vodka με στημένο λεμόνι!

Καλησπέρα σας Χριστουγενιάτικα πλασματάκια μου...!! Ελπίζω όλοι με όσο κουραγιο και αισιοδοξία έχετε να ετοιμάζεστε για τις γιορτές και το νέο έτος να μας βρει ακόμα πιο ευτυχισμένους και έτοιμους να βουτήξουμε σε καινούριες θάλασσες..!! Η σημερινή μας θεματολογία είναι μάλλον για να πάρω εγώ η ίδια κάποιες απαντήσεις..!! Ας μιλήσουμε λοιπόν για τις προσδοκίες μας...Γιατί ας πούμε όταν γνωρίζουμε έναν πολύ δυναμικό άνθρωπο έχουμε πάντα την απαίτηση να ανταπεξέλθει σε όλες τις καταστάσεις με τον ίδιο δυναμισμό? Γιατί υπάρχουν πάντα δύο κατηγορίες ανθρώπων? Αυτοί που μόνιμα ζητούν λύσεις σε προβλήματα..και αυτοί που μόνιμα έχουν λύση για όλα και δεν έχουν ποτέ πρόβλημα?? Και αν η δεύτερη κατηγορία τολμήσει ποτέ να κάνει μια ερώτηση...ή να αναφέρει μια προβληματική κατάσταση η απάντηση είναι πάντα "εσένα δε σε φοβάμαι"!!??? ε??? μου λέτε??? δηλαδή οι πιο δυναμικοί άνθρωποι απαγορεύεται να έχουν διλλήματα? απαγορεύεται να τρομάζουν? απαγορεύεται τελοσπάντων κάτω από συγκεκριμέ

Καλησπέρα σας μικρές μου νυχτερίδες!! Ελπίζω να μου είστε όλοι καλά!! Σήμερα λοιπόν το ερώτημα είναι το εξής..!!! Πόσο εγωιστές είμαστε στ αλήθεια? Για παράδειγμα...Μας τσάτισε με κάτι κάποιο οικογενειακό μας πρόσωπο...μπορούμε να κρατάμε κάτι μούτρα να!! για αιώνες...όχι αν δε μου ζητήσει συγγνώμη δε πρόκειται να του ξαναμιλήσω..!! Δε σε πήρε τηλέφωνο ο αγαπημένος σου?? Θα δει αυτός τι έχει να πάθει..και μόλις χτυπήσει το τηλέφωνο...έλα μωράκι μου καλά?? να την καλή σου την κουβέντα είχαμε!!! μήπως λοιπόν ο εγωισμός μας φτάνει μέχρι εκεί που είμαστε ασφαλισμένοι? Σαν ασφάλεια σχέσεων ας πούμε..!! Μήπως ο επιλεκτικός αυτός εγωισμός είναι για να πείσουμε τον εαυτό μας για κάτι που δεν έχει νόημα?? και βέβαια δε μιλάω για μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων που σκάνε γάιδαρο γενικότερα...αλλά γι αυτούς που συμπεριφέρονται έτσι μόνο εκεί που τους παίρνει..!! Κοιτα να δεις τώρα...όσοι το κάνετε αυτό δεν είστε απλά θύματα του ίδιου σας του χαρακτήρα αλλα κατά βάση είστε και κακοί άνθρωπ

Καλησπέρα σας νυχτοπλασματάκια μου!!! Κρύο βράδυ σήμερα...Πάλι καλά που ορισμένοι έχουμε επενδύσει σε αυτή την καταπληκτική ανακάλυψη που ονομάζεται τζάκι...το οποίο βέβαια εγώ χαίρομαι μόνο στο γονιδιακό σπίτι...!! Μετά λοιπόν από ένα πολύ επικοδομητικό σαββατοκύριακο και κάποια περιστατικά που η τύχη βοήθησε για να συμβούν έχουμε την εξής ερώτηση... ξαφνικά λαμβάνεις πληροφορίες για κάτι που στο παρελθ'όν σε απασχόλησε πάρα πολύ αλλά τώρα δεν έχουν πια αξία....τις γνωρίζεις ή όχι δεν αλλάζουν τίποτα γιατί δεν επηρεάζουν πια το παρόν...τί κάνεις λοιπόν σε αυτή την περίπτωση? Αν λοιπόν είσαι άντρας κατά πάσα πιθανότητα με δεδομένο ότι αφορούν κάτι που δε σε απασχολεί πια ούτε καν παίρνεις χαμπάρι ότι στις δίνουν..!! Αν όμως είσαι άτιμο θυληκό....καταλαβαίνεις ότι παίρνεις απαντήσεις...Αρχίζεις να σκέφτεσαι περιόδους...να μπορέσεις να φτιάξεις την απάντησή σου ακριβώς όπως πρέπει...καταναλώνεις πολυ φαιά ουσία και τέλος αγαπητές φιλενάδες????τι??? τι έγινε? αφού αυτές οι πληροφο

Τι να πρωτοπώ? Τα 'χω πολλά μαζεμένα!!! Σιχαίνομαι τα άτομα που μας περνάνε για ηλίθιους, αλλά πιο πολύ σιχαίνομαι αυτά τα τυπάκια που μας το παίζουν χαζοί ώστε να μας παραπλανήσουν... Γιατί άλλωστε αυτό είναι το δικό μου όπλο... Μπορεί να το παίζουμε χαζοί, αλλά δεν είμαστε... Απλά αφήνουμε κάποια άτομα να νομίσουν ότι παίζουμε το παιχνιδάκι τους.... Και αυτό συμβαίνει γιατί κάτι τέτοια άτομα σαν εμάς έχουμε μάθει να κερδίζουμε στη ζωή και όποιος νομίσει ότι θα μας πάει κόντρα ή ότι θα πάρει κάτι που θέλουμε εμείς, θα φτύσει αίμα για να το αποκτήσει... Γι'αυτό όσοι από εσάς πάτε να μας το παίξετε χαζοί και αθώοι... προσέξτε!!! Γιατί όταν εσείς πηγαίνατε....εγώ ερχόμουνα για δεύτερη φορά!!! Άλλωστε όλα τα παιχνίδια παίζονται βάσει της λογικής και της μπλόφας... Κι εμείς οι επιστήμονες ξέρουμε πολύ καλά τη λογική.... αλλά και τη μπλόφα..... Δεν είναι και λίγα αυτά που κάναμε στην κοινωνία κατά καιρούς... Anyway! Για να μη γίνομαι κουραστική και ακαταλαβίστικη θέλω επίσης να πω ό

Καλημέρα σας πλασματάκια μου όμορφα!! Ναι ναι!! Είμαι καλή! χαχα!!! Ελπίζω να μου είστε όλοι καλά! Είμαστε λοιπόν ένα μεγάλο σύνολο οι άνθρωποι...Διαφορετικοί μεν μεταξύ μας αλλά στο τέλος ζούμε όλοι μαζί με αρμονία και χαρά..Γιατί κακά τα ψέμματα...υπάρχει θλίψη στις ζωές μας συνεχώς αλλά όπως και να έχει οι υγιείς άνθρωποι κρατάμε τα καλά και προχωράμε μπροστά..!! Αλλιώς πάρτε όλοι από ένα όπλο και μιμηθείτε τη Μελίτα από τα μυστικά της Εδέμ! χαχαχαχα!!! Μέσα λοιπόν σε όλη αυτή την αρμονία υπάρχουν κάποιοι που δε δέχονται τη διαφορετικότητα των υπολοίπων...θα μπορούσα λοιπόν να γράφω σε όλη την ανάρτηση τα κλισέ τύπου "ξέρεις όμως αυτή η διαφορετικότητα είναι που ομορφαίνει την κατάσταση" κλπ κλπ....όχι προτιμώ να το προσεγγίσω αλλιώς το θέμα... Τι θα πει δε δέχομαι την άποψη κάποιου άλλου?? Ναι!! μεγάλο κακό νομίζεις ότι του κάνεις...ποτέ μη σώσεις και τη δεχτείς...ή μήπως πιστεύεις θα αλλάξει τα πιστεύω του επειδή εσύ δε τα δέχεσαι??? χαχαχα καλό ε?? Η πρώτη κοινωνία

Καλησπέρα σας φθινοπωρινά μου πλασματάκια, Εύχομαι όλοι να είστε γύρω από τη ζεστασιά του τζακιού, της οικογενειακής θαλπωρής και να τρώτε τραχανά με λουκάνικα ή πατάτες ή κάστανα!!Ναι ρε!! τίποτα άλλο!!μόνο αυτά!! χαχαχα!!! Ας περάσουμε όμως στη σημερινή μας θεματολογία.... Ζήσε λέει κάθε στιγμή της ζωής σου σαν να είναι η τελευταία..και για να δούμε τι θα καταφέρεις... 1. θα πάρεις πολύ βιαστικές αποφάσεις 2. σίγουρα πάνω από τις μισές θα είναι λάθος κινήσεις που θα τις μετανιώσεις...γιατί όπως προαναφέραμε ζεις σαν να είναι η τελευταία στιγμή...δεν είναι στην πραγματικότητα....οπότε το πιο πιθανό είναι τις υπόλοιπες στιγμές θα κλαίγεσαι με τη μαλακία που έκανες...!!! 3. θα δοκιμάσεις πράγματα που σίγουρα σιχαίνεσαι να κάνεις μόνο και μόνο για να πεις 'ε το έκανα κ αυτό'!!! 4. θα καταλήξεις να χάνεις την αυτοεκτίμησή σου και τον αυτοσεβασμό σου πολύ σύντομα..!!! και πολλά πολλά άλλα που θα μπορούσα να γράφω και να γράφω....!! έρχομαι λοιπόν εγώ να σας πω...ότι το καλ

Καλησπέρα σας Κυριακάτικα πλασματάκια μου... Τι μου κάνετε??? Ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο έχει καλύψει το κέντρο της πόλης...αλλά δε μας πειράζει καθόλου αυτό...ίσα ίσα που κάπου κάπου χρειάζεται η μαυρίλα για να εκτιμήσεις την λιακάδα..!! Γιατί έτσι είναι η φύση του ανθρώπου...χρειάζεται να νιώσει την απώλεια για να καταλάβει τί είχε..!! Δεν έχω ξυπνήσει πολύ καλά..οπότε όπως καταλαβαίνετε δεν είμαι και για πολλές πολλές αντιπαραθέσεις!! Ο καιρός περνάει πάρα πολύ γρήγορα...και ξαφνικά σηκώνεσαι ένα πρωί και ενώ δεν έχει αλλάξει τίποτα σε καθημερινή βάση..μετά από ένα μήνα τίποτα δεν είναι ίδιο...το παράδοξο του χρόνου το ονομάζω εγώ...!! Κάνουμε όλοι έναν αγώνα δρόμου και μας πιάνει άγχος...και προσπαθούμε να πιαστούμε από διάφορα γεγονότα...και τελικά γιατί? θα σας πω εγώ γιατί....για το τίποτα...!!! διότι αγαπητοί μου κάποια πράγματα είναι για να γίνουν και κάποια για να μη γίνουν ποτέ..!!και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δεχτούμε...και να σκάσουμε...να το βουλώσουμε...και να

Γιατί οι άνθρωποι παντρεύονται?? Και μετά γιατί χωρίζουν?? Μήπως περνώντας ο καιρός καταλαβαίνουν πως η επιλογή τους δεν ήταν η σωστή... Και πώς έφτασαν και έκαναν τη λάθος επιλογή? Μήπως βιάστηκαν να πάρουν την απόφαση? Μήπως τους έμειναν στη ζωή τους απωθημένα και θέλουν να τα βγάλουν αργότερα? Μα όμως δε γίνεται αυτό... Αφού πλέον οι Έλληνες παντρεύονται στα 30 και βάλε αυτό δε σημαίνει ότι είναι αρκετά ώριμοι για να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις? Αυτό δε σημαίνει ότι τα δοκίμασαν όλα στη ζωή τους και ήρθε η ώρα να ηρεμήσουν τώρα και να κατασταλάξουν με έναν άνθρωπο? Παρ' όλ' αυτά τα διαζύγια όσο περνάν τα χρόνια αυξάνονται δεν μειώνονται!! Ποια είναι λοιπόν η αιτία γι' αυτό? Γιατί οι ξένοι που παντρεύονται από πολύ μικροί και κάνουν και παιδιά δε χωρίζουν και παίρνουν τις σωστές αποφάσεις? Είναι άραγε πιο έξυπνοι από εμάς? Ίσως βέβαια υπάρχει μία λογική εξήγηση σε αυτό... Ο άνθρωπος που παντρεύεται από μικρή ηλικία δεν έχει ζήσει κάποιες single καταστάσεις και εμπειρίες

Ο χρόνος είναι η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, θεωρούμενη ως σύνολο. Κι έρχεται μια μέρα που ξαφνικά ξυπνάς και αναρωτιέσαι...Όλος αυτός ο χρόνος πήγε χαμένος? Σπαταλάς σε ένα άτομο ό,τι έχεις και δεν έχεις... Όλοι σου λένε ότι δεν αξίζει γιατί μια μέρα θα αγνοείς την ύπαρξή του! Αλλά εσύ πιστεύεις πως αξίζει... Και συνεχίζεις... Και τα δίνεις όλα... Μέχρι που μια μέρα ξυπνάς άδειος και έχεις συνειδητοποιήσει ότι όντως δεν άξιζε και ότι πραγματικά αγνοείς την ύπαρξή του!! Όχι ότι δε σε ενδιαφέρει, αλλά σε απλό ανθρώπινο επίπεδο! Νιώθεις γι' αυτόν ό, τι νιώθεις για όλο τον υπόλοιπο κόσμο! Ίσως και λιγότερα... Πολύ λιγότερα... Και αναρωτιέσαι τι μεσολάβησε? Ίσως ένα μπήκε κάτι καινούριο στη ζωή σου? Ότιδήποτε κι αν είναι αυτό... Ένας καινούριος φίλος... Μία καινούρια σχέση... Ή όλη σου η ζωή άλλαξε και είδες έναν κόσμο διαφορετικό... Πιο μεγάλο... Πιο τρομακτικό... Και φοβάσαι... Και για να μην είσαι πια φοβισμένος πρέπει να αφή

Καλησπέρα σας όμορφα πλασματάκια μου, 18 Σεπτεμβρίου και όλοι μας..ή τουλαχιστον οι περισσότεροι που εγώ ξέρω περιμένουμε να χειμωνιάσει λίγο μπας και βάλουμε μυαλά!! χαχα Και τώρα στο θέμα μας..όχι να τιμήσω το σπίτι μου αλλά πιστεύω πως οι γυναίκες (μάλλον δυστυχώς) ήμαστε πιο εξελιγμένο είδος από τους άντρες....καταρχήν μας έπλασε δεύτερες..που σημαίνει ότι ήδη είχε γίνει το πρόχειρο και έτσι εμείς ήμασταν η τελιότητα!! δεύτερον έχουμε έκτη αίσθηση ενώ οι άντρες έχουν μονο 5!!! κατά τρίτον μας ταρακουνάν συνήθως μεγαλύτεροι άντρες..προφανώς γιατί δε μπορούμε να συννενοηθούμε με τους μικρότερους καθότι η ηλικία τους πάντα είναι -5! αυτά βέβαια καλά είναι...αλλά αν το ξανασκεφτείς (γι αυτό είπα κιόλας πριν δυστυχώς) η τελιότητα συνοδεύεται πάντα από περισσότερες ευθύνες..!!!! πάντα εμείς ξέρουμε πιο είναι το σωστό..εμείς πρέπει να καθοδηγούμε τα πράγματα..γιατί αν τους αφήσεις μόνους είναι ικανοί να πάνε Βόλο Θεσσαλονίκη μέσω αθήνας..δε λέω..στον προορισμό τους θα φτάσουν...αλλά θα

Δεν μπορώ να καταλάβω!! Τόσα χρόνια αυτά που μαθαίνω είναι ψέματα? Εγώ έχω μάθει ότι ΠΑΝΤΑ επέρχεται μια ισορροπία... Σε όλες τις καταστάσεις πάντα κάτι θα γίνει αυθόρμητα για να έρθει το σύστημα σε ισορροπία!! Στη ζωή όμως γιατί γίνεται το ακριβώς αντίθετο? Το σύμπαν δεν πρέπει να βρίσκεται σε ισορροπία? Μπορεί λοιπόν κάποιος να μου εξηγήσει επιστημονικά παρακαλώ γιατί όταν όλα πάνε χάλια...αντί να γίνει κάτι καλό να εξισοροπήσει την κατάσταση...γίνονται όλα ακόμα πιο χάλια? Ή θα μπορούσε κάποιος να μου πει πώς γίνεται σε κάποιους ανθρώπους να συμβαίνουν όλα τέλεια και να μην αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα...,ενώ κάποιοι άλλοι να έχουν μόνο προβλήματα??? Θέλω επιστημονικά τεκμηριωμένες απαντήσεις, το επαναλαμβάνω αυτό!!! Γιατί δηλαδή κάποιοι είναι μουντζωμένοι και κάποιοι άλλοι όχι?? Ή γιατι μας έρχονται όλα τα στραβά μαζί, χωρίς κανένα καλο??? Δε λένε ότι όταν κλείνει μια πόρτα ανοίγει ένα παράθυρο??? Μήπως το παράθυρο ανοίγει για να πηδήξουμε??? Όταν λοιπόν κάποιος μας έχει φτύσει κ

Καλησπέρα σας απογευματινά μου πλασματάκια..!! Ελπίζω να μου είστε όλοι καλά... Και αναρωτιέμαι εγώ η χαζή μέσα στο Σεπτέμβριο....υπάρχει εκεί έξω ο "δάσκαλός" μας? αυτός που θα μας ταράξει τα νερά? αυτός που θα μας κάνει να νιώσουμε ότι αλλάζουμε? κ αν τυχόν υπάρχει και τον βρούμε γιατί τον φοβόμαστε? προφανώς φοβόμαστε την αλλαγή..αλλά ποιος είναι αυτός που καθορίζει αν η αλλαγή θα είναι καλή ή κακή? και τί είναι καλό ή κακό τελοσπάντων? και μέχρι που πια πρέπει να φτάνουμε και επιμένουμε? και αν οι φωνές μέσα μας λένε "πάλεψε"? με τί κουράγιο να παλέψεις και με τί μέσα...και πόσο?? Άσε ο εγωισμός μας που δε μας αφήνει να ανοίξουμε τα στοματάκια μας...!!άλλο κεφάλαιο αυτό! χαχαχα!!!! Δε μιλάω συνηθισμένα...και δε μου αρέσει να παίρνω πίσω αυτά που λέω..αυτό με κάνει αρκετά προσεκτική....και αρκετά καθυστερημένη πολλές φορές...χαχα!! Στη μάχη όμως πρέπει να χρησιμοποιείς κάθε δυνατό μέσο μεν, αλλά να ξέρεις μέχρι που είσαι ικανός να φτάσεις...οι άνθρωποι που θα

Καλησπέρα πλάσματα του ζεστού ζεστού καλοκαιριού...!! Ελπίζω όλοι να περνάτε υπέροχες διακοπές!! Καθώς λοιπόν τελειώνω και τις τελευταίες λεπτομέρειες που αφορούν την καθαριότητα του εργαστηρίου (καθότι αν θες να λέγεσαι ανεξάρτητος πρέπει να είσαι παντού ανεξάρτητος)....μου δημιουργήθηκε το εξής ερώτημα.... Αν πέσεις στην παγίδα κάποιου οκ είσαι βλάκας... τι να κάνεις...έπεσες.... Αν δε πέσεις...οκ είσαι γαμάουα και πανέξυπνος...!!μπράβο σου... Τι γίνεται όμως αν πέσεις μέσα στην δική σου την παγίδα? Τι ακριβώς είσαι τότε? αφού από βλακεία δεν έπεσες καθότι εσύ την έστησες...αλλά ούτε και πανέξυπνος λέγεσαι αφού κατάφερες να την πατήσεις με δικά σου μέσα...!! Θα σας πω λοιπόν εγώ πως λέγεσαι...πιθανότατα είσαι πανίβλακας...!! πανηλίθιος..!! και ό,τι αυτά συνεπάγονται..!! Αν λοιπόν έχεις χρόνο ακόμα να διορθώσεις γυρνάς πίσω και βρίσκεις που έκανες το λάθος...αν δεν έχεις όμως τί γινεται???? Αν δεν έχεις χρόνο αγαπητέ μου..χαλάρωσε και απόλαυσε το..!!Άλλωστε μια παγίδα που εσύ ο

Καλησπέρα σας μικρά μου πλασματάκια, Στο πολύ μικρό κενό που έχω μεταξύ δουλειάς και δουλειάς είπα να σας πω ένα γεια...που έχω καιρό να σας μιλήσω..!! Ελπίζω να είστε όλοι σε δροσερές παραλίες και όχι να λιώνετε όπως κάνω εγώ!!! ( καλά μη τρελαθούμε...δε το ελπίζω και για όλους αυτό)! χαχαχα!!! Και το σημερινό ερώτημα μας είναι...μέχρι που είναι οκ να το τραβάμε το σκοινί?? ε?? μου λέτε...μια σύντομη ιστορία είναι η εξής λοιπόν... κάποτε μία κοπέλα νεαρή γύρω στα 19 ερωτεύτηκε παράφορα ένα νεαρό...αυτός ο νεαρός δούλευε σε ένα μαγαζί κάθε Δευτέρα και Τετάρτη...Έτσι λοιπόν η κοπέλα μας κάθε φορά ξεκινούσε με την παρέα της να πάνε να τον δούνε...και δε χόρταινε ποτέ...ήθελε πάντα να κάθεται εκεί μέχρι την τελευταία στιγμή...πως έσπαγε λοιπόν ο διάολος το ποδάρι του και ενώ μέχρι και δέκα λεπτά πριν το τέλος όλα ήταν υπέροχα το τελευταίο δεκάλεπτο πάντα κάτι συνέβαινε που χαλούσε την διάθεση της κοπέλας και τελικά γυρνούσε σπίτι θλιμμένη...ενώ θα μπορούσε να φύγει πανευτυχής δέκα λεπ

Καλησπέρα σας πλάσματα του μίνι καύσωνα που διανύουμε! Ελπίζω να μου είστε όλοι καλά..!! καλά μην ήμαστε και υπερβολικοί..δε με νοιάζει και για όλους! χεχεχε!! Και έτσι λοιπόν για να ρωτήσω δειλά δειλά εγώ κάτι? γιατί αν μπορείς να λες την άποψη σου και την στηρίζεις είσαι και κακός? δε το κατάλαβα δηλαδή? Δεν έχεις δικαίωμα να μη συμφωνείς με τους υπόλοιπους? Δεν έχεις δικαίωμα να είσαι διαφορετικός? Και εν πάσει περιπτώση δεν έχεις δικαίωμα να μην είσαι ευχαριστημένος με αυτά που είναι ευχαριστημένοι οι άλλοι?? Ε λοιπόν ΜΠΟΡΕΙΣ! Όσο και να μη μας αρέσει..υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι με όσα τους δίνονται....θέλουν να διεκδικούν αυτά που θεωρούν ότι αξίζουν..και μπράβο μας και μαγκιά μας! υπάρχουν από την άλλη και πιο παθητικοί άνθρωποι...καμιά κατηγορία δεν είναι ντροπή! όσο να ναι βέβαια στην πρωτή ανήκουν πιο κλασάτοι άνθρωποι! χαχαχα! αστιεύομαι...! Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι αυτό που δε μπορούμε να έχουμε δεν είναι ανάγκη να το ζηλεύουμε και σαν αντί

Καλησπέρα σας απογευματινά μου πλασματάκια...!! Επιτέλους άλλο ένα Σάββατο έφτασε για να μας ξεκουράσει....από την καθημερινότητα.... Προσπαθώ όπως ανέφερα και σε παλαιότερο σχόλιο να στην επιφάνεια τον καλό μου εαυτό και όχι αυτόν για τον οποίο φημίζομαι....θέλετε λόγω δουλειάς...θέλετε λόγω ηλικιας πια....όπως θέλετε πείτε το...έτσι κ αλλιώς δεν έχει σημασία τη στιγμή που το μόνο τελικά που μετράει στη ζωή είναι το αποτέλεσμα και όχι η διαδρομή...κυνικό??? δε σας αρέσει ε? κ όμως η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει πια καμμία ηθική, κανένα ιδανικό και κανένας λόγος να αγωνιστεί κάποιος αφου στο τέλος κανείς δε το αναγνωρίζει και το μόνο που καταφέρνεις είναι να απογοητευτείς....! Φυσικά και δε τα πιστεύω όλα τα παραπάνω...απλά κάνω μια εισαγωγή με βάση την εποχή που διανύουμε...φυσικά και αξίζει να παλέψεις...να διεκδικήσεις...να δώσεις τα πάντα για να δεις τα όνειρα σου να πραγματοποιούνται...γιατί όλα αυτά πρέπει να βάλετε καλά στο μικρό σας μυαλουδάκι οι διάφοροι ότι δε τα κάνουμε

Καλησπέρα σας μικρά μου πανέμορφα πλασματάκια... Σάββατο βραδάκι...αλλά βραδυνό μπανάκι δεν έχει γιατί μας τα χάλασε ο καιρός...ουυυυυ πως φυσάει! Έφτασε λοιπόν το όμορφο καλοκαιράκι...και ο ήλιος τις περισσότερες μέρες είναι καυτός..!! Η δουλειά σιγά σιγά αρχίζει να στη δίνει γιατί θέλεις να κάνεις πλάτσα πλούτσα και δε μπορείς!!!!Οι έξοδοι φυσικά αυξάνονται, οι παρέες μεγαλώνουν γιατί σιγά σιγά επιστρέφουν και οι ξενιτεμένοι....ποτά...τρέλες, έρωτες, περιπετειούλες και άλλα πολλά χαρακτηρίζουν αυτή τη υπέροχη εποχή στην Ελλάδα...όπου όποια και αν είναι τα προβλήματά μας αυτή την περίοδο τα ξεχνάμε και βρίσκουμε τον τρόπο να περάσουμε καλα! Και ας περάσουμε στο σημερινό μας θέμα...!! να μιλάμε? ή να μη μιλάμε? αυτό είναι το ερώτημα....Ας πούμε λοιπόν ότι έχουμε ένα πρόβλημα...και βαριόμαστε να μπούμε στη διαδικασία να το συζητήσουμε...είναι πια τόσο κακό??? θα μου πείτε βέβαια ο άλλος πως θα καταλάβει ότι κάτι μας απασχολεί? και είναι δικαίο? από την άλλη θα σας πω όμως εγώ....πόσο

Καλημέρα σας μικρά μου πλασματάκια..!! Τι μου κάνετε?? Εγώ περνάω ένα ήσυχο Σαββατοκύριακο περιμένωντας να ξεκινήσει πάλι μια έντονη εβδομάδα...Αλλά δε πειράζει...με βοηθάει να μη βαριέμαι το έντονο πρόγραμμα... Και ας μπούμε στο θέμα μας λοιπόν...έχετε νιώσει ποτέ να πέφτετε θύματα της ίδιας σας της "παγίδας"??? ας πούμε για παράδειγμα ότι προκειμένου να αποφύγετε κάτι στρέφετε το ενδιαφέρον σας σε κάτι άλλο και ξαφνικά ούτε το άλλο αποφεύγετε...αλλά έχετε προσθέσει και μεγαλύτερα προβλήματα στο κεφάλι σας...χμμμ...!! σε αυτή την περίπτωση λοιπόν είναι που λέμε ότι την πατήσαμε...!! και μετά...δε λύνεται με τίποτα ι ιστορία...εκτός αν βρείτε και κάτι άλλο ξεκάρφωτο να ασχοληθείτε για να ξεχάσετε τα άλλα δύο και πάει λέγοντας...Λέμε για την ειλικρίνεια...και την αλήθεια...αλλά σε κάποιες καταστάσεις αυτό δε γίνεται να γίνει...όπως είπα και χθες κάπου..."κάποια πράγματα είναι προκαθορισμένα στη ζωή"..είναι σταθερές που δεν άλλαζουν...όποτε αν για να πετύχεις το σκο

Καλησπέρα σας Καλοκαιρινά μου πλασματάκια..!! Ο καιρός σιγά σιγά μας βάζει σε καλοκαιρινή διάθεση...!! Μας προετοιμάζει για ποτά μπάνια και ξέφρενα ελληνικά βράδια!! Άλλοι ψάχνουν να βρουν που θα κάνουν διακοπές με το ταίρι τους, άλλοι ψάχνουν να βρουν ταίρι και άλλοι απλά θέλουν να είναι "μόνοι" για να μπορούν να κινηθούν "ελεύθερα"...!!! Βέβαια όπως ξαναλέει ο σοφός Καρβέλας..ποτέ μη λες ποτέ...και ξαφνικά βρίσκονται όλοι παγιδευμένοι στη φάκα του έρωτα και πάπαλα η ελευθερία..!! χαχαχα!! Εγώ θέλω να μου απαντήσετε τώρα..γιατί μια καλοκαιρινή περιπέτεια μας ανεβάζει την διάθεση...το εγώ μας...και δε μας στεναχωρεί όπως και αν τελειώσει..ίσα ίσα τη θυμόμαστε όμορφα και νοσταλγικά...ενώ αν συμβεί κάτι παρόμοιο το Χειμώνα ο κόσμος τρώει σκαλώματα..όλα φαίνονται τόσο σοβαρά...και μας τρώνε όλη τη φαιά μας ουσία?? ε??? γιατί παρακαλώ? Μήπως τελικά το Καλοκαίρι που γεμίζουμε την μέρα μας με ευχάριστα πράγματα και δε δουλεύουμε με τους ίδιους ρυθμούς που δουλεύουμε

Καλησπέρα σας αγαπημένα μου πλασματάκια, Έχουμε καιρό να τα πούμε το ξέρω...αλλά η αλήθεια είναι ότι οι ρυθμοί της ζωής μας έτσι όπως την έχουμε καταντήσει είναι τρελοί.... Ελπίζω όλοι να μου είστε καλά! Ας μπούμε όμως στο θέμα μας...!! Έχουμε πει και ακούσει όλοι μας πολλές φορές τη φράση...κάνε ό,τι νιώθεις...Μα μέχρι που μπορούμε να το ακολουθούμε αυτό το σοφό ρητό? Μέχρι που μπορούμε να βασίζουμε τη ζωή μας στο τί θέλει ο συναισθηματικός μας κόσμος? ή τα παράλογα καμμιά φορά ένστικτά μας? Εννοείται ότι στη ζωή μας δε πρέπει να καταπιεζόμαστε...πρέπει να νιώθουμε ευτυχισμένοι...παρόλα αυτά όμως πόσο ευτυχισμένος είσαι αν για παράδειγμα με μια απόφασή σου χάσεις την αξιοπρέπειά σου? ή αν ακολουθώντας το θυμό σου πεις πράγματα που θες με κάθε τρόπο να πάρεις πίσω? και θα μπορούσα να δίνω παραδείγματα μέσα στη ζωή από περιστατικά που νομίζουμε ότι μας κάνουν ευτυχισμένους αλλά στην πραγματικότητα μας ρουφάνε την ενέργεια για πάντα...και καταλήγουμε στα γνωστά σε όλους μας πάθη...όλο

Τον τελευταίο καιρό έχω φρικάρει!! Νιώθω ότι αυτά που ζω δε γίνεται να συμβαίνουν στην πραγματικότητα!!! Μάλλον σε κάποιο παράλληλο σύμπαν!! Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος ή αποτρελάθηκε από την οικονομική κρίση ή μας ψεκάζουν με κάτι... Αλλά πώς γίνεται άλλους να τους πιάνει και άλλους όχι??? Ίσως εμείς, η ελάχιστη λογική μειοψηφεία που απέμεινε πάνω σε αυτήν τη γη, να έχουμε αντισώματα στις συγκεκριμένες ουσίες... Θα αναρωτιέστε λοιπόν για τι πράγμα μιλάω... Μιλάω για τον περισσότερο κόσμο, λοιπόν, που γαντζώνεται πάνω σε άλλους ανθρώπους και δε λένε να ξεκολλήσουν από πάνω σου!!! Θέλουν να λιώσουν μαζί σου!!! Ναι! Καλά κατάλαβες!! Μαζί σου!!! Όλα αυτά τα άτομα που υποτίθεται ότι είχαν όνειρα και σχέδια για τη ζωή τους και τα βάζουν όλα πίσω για κάποιον που ούτε καν έχουν ιδέα αν αξίζει τον κόπο.. Προσωπική μου άποψη είναι ότι κανείς δεν αξίζει να τα αφήσεις όλα!! Πόσα άβουλα όντα έχουν γεννηθεί σε αυτόν τον κόσμο? Φταίει κάτι στον τρόπο που μεγάλωσαν ή γεννηθηκαν έτσι???

Καλησπέρα σας αγαπημένα μου πλασματάκια...!!! Τι μου κάνετε? Απολαμβάνετε την βαρεμάρα της Κυριακής??? Αχ!! εμένα πόσο πολύ μου αρέσει!! Κάθε μέρα τρέχουμε σα τρελοί...υποχρεώσεις...ανάγκες δικές μας..ανάγκες που πρέπει να εκπληρώσουμε....και περιμένουμε το Σαβατοκύριακο για να ξεκουραστούμε λίγο από ολα αυτά..και αυτό το άτιμο φεύγει τόσο γρήγορα...μα τόσο γρήγορα...!! και το περίεργο είναι...ότι κάθε μέρα φαίνεται σαν να μην άλλαξε τίποτα...και όλα να είναι ίδια...και ξαφνικά μετά από ένα μήνα όλα είναι διαφορετικά...!!το παράλογο της εβδομάδας θα το ονομάσω!! χαχαχα!!! και άλλο ένα παράλογο είναι ότι εμείς μέχρι να έρθει η ώρα που όλα έχουν αλλάξει δεν έχουμε πάρει χαμπάρι..και μόνο την τελευταία στιγμή αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τι γίνεται...και τότε ξαφνικά αναλογιζόμαστε τις συνέπειες που οι διάφορες αλλαγές της ζωής έχουν επάνω μας...δε μπορώ να καταλάβω...δουλεύουμε με χρονοκαθυστέρηση?????? τόσο νιονιό έχουμε??? για να μη μιλήσω φυσικά για όλες τις ταμπέλες που βάζουμε στ

Καλησπέρα σας όμορφα πλασματάκια μου.... Σήμερα θέλουμε να ασχοληθούμε με εκείνες τις πολύ ενοχλητικές φωνούλες που λίγο πολύ όλοι ακούμε που και που...και μας λένε τι να κάνουμε...τι να περιμένουμε....τι θέλουμε...και ξαφνικά όλα τα πλούτη και η ομορφια του κόσμου φαντάζουν ασήμαντα μπροστά σε αυτό που γεμίζει την δική μας την καρδιά... Εντυπωσιακά δε λέω τα χλιδάτα ξενοδοχεία..τα αυτοκίνητα...τα κέντρα διασκεδάσεως....μα δεν είναι μαγευτικό να ξυπνήσεις ένα πρωί σε ένα μικρό παραθαλάσσιο σπίτι και να δεις το χιόνι στρωμένο μέχρι τη θάλασσα....να ξεχαστείς κοιτώντας αυτόν που αγαπάς...και να καταφέρεις να κάψεις τον καφέ...να μπερδεύεις την γλώσσα σου....να χάνεις τα λόγια σου...να μη μπορείς πια να είσαι στιμμένος.... τότε και μόνο τότε είσαι άξιος θαυμασμού...όταν ακολουθήσεις τις φωνούλες...όταν εξαντλήσεις κάθε περιθώριο για να κάνεις τα ονειρά σου πραγματικότητα...όταν ο ουρανός σου φαίνεται πιο καθαρός...και ο αερας πιο δροσερός...κάθε συμβιβασμός....κάθε πρόσκαιρη χαρα και ε

Καλησπέρα σας νυχτεριδούλες μου όμορφες..... Τι μου κάνετε? Ελπίζω να είστε όλοι καλά!!!!! Και για να μπούμε στο σημερινό μας θέμα...Πόσα πράγματα έχουμε πει και τα μετανιώσαμε? Πόσα πράγματα δεν είπαμε για να μη φανούμε λίγοι ή για να μη πληγωθεί ο υπέρμετρος εγωισμός μας? και πως αυτό το εγώ που στηρίζουμε με τόση ένταση...ξαφνικά μας φαίνεται μια μέρα τόσο λίγο...τόσος μικρός και ανούσιος λόγος για να κρατήσουμε τον εαυτό μας συναισθηματικά? να πούμε ότι νιώθουμε...να χαρίσουμε ένα χαμόγελο που ίσως δεν είναι σημαντικό για εμάς αλλά ίσως φτιάξει την μέρα κάποιου άλλου? Έχω λοιπόν έναν διάλογο στο μυαλό μου...σε ένα μεγάλο μπαλκόνι γεμάτο κόσμο...φίλους αγαπημένους, γνωστούς  ή και ανθρώπους που βλέπουμε πρώτη φορά στη ζωή μας...όπως τρέχουμε αγχωμένοι πάνω κάτω...ένα χέρι μας τραβάει και λεει..."Μα εσένα σήμερα δε θα σε δούμε καθόλου να σου ευχηθούμε"?...και απαντάμε εμείς...ε καλέ...εμείς τα λέμε τόσο συχνά με αποτέλεσμα και να ξέρουμε τί ευχόμαστε ο ένας για τον άλλον

Καλησπέρα σας νυχτερινά μου πλασματάκια, τι μου κάνετε?? ξεκινώντας τη δουλειά για τα καλά...έπρεπε να βρω τους ρυθμούς μου για να μπορέσω να γράψω με την ησυχία μου..!! Σήμερα λοιπόν, μια και είναι τέτοια η ώρα..θα πούμε ένα παραμύθι... Μια φορά και έναν καιρό (όπως όλα τα παραμύθια ξεκινάνε)...ήταν ένα μικρό κοριτσάκι...ζούσε ευτυχισμένο με την οικογένειά του...Η διαφορά της από τους υπόλοιπους ανθρώπους ήταν ότι στη ζωή της είχε την ικανότητα μόνο να ζει το παρόν...δε μπορούσε να ζήσει το παρελθόν παρά μόνο τη στιγμή που συνέβαινε...χαρές λύπες εκπλήξεις όλα μόνο μία φορά...τη στιγμή που γινόντουσαν..κάτι σαν συναισθηματική αμνησία...αφού τα γεγονότα τα θυμόταν...αλλά δε μπορούσε να ξανανιώσει ότι ένιωσε τη στιγμήπου έγιναν...μεγαλώνοντας λοιπόν παντρεύτηκε...έκανε παιδιά...και τα παιδιά της..τα δικά τους παιδιά...και αυτά μεγάλώσανε και σπουδάσανε και έκαναν και δικά τους παιδιά...Μία μέρα αρρώστησε βαριά..και τότε ένας μεγαλόσωμος άνθρωπος εμφανίστηκε στο δωμάτιό της....της εξήγ

Καλησπέρα σας πλάσματα μυστήρια.... Καταρχήν καλή χρονιά σε όλους..!!το 2011 να είναι γεμάτο υγεία χαρά και όλα τα άλλα έρχονται! Σήμερα καθότι είναι τα φώτα...είπα να σας δώσω τα φώτα μου!! χεχεχε!! Και το σενάριο πάει ως εξής....όλοι δικαιουνται μια δεύτερη ευκαιρία...θέλουμε πάντα μια δεύτερη γνώμη για να ψωνίσουμε, για τη λύση στο πρόβλημά μας, πρέπει να κάνουμε δύο κλικ στο ποντίκι για να οδηγηθούμε εκεί που πρέπει..και γενικά το σύνθημα είναι μία=καμμία.... Μα τίποτα πια δε συμβαίνει αυθόρμητα? χωρίς να το πολυσκεφτούμε?? χωρίς να βασανιστούμε? μόνο με τη μία και μοναδική σκέψη που είναι το αν θα νιώσουμε καλύτερα ή όχι αν κάνουμε κάτι? ότι κ αν είναι αυτό....??ουσιαστικά τί κάνουμε? φοβόμαστε να πάρουμε την ευθύνη των επιλογών μας? θέλουμε και την υποστήριξη κάποιου άλλου?? μήπως αυτό συμβαίνει για να φταίει πάντα κάποιος άλλος όταν φάμε τα μούτρα μας??? είναι τόσο οξύμορο το γεγονός ότι όλοι μας μιλάμε συνέχεια για τις ευθύνες που έχουμε και όλοι μας λίγο πολύ είμαστε ευθυν