vodka με στημένο λεμόνι!

Καλησπέρα σας όμορφα πλάσματα!! Η Καλοκαιρινή διάθεση συνεχίζεται και με τρελές διαθέσεις μπαίνουμε στον Αύγουστο!! Έτσι λοιπόν σήμερα με αφορμή έναν πολύ ωραίο πρωινό καφέ (που καιρό είχαμε να το κάνουμε να ομολογήσω) σκέφτομαι να σας πω ένα παραμύθι...!! έτσι για τους πιο ρομαντικούς απόψε..!! Κάποτε σε ένα πανέμορφο και μεγάλο παλάτι.....ζούσε μια πριγκίπισσα! Ότι ήθελε το είχε...!! Οι γονείς της, της είχανε δώσει ότι μπορεί να φανταστεί κανείς, και συναισθηματικά και υλικά..!! όμως και αυτή με τη σειρά της, ήτανε πολύ τυπική με τις υποχρεώσεις της...μεγαλωμένη πραγματικά μέσα σε μια παραμυθένια ζωή...θυμόταν κάπου κάπου την όμορφη γιαγιά της να της λέει ξανά και ξανά πως κάποια στιγμή μαζί με έναν όμορφο πρίγκιπα θα ανέβει πάνω στο άλογο και θα ζωγραφίσει το δικό της παραμύθι...!! Έτσι λοιπόν της αγαπημένης μας ηρωίδας δε της έκανε εντύπωση όταν όντως γνώρισε έναν ονειρικό φαινομενικά πρίγκιπα...γεγονός που την έκανε να ονειρευτεί ακόμη περισσότερο στη ζωή της..... Έφτασε λοι

Καλησπέρα σας όμορφα μου πλασματάκια!!! Ελπίζω όλοι να μου είστε καλά και να περνάτε ακόμα καλύτερα!!!!!!! Σήμερα λοιπόν θέλω να μιλήσουμε για κάτι που νομίζω ότι περνώντας τα χρόνια γινόμαστε λίγο πιο τυπικοί και ξεχνάμε κάποια πολύ βασικά πράγματα!!!! Όπως για παράδειγμα...το Άγγιγμα..!! Μία από τις πιο σημαντικές μορφές υποσυνείδητης επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων..!! Κατά κάποιο τρόπο δίνει φυσική μορφή στα συναισθήματά μας..!! Όταν για παράδειγμα θέλουμε να παρηγορήσουμε κάποιον τον αγκαλιάζουμε...ή αν θέλουμε να δείξουμε ότι κάτι μας θυμώνει πολύ μπορούμε ως και να τον χαστουκίσουμε...μη γελάτε..και αυτό άγγιγμα είναι μη τα πάρω!!! Όλες μας οι σχέσεις χαρακτηρίζονται από διαφορετικού τύπου αγγίγματα...οι οικογενειακές, οι φιλικές και φυσικά οι ερωτικές.....διαφορετικό όπως είπα το είδος του αγγίγματος...μα δε παύει σε κάθε περίπτωση να υπάρχει..... Η μαμά χαϊδεύει τρυφερά το κεφαλάκι του παιδιού που χτύπησε...!! ο αδερφός τσιμπάει το μικρό μωρό γιατί το ζηλεύει.....!! η

Καλησπέρα σας μικρά μου πλασματάκια..!! Και χωρίς χωρίς πολλούς προλόγους, γιατί γίνεται καταιγισμός ερωτημάτων αυτή τη στιγμή στο λιγοστό εγκέφαλο που μου έχει απομένει μπαίνουμε απευθείας στο θέμα!!! Γιατί οι γυναίκες προτιμούν τα λεγόμενα Κακά παιδιά? Τα πονηρά παιδιά...και μάλιστα ειδικά σε αυτούς τείνουν να φτιάχνουν και μια μάσκα...μια δικαιολογία ας πούμε ότι είναι τα καλύτερα παιδιά που γνώρισαν ποτέ??!! Δηλαδή και καλά ότι ψάχνουμε το πρότυπο του μπαμπά μας ένα τεράστιο ψέμα...!! Γιατί δε πιστεύω καμιά από εμάς να έχει αυτή την άποψη για τον μπαμπά της!! χεχε!!! Όλα ξεκινούν από πολύ μικρή ηλικία... πας στο σχολείο με τις ωραίες μακριές σου κοτσίδες..και μόλις έρχεται ο Γιαννάκης να στις ξεριζώσει η δασκάλα σε βλέπει στην γωνία που κλαις και τον μισείς και αντί να έρθει να σου πει "μη του δίνεις σημασία του βλαμμένου" σου λέει..έλα τώρα Ιλεανάκι...πήγαινε να τα βρείτε....σε αγαπάει ο Γιαννάκης...γι αυτό τα κάνει αυτά..!!!! Τεράστιο λάθος!!! αμέσως αμέσως στο μυ

Καλησπέρα σας μεσημεριανά μου πλασματάκια!! Ελπίζω το Καλοκαίρι να σας έχει βρει καλά και να συνεχίσει ακόμα καλύτερα...!! Καλοκαίρι....η εποχή που λίγο πολύ όλα είναι πιο χαλαρά..!! λιγότερο φαγητό...λιγότερα ρούχα....λιγότερα γενικά όλα με μια διάθεση όμως τουλάχιστον για τους Έλληνες ως εκεί πάνω..!!! Και μέσα σε αυτή την ανεμελιά...έρχομαι εγώ και ρωτάω!! Και τι το κάναμε το Καλοκαίρι??? άδεια παντός τύπου από όλα??!! Η αλήθεια είναι και εγώ πιάνω τον εαυτό μου να χαλαρώνω από όλα...αλλά επειδή εγώ είμαι εγώ....!! δε μπορώ να χαλαρώσω και τελείως.....κάνουμε όνειρα...βάζουμε στόχους...με πείσμα προσπαθούμε να τους πετύχουμε....τους φτάνουμε...χαιρόμαστε..και? πάμε στους επόμενους? ή υπάρχουν κάποιοι σταθμοί? και τί σημαίνει σταθμός για τον καθένα από εμάς!!?? για κάποιον τα επαγγελματικά του όνειρα για κάποιον άλλον τα συναισθηματικά του....και πάει λέγοντας....και τί θυσιάζουμε για αυτούς τους σταθμούς? και γιατί να πρέπει να δείξει στο μέλλον και όχι γρήγορα ώστε να ξέρουμε