vodka με στημένο λεμόνι!

Καλησπέρα σας μικρά μου πλασματάκια, Στο πολύ μικρό κενό που έχω μεταξύ δουλειάς και δουλειάς είπα να σας πω ένα γεια...που έχω καιρό να σας μιλήσω..!! Ελπίζω να είστε όλοι σε δροσερές παραλίες και όχι να λιώνετε όπως κάνω εγώ!!! ( καλά μη τρελαθούμε...δε το ελπίζω και για όλους αυτό)! χαχαχα!!! Και το σημερινό ερώτημα μας είναι...μέχρι που είναι οκ να το τραβάμε το σκοινί?? ε?? μου λέτε...μια σύντομη ιστορία είναι η εξής λοιπόν... κάποτε μία κοπέλα νεαρή γύρω στα 19 ερωτεύτηκε παράφορα ένα νεαρό...αυτός ο νεαρός δούλευε σε ένα μαγαζί κάθε Δευτέρα και Τετάρτη...Έτσι λοιπόν η κοπέλα μας κάθε φορά ξεκινούσε με την παρέα της να πάνε να τον δούνε...και δε χόρταινε ποτέ...ήθελε πάντα να κάθεται εκεί μέχρι την τελευταία στιγμή...πως έσπαγε λοιπόν ο διάολος το ποδάρι του και ενώ μέχρι και δέκα λεπτά πριν το τέλος όλα ήταν υπέροχα το τελευταίο δεκάλεπτο πάντα κάτι συνέβαινε που χαλούσε την διάθεση της κοπέλας και τελικά γυρνούσε σπίτι θλιμμένη...ενώ θα μπορούσε να φύγει πανευτυχής δέκα λεπ

Καλησπέρα σας πλάσματα του μίνι καύσωνα που διανύουμε! Ελπίζω να μου είστε όλοι καλά..!! καλά μην ήμαστε και υπερβολικοί..δε με νοιάζει και για όλους! χεχεχε!! Και έτσι λοιπόν για να ρωτήσω δειλά δειλά εγώ κάτι? γιατί αν μπορείς να λες την άποψη σου και την στηρίζεις είσαι και κακός? δε το κατάλαβα δηλαδή? Δεν έχεις δικαίωμα να μη συμφωνείς με τους υπόλοιπους? Δεν έχεις δικαίωμα να είσαι διαφορετικός? Και εν πάσει περιπτώση δεν έχεις δικαίωμα να μην είσαι ευχαριστημένος με αυτά που είναι ευχαριστημένοι οι άλλοι?? Ε λοιπόν ΜΠΟΡΕΙΣ! Όσο και να μη μας αρέσει..υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι με όσα τους δίνονται....θέλουν να διεκδικούν αυτά που θεωρούν ότι αξίζουν..και μπράβο μας και μαγκιά μας! υπάρχουν από την άλλη και πιο παθητικοί άνθρωποι...καμιά κατηγορία δεν είναι ντροπή! όσο να ναι βέβαια στην πρωτή ανήκουν πιο κλασάτοι άνθρωποι! χαχαχα! αστιεύομαι...! Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι αυτό που δε μπορούμε να έχουμε δεν είναι ανάγκη να το ζηλεύουμε και σαν αντί

Καλησπέρα σας απογευματινά μου πλασματάκια...!! Επιτέλους άλλο ένα Σάββατο έφτασε για να μας ξεκουράσει....από την καθημερινότητα.... Προσπαθώ όπως ανέφερα και σε παλαιότερο σχόλιο να στην επιφάνεια τον καλό μου εαυτό και όχι αυτόν για τον οποίο φημίζομαι....θέλετε λόγω δουλειάς...θέλετε λόγω ηλικιας πια....όπως θέλετε πείτε το...έτσι κ αλλιώς δεν έχει σημασία τη στιγμή που το μόνο τελικά που μετράει στη ζωή είναι το αποτέλεσμα και όχι η διαδρομή...κυνικό??? δε σας αρέσει ε? κ όμως η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει πια καμμία ηθική, κανένα ιδανικό και κανένας λόγος να αγωνιστεί κάποιος αφου στο τέλος κανείς δε το αναγνωρίζει και το μόνο που καταφέρνεις είναι να απογοητευτείς....! Φυσικά και δε τα πιστεύω όλα τα παραπάνω...απλά κάνω μια εισαγωγή με βάση την εποχή που διανύουμε...φυσικά και αξίζει να παλέψεις...να διεκδικήσεις...να δώσεις τα πάντα για να δεις τα όνειρα σου να πραγματοποιούνται...γιατί όλα αυτά πρέπει να βάλετε καλά στο μικρό σας μυαλουδάκι οι διάφοροι ότι δε τα κάνουμε