vodka με στημένο λεμόνι!

Καλησπέρα σας νυχτερινά μου πλασματάκια…. Ελπίζω όλοι να μου είστε καλά και με χαρές πολλές να περνάτε αυτές τις τόσο όμορφες και γιορτινές μέρες…. Βρισκόμαστε μόνο λίγες μέρες πριν να αφήσουμε αυτό το χρόνο πίσω..!! Τολμώ να πω πως για εμένα ήταν μια γεμάτη χρονιά….. και με τις χαρές της και τις λύπες της… και γενικότερα ότι συνεπάγεται το γεμάτη… νομίζω θα την αφήσω πίσω χωρίς καμία αίσθηση έντονης επιθυμίας να ξανακοιτάξω πίσω και να αλλάξω κάτι… είναι από τις λίγες φορές που δε θα έκανα απολύτως τίποτα διαφορετικά….. Ήταν μια κουβέντα όμως που είχα τελευταίως…!! Που με έβαλε σε σκέψεις…. Αναφερθήκαμε στα παυσίπονα…. Ο ορισμός τους? Φάρμακα που χρησιμεύουν για να μειώνεται ή και να εξαλείφεται τελείως ο πόνος… αναλόγως πάντα τον οργανισμό… άλλοι είναι ευαίσθητοι στο παυσίπονο και άλλοι όχι… πότε λοιπόν τα παίρνουμε? Όταν πονάμε… και για τον καθένα από εμάς το παυσίπονο έχει διαφορετική έννοια… και κυριολεκτικά και μεταφορικά μιλώντας πάντα….. πονάμε επειδή χάσαμε ένα αγα

Καλημέρα σας και Χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες και στην πόλη μας!!! Από τις πιο γιορτινές μέρες για τον Βολάκο μας..!! όμορφος και έτοιμος για να γιορτάσει...!! Όλοι σιγά σιγά στολίζουμε τα σπίτια μας και ετοιμαζόμαστε για την πιο όμορφη εποχή του χρόνου.. Τα Χριστούγεννα...!! Συνηθίζω αυτή την εποχή πάντα να σας λέω ένα παραμύθι.... Ας πούμε όμως φέτος μια πραγματική ιστορία..... 2 Χρόνια πίσω....... Έξω χιόνιζε... αγαπημένο χιόνι...η μυρωδιά σου τα κάνει όλα να φαίνονται πιο εύκολα... ακόμη και την άρνηση... ακόμη και το τέλος... το δέχεσαι πιο "ζεστά"... ήταν σαν να έπρεπε να τελειώσει εκεί αυτή η ιστορία.... στο χιονισμένο τοπίο να αποχωριστούν και έτσι κανένας από τους δύο να μη ξεχάσει κάθε φορά που θα μύριζε το χιόνι....και κάποτε ίσως και να μπορούσαν να χαμογελάσουν... να ακούσουν ο ένας το όνομα του άλλου και να μη πονάει...!! Άλλωστε πλησίαζαν και οι γιορτές και έτσι οι μέρες αγάπης και οικογενειακής θαλπωρής θα μετρίαζαν τις σκέψεις και τον πόνο....

...."Μεγαλώνουμε και δεν είναι τίποτα πια το ίδιο.... σκεφτόταν.... μαθαίνουμε να χαιρόμαστε με μέτρο... δεν επιτρέπεται να λυπηθούμε στο βαθμό που θέλουμε.... αγχωνόμαστε περισσότερο... και οι στιγμές ευτυχίας είναι σαν να φεύγουν πιο γρήγορα... ή απλά δε τις δίνουμε σημασία... δεν ήξερα ότι το μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε σημαίνει πως χάνουμε λίγο λίγο τον εαυτό μας καθημερινά... σκεφτόταν.... Σκεφτόταν συχνά τον τελευταίο καιρό.... θα έκανα αυτό... ήθελα εκείνο... και μόλις η σκέψη χανόταν, χανόταν και όλο αυτό το θάρρος και ξανά στην πραγματικότητα... όταν χαμογελούσε... χαμογελούσε ο κόσμος όλος έλεγαν οι φίλοι της... και όμως αυτή ένιωθε ότι γέλασε τόσο πολύ τα προηγούμενα χρόνια που ήταν σα να χρωστάει λίγη από αυτή τη βαρετή και ανιαρή ζωή των ενηλίκων.... κάθε νύχτα ήξερε ότι δε της άρεσε.... μα κάθε μέρα μεγάλωνε και ωρίμαζε όλο και περισσότερο... δεν είχε αντοχές? δεν είχε χρόνο? δεν ήξερε τι έφταιγε... μόνο στα λίγα λεπτά ησυχίας σκεφτόταν... σκεφτόταν... καμιά φορά μπ

Καλησπέρα σας μικρά μου αγαπημένα πλάσματα! Καθώς διανύουμε την ημέρα του Σαββάτου, μου κάνει εντύπωση πόσο διαφορετικό είναι ένα Σάββατο το Καλοκαίρι, από αυτό του Χειμώνα..... Αρχίσανε και οι βροχούλες, χαμήλωσαν και οι θερμοκρασίες και εμείς αρχίσαμε να παίρνουμε τα πράγματα πιο "σοβαρά"..!!! Χτες λοιπόν μετά την καταπίεση της εβδομάδας το κλασικό παρεάκι είπε να βγει μια βολτίτσα...!! Σας μιλάω ειλικρινά ότι γελάσαμε τόσο πολύ, καιρό είχα να γελάσω τόσο, με όλη μας την καρδιά που λένε.... αυτό δεν είναι το εντυπωσιακό όμως.... Το εντυπωσιακό είναι ότι παρατηρήσαμε ότι το γεγονός ότι μια παρέα γελούσε έκανε εντύπωση στο κόσμο γύρω μας...!! Καλά να σε βρει κάποιος να γελάς μόνος σου, η περπατώντας να πω.. να σου κάνει εντύπωση... μα να είσαι κάπου με τους φίλους σου, να τρως και να πίνεις το κρασάκι σου... γιατί να κάνει τόση εντύπωση το γεγονός ότι γελάς? Μήπως τελικά έχουμε ξεχάσει να γελάμε? έχουμε ξεχάσει τις στιγμές που θα ορίσουν την ευτυχία μας? και αν μας κοιτά

Συχνά πυκνά όπως όλοι γνωρίζετε, τουλάχιστον εσείς οι ελάχιστοι που διαβάζετε το blog μας, πηγαίνω για καφεδάκι στο αγαπημένο στέκι όλων τελευταία, το μικελάκι της καρδιάς μας! Εκεί συνήθως χωρίς να το θέλω παίρνει το αυτί μου διάφορα από τις διπλανές παρέες... Για το αποψινό θέμα, βέβαια, αυτά που εντελώς τυχαία άκουσα ήταν μια αφορμή, πολύ απλά γιατί έχω πάρα πολύ καιρό που θέλω να μιλήσω!  Εκεί έξω υπάρχουν πολλοί ηλίθιοι άνθρωποι και πολλά ζώα, που νομίζοντας πως συμβαδίζουν με τα δεδομένα της εποχής κρίνουν σωστό να βγάζουν ολόκληρη τη ζωή τους στο διαδίκτυο... Για παράδειγμα, αν χωρίσεις με το αγόρι ή το κορίτσι ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξεις cover photo στο facebook και να βάλεις μία, η οποία εμμέσως πλην σαφώς θα τον βρίζει ή θα λέει πως χαμένα πήγανε τα δάκρυα για σένα και κάπως έτσι... Ταυτόχρονα θα ανεβάζεις αντίστοιχα τραγούδια βάζοντας για τίτλο ένα στίχο του κομματιού ή κάτι ψαγμένο που βρήκες στο internet, το πέρασες για φιλοσοφία και είπες να το γράψεις για να φανείς ενδιαφέρων κ

Καλησπέρα σας Κυριακάτικα πλασματάκια μου!!! Ελπίζω να περάσατε όλοι ένα όμορφο ΣΚ… και να συνεχίζετε να περνάτε καλά όσο ακόμη το διανύουμε!! Αυτή η εβδομάδα εκτός από εβδομάδα πολύ παραγωγική… σε υπερβολικό βαθμό θα έλεγα…. Ήταν ταυτόχρονα και εβδομάδα περισυλλογής…. Σκέψης και τελικά αποφάσεων…. Θα πρέπει να ξέρετε ότι τις αποφάσεις σας θα πρέπει να τις παίρνετε ήρεμοι… αφού πρώτα τις σκεφτείτε αρκετά καλά και φυσικά είστε έτοιμοι πια να αντέξετε το κόστος τους…. Μικρό ή μεγάλο… πάντα υπάρχει…!! Νομίζω πως η ζωής μας αποτελείται από διαφορετικά κεφάλαια… που εξαρτώνται πάντα από τις κινήσεις που κάνουμε εμείς… όταν είσαι 18 πρέπει να αποφασίσεις τι θες να σπουδάσεις… όταν είσαι 24 που και κάτω από ποιες συνθήκες θες να δουλέψεις… και κατά τη δική μου ταπεινή άποψη.. όταν αυτά μπούνε σε μία σειρά… που πιστέψτε με θέλει υπομονή και πρόγραμμα να κοιτάξεις άλλους τομείς της ζωής σου….. να μη ξεχάσεις τον εαυτό σου… να μην τον παραμελήσεις…. Δε το κρύβω ότι ήμουν ένα καλομα

Καλησπέρα σας νυχτερινά μου πλαματάκια....!! Τι μου κάνετε? Εγώ σήμερα (αν και να τονίσω εδώ ότι δε πιστεύω σε αυτά) είδα ένα πολύ κακό όνειρο... και καθότι η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί και δε ξύπνησα καλά νιώθω έτσι μια θλίψη...!! Η αλήθεια είναι ότι είναι λογικό να πήξω στους εφιάλτες...!! Περιμένω με αγωνία την αγαπημένη μου γιορτή...τα Χριστούγεννα... δώρα, αγάπη, οικογένεια, γέλια, και πάνω από όλα... αλλαγή του χρόνου... αν και δεν έχω παράπονο.... το 2014 ήταν όμορφο... τώρα στο τέλος μας τα χάλασε...!! Λοιπό σήμερα θέλω να σας πω για κάτι που το οποίο ειλικρινά ο οργανισμός μου δεν το ανέχεται... είναι σα να μου κόβεις το οξυγόνο...!!! Έχω κάνει κακές φιλίες.... έχω κάνει κακές σχέσεις... άλλοτε έφταιγαν οι άλλοι άλλοτε εγώ..!! έχω αποδεχτεί πολλές κακοτοπιές και όσοι με γνωρίζουν καλά χωρίς καν να τις σχολιάσω και πάντα με χαμόγελο τις αντιμετωπίζω...!! Πολλοί επίσης θα πούνε δεν ανέχονται το ψέμα και την κοροϊδία... θα σας απαντήσω λοιπόν ότι ακόμα και σε αυτές τις π

Καλησπέρα σας απογευματινά μου πλασματάκια! Κάτι τέτοιες ώρες αναρωτιέμαι πόσο λίγος είναι ο χρόνος… όλο τρέχουμε και κάνουμε δουλειές και τελειώνουμε υποχρεώσεις και όλο τελικά δεν έχουμε χρόνο να αποτελειώσουμε τίποτα…!! Και υποτίθεται πως είμαι και οργανωτική!!!! Χεχεχε!!!   Λοιπόν σήμερα μετά από διάφορα αναπάντεχα και απρόσμενα νέα που είχαμε τις τελευταίες ημέρες αρχίζω να είμαι σίγουρη πια για το ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο… και όλα έχουν το λόγο τους που συμβαίνουν…. Ακόμη και όταν αυτός ο λόγος αρχικά δεν είναι σαφής και ξεκάθαρος υπάρχει τελικά πάντα… σε χρόνο που για εμάς μπορεί να μην είναι αντιληπτός… ακόμη και μια γνωριμία που μπορεί αρχικά να φαίνεται ανούσια κάποιο ρόλο έχει παίξει στη ζωή μας που δεν τον ξέρουμε… και ίσως τον μάθουμε ίσως και όχι…. Από το ένα λεπτό που μπορεί να καθυστερήσεις   έως αποφάσεις ζωής που ίσως σε προβληματίσουν πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο…!! Το καλύτερο σε αυτό το σενάριο, και όπως γνωρίζετε είμαι ένας άνθρωπος που μου α

Καλησπέρα σας αγαπημένα μου πλασματάκια!!! Παρασκευή και σήμερα και ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά για ξεκούραση.. άλλοι περισσότερη άλλοι λιγότερη… αλλά όπως και να έχει το τέλος της εβδομάδας είναι πάντα ευχάριστο..!! Πήγα λοιπόν χτες να επισκεφτώ το σεπτό μου πατέρα στη δουλειά του και ωωω τι έκπληξη επιτέλους βρήκα έναν από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους εκεί…. Και σαν να μην έφτανε που το βρήκα καταφέραμε και ήπιαμε και ένα γρήγορο καφεδάκι καθότι κλασσικά πάλι δούλευα σε λίγο!! Χαχαχα!!! Πάντα αναπτύσσουμε ωραία θέματα όταν βρισκόμαστε… είναι αρκετά απόλυτος τύπος αλλά με έναν ιδιαίτερο τρόπο μπορεί να γίνει και «άνεμος» στις απόψεις του ταυτόχρονα… μου λέει λοιπόν σε κάποια φάση στη κουβέντα… εσύ Ιλεάνα τσεκάρεις τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου? Στην αρχή δε κατάλαβα την ερώτηση… δηλαδή αν άλλους κρατάω και άλλους όχι? Νομίζω λίγο πολύ όλοι με άλλους τα χνώτα μας ταιριάζουν περισσότερο με άλλους λιγότερο και με άλλους καθόλου…. Αλλά τελικά δεν εννοούσε αυτό…. Εννοούσε