vodka με στημένο λεμόνι!

Καλησπέρα σας μεσημεριανά μου πλασματάκια!!!! Η ώρα της λεγόμενης σιέστα...!! τι ευλογία!! τι ωραία να διακόπτουμε για λίγο πριν τα απογευματινά....πόσο μάλλον τι ωραία για όσους δεν έχουν απογευματινά!!! Και τι κάνουν οι περισσότεροι μετά το μεσημεριανό γεύμα??? που εγώ σήμερα είχα μόνο σαλάτα κυρ Στέφανε!!!!! να δουλεύω όλη μέρα και να με έχεις με ντοματούλες!!!!! ακούς???!!!! Τελοσπάντων...!! τι κάνουν οι περισσότεροι??? κοιμούνται έτσι για καμιά ωρίτσα....!!! και εδώ έρχομαι να ρωτήσω εγώ...το μάτι γαρίδα το ξέρετε????? Θυμάστε όταν ήμασταν μικρά και μας πηγαίναν οι γονεις στην ταβέρνα για φαί?? όπου βρούμε κοιμόμασταν!!!! ενώναμε καρέκλες!! πάνω στο τραπέζι!! στα πόδια της μαμάς....όρθιοι με το κεφάλι στην καρέκλα...!! και άλλα πολλά τρελά που σίγουρα έχουν βιντεοσκοπήσει οι αγαπημένοι γονείς μας!!!! πείτε μου λοιπόν...!! που πάει αυτός ο ύπνος???!!! που να ψάξω να τον βρω??!!! άλλοτε μουδιάζουν τα χέρια...άλλοτε δε βολεύει το μαξιλάρι..για όσους δε κοιμούνται μόνοι συχνά ενοχ

Καλημέρα μας και σήμερα πλάσματα του Σαββάτου! Λοιπόν έχοντας μπει για τα καλά στο Φθινόπωρο που δημιουργεί αρχικά έτσι έντονη αυτή τη φράση 5 λεπτάκια ακόμη...δυσκολεύεσαι να σηκωθείς από το κρεβάτι όλα είναι λίγο πιο χουχουλιάρικα αποφάσισα να ρυθμίσω τη μηχανή από χτες το βράδυ για να φτιάξει μόνη της καφέ σήμερα το πρωί....άλλο ένα κίνητρο να υπάρχει για να σηκωθώ....δε θα ήταν άσχημο...!! Αυτό όμως που έγινε το πρωί με μελαγχόλησε θα έλεγα... ήμουνα ήσυχη στο κρεβατάκι μου....και μπορώ να πω πως μετά από αρκετό καιρό κοιμήθηκα βαθιά...ίσως επειδή ήξερα ότι δεν έχω δουλειά το πρωί.... έβλεπα ένα όνειρο τόσο ζωντανό αλλά από αυτά που σε κάνουν να νιώθεις καλά..να συνεχίζεις να κοιμάσαι...μάλιστα ήταν τόσο ζωντανό που είχε να κάνει ακριβώς με την εποχή του Φθινοπώρου και ακριβώς με τη μέρα που έχει σήμερα έξω...πιθανότατα πιστεύω είχα αρχίσει να ακούω απέξω και το αεράκι και να ήμουνα μεταξύ ύπνου και ξύπνιου...!!! όμως!!! η όλη ανάμνηση του ονείρου ολοκληρώθηκε..μόνο όταν άρχισε

Καλησπέρα σας μάλλον κουρασμένα μου πλάσματα...καθότι οδεύουμε προς το τέλος μιας κουραστικής όπως πάντα εβδομάδας!!!! Μετά λοιπόν από παράκληση αγαπημένης φίλης....οικογένειας θα μπορούσα να πω κιόλας...γιατί και είμαστε ένα σπίτι που λέει ο λόγος...αλλά και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα γίνουμε....κουμπάρες θα είναι τώρα....θα παντρέψουμε τα αδέρφια μας? δε ξέρω..κάτι όμως πρέπει να γίνει....μετά λοιπόν από δική της εισήγηση θα μιλήσουμε για ένα τελείως, κατ' εμέ πάντα, τελευταίου επιπέδου είδος ζήλιας...!!! Ναι αγαπημένοι φίλοι....υπάρχουν πολλά είδη ζήλιας και κάποια από αυτά δεν αγγίζουν καν επίπεδο....αγγίζουν πια τα όρια της κατάντιας και της κατινιάς...!!! Προσέξτε τώρα για πιο πράγμα μιλάμε...!! Δε μιλάω για ζήλια προς το σύντροφο....αν και έχει αντίκτυπο και εκεί...ούτε για ζήλια προς υλικά αγαθά και τρόπο ζωής...που και αυτά για μένα είναι δύο είδη επιπέδου που από εκεί που βλέπω εγώ.....δε τα βλέπω...και σκεφτείτε ότι δεν είμαι και κάνα πρώτο μπόι!!!! Μιλάμε λοιπ

Καλησπέρα σας αγαπημένοι, Τι μου κάνετε?? Εμένα σήμερα μπερδεμένη μέρα….. αξιολόγησης δεξιοτήτων θα μπορούσε κανείς να πει…. Αλλά ας τα αφήσω αυτά!! Ας μιλήσω με αφορμή τη χτεσινή ταινία..!! The fault in our stars…!! Δε θα σας πω ακριβώς τι πραγματεύεται γιατί πραγματικά αξίζει τον κόπο να τη δείτε…. όχι όμως σαν απλή ταινία.. να τη δείτε για να πάρετε αυτό που πραγματικά θέλει να δώσει! Ένα λοιπόν στοιχείο της ταινίας είναι ότι οι πρωταγωνιστές μας δεν έχουν όσο χρόνο κανονικά θα έπρεπε να έχουν…. ζούνε τον έρωτα.. την αγωνία…. την καθημερινότητα όπως όλοι μας… αλλά προσαρμοσμένη στη δική τους ανάγκη να γίνουν όλα σε περιορισμένο χρόνο…!! Καλογυρισμένη και όχι   με επίκληση στο συναίσθημα του θεατή παρουσιάζοντας πληγές κυριολεκτικά ή μεταφορικά… μα προσπαθώντας να του δείξει την πραγματικότητα…. θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω ως και επίπεδη ταινία σε σχέση με το ρεαλιστικό της στοιχείο..!! Πράγματι   παρόλο τον τρελό πονοκέφαλο που είχα ήθελα να τη δω μέχρι το τέλος….

Επειδή μερικοί από εσάς αναζήτησαν την παρουσία μου αποφάσισα να τους κάνω τη χάρη να κάνω comeback δριμύτερη! Όλα ξεκίνησαν όταν ακόμα οι γονείς μας πήγαιναν σχολείο. Σχεδόν όλοι μάθαιναν πως πρέπει να διοριστούν στο δημόσιο και να έχουν μία μόνιμη καρέκλα από την οποία δεν μπορεί να σε ρίξει κανείς και μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει να έχουν τον παχυλό μισθό τους έχοντας δουλέψει ελάχιστα και μη έχοντας σπουδάσει τίποτα! Πόσο λογικό μου ακούγεται αυτό... Σήμερα, λοιπόν, έπρεπε να κάνω κάποιες γραφειοκρατικές δουλειές σε διάφορες υπηρεσίες, στις οποίες διορίστηκαν αυτοί οι "σπουδαίοι" άνθρωποι. Μερικοί από τους υπαλλήλους είναι αρκετά εξυπηρετικοί και δε δημιουργούν κανένα πρόβλημα. Άλλοι πάλι είναι αγενείς, δεν έχουν γνώση της δουλειάς τους, δε ζητούν συγγνώμη για τα λάθη που κάνουν, σε κοιτούν αφ' υψηλού και στο τέλος δε σου απευθύνουν καν το λόγο! Φυσικά εγώ θα πω και ευχαριστώ γιατί όπως έχω ξαναπεί σε άλλη ανάρτηση εγώ έχω τρόπους! Είναι αυτόδηλο πως κάτι τέτοια υ

Καλησπέρα σας νυχτερινά μου πλασματάκια!! Ετοιμαζόμαστε όλοι να ξεκινήσουμε την καινούρια   εβδομάδα και πάντα έτσι η Κυριακή είναι κάπως καταθλιπτική μέρα…. Πάλι η Δευτέρα γεμάτη θα ακολουθήσει…!! Πόσο περίεργο? Η ίδια μέρα πάλι.. με τις ίδιες υποχρεώσεις…. και όταν σε ρωτήσουν τι νέα? Λες πάντα τα ίδια… και όμως μετά από ένα δυο μήνες όλα είναι διαφορετικά… το παράδοξο του χρόνου εγώ το ονομάζω..!! είναι που δε καταλαβαίνουμε τις αλλαγές? Ή δε θέλουμε απλά να τις πούμε? Ή καταλήγουν και αυτές να είναι ρουτίνα? Ούτε και ξέρω γιατί πάντως συμβαίνει..!! κυλάνε οι ώρες οι μέρες οι εβδομάδες και κάπου πηγαίνουμε όλοι… άλλο παράδοξο… κανείς μας δε ξέρει που πάει μέχρι να φτάσει… τρομερό ε? Δεν ήμουν ποτέ από αυτούς τους φωτεινούς ανθρώπους που προστατεύουν τον εαυτό τους ανάβοντας το φως και βλέποντας σκιές..!! Μου άρεσε πάντα το σκοτάδι.. από το πιο απλό.. να βγαίνω από το ασανσέρ και να μην ανάβω το φως του διαδρόμου.. απλώς εκεί να ψάχνω τα κλειδιά μου μέσα στο σκοτάδι και ό

Καλησπέρα σας πλασματάκια μου όμορφα!! Τι μου κάνετε? ελπίζω καλά!!! Εγώ σήμερα υπερβολικά πολύ κουρασμένη....αποφάσισα να στερήσω από το κέντρο της πόλης μας της πανέμορφης την παρουσία μου!! Τελευταία βρέθηκα με έναν πολύ καλό μου φίλο που είχαμε καιρό να τα πούμε και πάνω στον πολύωρο διάλογο τέθηκε το θέμα του αν υπάρχει σωστή στιγμή ή σωστός τρόπος.... εγώ επέμενα πολύ στο αγαπημένο μας timing  ενώ αυτός επέμενε στον τρόπο..!! Άντρες παιδί μου.....λίγο μοίρα να μη παίξει στο θέμα....μόνο στόχος και πως θα τον πετύχουμε...μη τον κατηγορώ βέβαια γιατί ενώ εγώ μιλούσα για σχέδια αυτός μιλούσε για αισθήματα... παρορμητικός στη ζωή του πάντα, και έχοντας πολλές πολλές και διάφορες εμπειρίες φτάνει να μη μετανιώνει τίποτα και να μην αποκλείει τίποτα στη ζωή του... αδύνατον εγώ να την καταλάβω αυτή τη λογική...!! Την είδα, την θέλω, θα την αποκτήσω ή τουλάχιστον θα κάνω τα πάντα...!! και εγώ τοίχος...δε γίνονται έτσι απλά αυτά τα πράγματα.....πρέπει να δεις πρώτα να τεστάρεις κάπο

Καλησπέρα σας απογευματινά μου πλασματάκια!! με το πέρας της εργασίας μου έπρεπε να μπω να γράψω απευθείας για να μη ξεχάσω αυτά που ειπώθηκαν!!!!!! Μετά λοιπόν από μία ώρα στο γυμναστήριο με 5 άντρες ηλικίας 25-35 με χιαστούς όλοι, έγιναν τα εξής..!! Τους έπιασε καταρχάς η τρέλα ότι για να κάνουν το πρόγραμμά τους θα καθίσω μέσα μαζί τους να συζητήσουμε!!! Τελικά είχε δίκιο η προηγούμενη ασθενής που είπε ότι οι άντρες στο μυαλό μεγαλώνουν μέχρι τα 15!! χαχα αστειεύομαι σαφώς και έτσι και αλλιώς γνωρίζω ήδη πολλά αξιόλογα αρσενικά για να έχω τέτοιου είδους αντιλήψεις! Καταλήξαμε λοιπόν να συζητάμε και να προσπαθούμε να συνοψίσουμε στον αριθμό 5 τι είναι αυτο που ζητάνε τελικά οι άντρες σε μία σχέση...!!! Πως γίνεται βέβαια στη κουβέντα όλοι να είμαστε καλοί και στη πράξη να τα κάνουμε θάλασσα...αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα που θα αναλύσουμε άλλη φορά! θα προσπαθήσω να τα μεταφέρω όπως ακριβώς μου τα είπαν!! ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΛΟΙΠΟΝ!!! 1.Ε ναι λοιπόν! ο μύθος αληθεύει! το είχαν π

Καλησπέρα σας νυχτερινά μου πλασματάκια..!! Ελπίζω να μου είστε όλοι καλά και εγώ ακόμη καλύτερα! χιχιχι!!! Με αφορμή ένα καταιγισμό κατ'εμέ ηλίθιων καταστάσεων που διάβασα στο φατσοβιβλίο είπα να ξεδιπλώσω για άλλη μια φορά τις σκέψεις μου... Λοιπόν που λέτε βαρέθηκα να διαβάζω τις τελευταίες 15 μέρες μηνύματα όπως...όλοι είναι ψεύτες....θέλω αληθινούς ανθρώπους στους φίλους μου γι αυτό θα σβήσω μερικούς....ή όλοι όσοι βάζετε φώτος και χαρούμενα πράγματα στο φατσοβιβλίο είναι το πιο πιθανό να είστε χάλια...ο κόσμος αυτός είναι ψεύτικος..και άλλα πολλά τέτοια χαζά που με έκαναν και γέλασα!! Και έτσι από περιέργεια ρωτάω εγώ....γιατί κάποιος να πιστεύει ότι είναι αληθινός ο διαδικτυακός κόσμος? ασχολούνται όλοι με το πόσους πραγματικούς φίλους έχουν και αυτό το κρίνει το λαικ και το σχόλιο και γενικότερα πολλά πολλά τέτοια κλικ...!! ακούστε λοιπόν όσοι δε το ζήσατε...!! Κάποτε υπήρχε ένα τηλέφωνο..το σταθερό....αυτό μπορούσαν να το σηκώσουν όλοι στο σπίτι...και το καλύ

Καλησπέρα σας πλάσματα εργατικά ή και όχι...!!! Σήμερα λοιπόν δεν έπρεπε  να γίνει αυτό.... Δηλαδή κάνω τόσο αγώνα να πνίξω την ξινίλα μου!!! να αγαπήσω τον κόσμο...!! να είμαι καλή, ήρεμη, στοργική...!!! Αλλά ως εδώ!!! αφού θέλετε να μου το ξυπνάτε...να έχω το όνομα να έχω και τη χάρη!!!!!! Τι σας λέει η ατάκα??? εγώ να μπω στη κουζίνα και να σπάσω κάνα νύχι????? απαπα!!! τί είμαι καμιά γυναικούλα???!!!! Ώπα ρε κορίτσι....που σε φωνάζουν Λύδα από το Λουλουδω και δε ξέρω και εγώ από πιο no name χωριό κατάγεσαι!!!!! Έτσι σου τα έμαθε εσένα η μαμάκα σου? το γυναικούλα εξαρτάται από το αν έχεις τις ελάχιστες βασικές γνώσεις να φτιάξεις μια μακαρονάδα???!! ότι μπορεί όλη αυτή η δημιουργική και πολύ χαλαρωτική διαδικασία του μαγειρέματος να αρέσει σε κάποιον? ή να επιδίδεται σε αυτή για να ευχαριστήσει αγαπημένους ανθρώπους???!!!!! Άλλα όχι...εμείς που σπουδάσαμε, κάναμε και τα μεταπτυχιακά μας, θέσαμε και κάποια standards στη ζωή μας...επειδή θα πιάσουμε κατσαρόλα ή σφουγγαρίστρα ε

..."Δε ζητάω πολλά μόνο μια βροχή ανοιξιάτικη που θα σου φέρει ξανά στο νου ζωηρά χρώματα και δυνατούς ήχους"... ..."Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος, ήχος κανονικός, κανονικής βροχής. Όμως ο παραλογισμός άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση μού’ μαθε για τους ήχους. Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή, σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα..." Που λένε οι ποιητές.... βροχή πλάσματα της νύχτας... όσοι είστε νύχτας... δεν αντιστάθηκα και εγώ.. με μαγεύει... νιώθω σαν να είμαι μια άλλη... περπάτησα... περπάτησα μέσα στη βροχή...   και μη ρωτήστε γιατί... μια έλξη... οι σταγόνες? ο ήχος? οι μυρωδιές? ο ήχος από τα λάστιχα των αυτοκινήτων πάνω στους βρεγμένους δρόμους?  οι αναμνήσεις? δε ξέρω πια είναι η απάντηση.... με κάνει να νιώθω ερωτευμένη... μαγεμένη.... Γιατί άμα βρέχει.... άλλοι βρέχονται και άλλοι περπατάνε στη βροχή.... την αγαπάνε...!! πάντα όταν βρέχει με ανοιχτό παράθυρο.... να ακούω τους κεραυνούς και να απ