχει τι λαμβάνουν οι γύρω σου από εσένα, πόσο τους αρέσει, αν το αποδέχονται...και στην τελική αν δεν τους κάνεις κλικ πόσο σε νοιάζει κιόλας...Πάντα ήμουν αρκετά αμυντικός άνθρωπος και αν αυτό δε με προστάτευε όσο έπρεπε τότε γινόμουν ακόμα και επιθετικός...πράγμα που δε θεωρώ ελάττωμα αλλά προτέρημα φυσικά..! Δε με πείραζε ποτέ να εναντιωθώ σε κάτι με το οποίο δε συμφωνώ και έτσι απέφευγα τους μάταιους συμβιβασμούς...βέβαια θα μου πείτε...ρε έξυπνη εσύ...υπάρχουν άνθρωποι που δε μπορούν να το κάνουν αυτό...θέλουν να κλείσουν τα μάτια...θέλουν να κρατηθούν από μια ελπίδα που στην πραγματικότητα ξέρουν ότι δεν υπάρχει...Τι?? αυτό τους κάνει χαζούς? ή κακούς? ή πιο λίγους? και η απάντηση είναι πάλι όχι...αλλα σίγουρα τους κάνει πολλές φορές δυστυχισμένους...σκεπτικούς...συμβιβασμένους..και τελικά αδιάφορους...Μένοντας σε μία κατάσταση που δε σε ικανοποιεί τουλάχιστον στα περισσότερα..κλείνεις τον εαυτό σου σε ένα είδος φυλακής που έφτιαξες μόνο σου...και η φυλακή μπορεί ακόμα και να σε τρελάνει...όμως ακόμα και αν δε μπορέσεις να βγεις από αυτή τη φυλακή εύκολα...τουλάχιστον κοίτα να αρχίσεις να ετοιμάζεις το σχέδιο απόδρασης ενώ είσαι ήδη μέσα...Κοιτάμε πίσω καμιιά φορά και είναι χτες που ήμασταν μολις 16 χρονών...δεν αξίζει να χάνουμε ούτε μία μέρα μακρυά από αυτό που θα μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους...είτε λέγεται δουλειά...είτε λέγεται έρωτας...είτε λέγεται όπως θέλετε εσείς να το ονομάσετε...Συμπεριφερθείτε στην κάθε μία μέρα από τη ζωή σας όπως αξίζει σε εσάς...καθήστε λοιπόν και γράψτε μία λίστα με όσα περιτριγυρίζουν σε αυτή τη φάση τη ζωή σας...θα μείνετε έκπληκτοι με το πόσα πράγματα πρέπει να σταματήσετε γιατί δε σας αξίζουν και πόσα θέλετε στην πραγματικότητα να κάνετε που δεν τα κάνετε...!!
Τα περαστικά μας σήμερα πάνε στους παθητικούς...σε αυτούς που δε πιστεύουν στον εαυτό τους τόσο που να πιστέψουν ότι μπορούν να αλλάξουν...Λυπάμαι πολύ..Μα η ζωή είναι για τα δύσκολα...γι αυτά που σε κάνουν να νιώθεις ότι μπορείς να είσαι περήφανος γι αυτό που είσαι...αν τώρα εσείς προτιμάτε να ζείτε ασφυκτικά και να προκαλείτε ασφυξία και στους γύρω σας...τότε...bottoms up για να ξεχάστε ποιοι είστε!!!
Αυτά τα ολίγα από μένα..!!
οσο για τους υπόλοιπους..
till next time;)
kiss kiss:):)
Διανύουμε τον γλυκό Νοέμβρη..!! Ο μήνας που κανονικά θα έπρεπε να είναι γένους θυληκού! Μια κρύο, μια ζέστη...δε ξέρει τι θέλει μου φαίνεται..!!
Μέσα στις τελευταίες μέρες μέσα σε όλο το τρέξιμο που έχω έτυχε να ακούσω μερικές ιστορίες εδώ και εκεί...Θυμάμαι που πάντα στην τάξη υπήρχε η πιο όμορφη ή ο πιο όμορφος μαθητής...Ο καλύτερος ή ο πιο cool..!! Τελικά πόσο σημασία έχουν αυτά στην πραγματική ζωή? Και η απάντηση είναι ΚΑΜΜΙΑ! Σημασία τελικά πιστεύω έχει τι αντανακλά ο καθένας από εμάς στους γύρω του..είτε στα επαγγελματικά είτε στα συναισθηματικά είτε στα κοινωνικά...πάντα σημασία έχει τι λαμβάνουν οι γύρω σου από εσένα, πόσο τους αρέσει, αν το αποδέχονται...και στην τελική αν δεν τους κάνεις κλικ πόσο σε νοιάζει κιόλας...Πάντα ήμουν αρκετά αμυντικός άνθρωπος και αν αυτό δε με προστάτευε όσο έπρεπε τότε γινόμουν ακόμα και επιθετικός...πράγμα που δε θεωρώ ελάττωμα αλλά προτέρημα φυσικά..! Δε με πείραζε ποτέ να εναντιωθώ σε κάτι με το οποίο δε συμφωνώ και έτσι απέφευγα τους μάταιους συμβιβασμούς...βέβαια θα μου πείτε...ρε έξυπνη εσύ...υπάρχουν άνθρωποι που δε μπορούν να το κάνουν αυτό...θέλουν να κλείσουν τα μάτια...θέλουν να κρατηθούν από μια ελπίδα που στην πραγματικότητα ξέρουν ότι δεν υπάρχει...Τι?? αυτό τους κάνει χαζούς? ή κακούς? ή πιο λίγους? και η απάντηση είναι πάλι όχι...αλλα σίγουρα τους κάνει πολλές φορές δυστυχισμένους...σκεπτικούς...συμβιβασμένους..και τελικά αδιάφορους...Μένοντας σε μία κατάσταση που δε σε ικανοποιεί τουλάχιστον στα περισσότερα..κλείνεις τον εαυτό σου σε ένα είδος φυλακής που έφτιαξες μόνο σου...και η φυλακή μπορεί ακόμα και να σε τρελάνει...όμως ακόμα και αν δε μπορέσεις να βγεις από αυτή τη φυλακή εύκολα...τουλάχιστον κοίτα να αρχίσεις να ετοιμάζεις το σχέδιο απόδρασης ενώ είσαι ήδη μέσα...Κοιτάμε πίσω καμιιά φορά και είναι χτες που ήμασταν μολις 16 χρονών...δεν αξίζει να χάνουμε ούτε μία μέρα μακρυά από αυτό που θα μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους...είτε λέγεται δουλειά...είτε λέγεται έρωτας...είτε λέγεται όπως θέλετε εσείς να το ονομάσετε...Συμπεριφερθείτε στην κάθε μία μέρα από τη ζωή σας όπως αξίζει σε εσάς...καθήστε λοιπόν και γράψτε μία λίστα με όσα περιτριγυρίζουν σε αυτή τη φάση τη ζωή σας...θα μείνετε έκπληκτοι με το πόσα πράγματα πρέπει να σταματήσετε γιατί δε σας αξίζουν και πόσα θέλετε στην πραγματικότητα να κάνετε που δεν τα κάνετε...!!
Τα περαστικά μας σήμερα πάνε στους παθητικούς...σε αυτούς που δε πιστεύουν στον εαυτό τους τόσο που να πιστέψουν ότι μπορούν να αλλάξουν...Λυπάμαι πολύ..Μα η ζωή είναι για τα δύσκολα...γι αυτά που σε κάνουν να νιώθεις ότι μπορείς να είσαι περήφανος γι αυτό που είσαι...αν τώρα εσείς προτιμάτε να ζείτε ασφυκτικά και να προκαλείτε ασφυξία και στους γύρω σας...τότε...bottoms up για να ξεχάστε ποιοι είστε!!!
Αυτά τα ολίγα από μένα..!!
οσο για τους υπόλοιπους..
till next time;)
kiss kiss:):)
Σχόλια
mikri ksini!!!!!