vodka με στημένο λεμόνι!

Καλημέρα σας Κυριακάτικα πλασματάκια μου, Πόσο το διασκεδάζω αυτό το Κυριακάτικο πρωινό....καφεδάκι...μουσικούλα...ησυχία....κατά συνέπεια χρόνος για τον εαυτό μας!!!! Λόγω των ημερών λοιπόν, αφήνουμε τον γύρω γύρω κόσμο και πάμε να δούμε λίγο τον ψυχικό μας κόσμο... Είναι πολύ περίεργο το πως λειτουργεί η πιο σύνθετη μηχανή που η γη έχει γνωρίσει μέχρι τώρα...ο ανθρώπινος εγκέφαλος.. (όποτε υπάρχει βέβαια) :p Συνδυάζει μυρωδιές..εποχές...ημερομηνίες..και φέρνει πίσω ότι έχουμε συνδυάσει και ότι έχουμε νιώσει ακόμα και από τα πιο παιδικά μας χρόνια...! Ανατρέπει όλη μας την εσωτερική ισορροπία και γινόμαστε θύματα ανεξέλεγκτων ψυχικών δυνάμεων που μπορούν να οδηγήσουν σε χαρά, λύπη, χαμόγελα ή και δάκρυα...συνήθως βέβαια για ένα περίεργο λόγο τα άσχημα είναι αυτά που μας συνοδεύουν περισσότερο στη ζωή μας....κατά συνέπεια τα λέμε και "ψυχολογικά προβλήματα" και όχι "ψυχολογικές χαρές"...αυτές περνούν απαρατήρητες...όλοι τις καλοδέχονται...ενώ τα προβλήματα μας

Καλησπέρα σας μικρές μου νυχτερίδες.... Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα...Μεγάλες μέρες από όλες τις απόψεις.... Οι άνθρωποι συνήθως τέτοιες μέρες παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους...για αλλαγές...κλείνουν ή ανοίγουν σημαντικά κεφάλαια στη ζωή τους...και τείνουν να τα κάνουν όλα αυτά κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση στη χρονιά που πέρασε... Πόσο περίεργο να αποφασίζουμε να τα κάνουμε όλα αυτά απλώς επειδή αλλάζει η χρονιά? που στην ουσία δηλαδή δεν αλλάζει και τίποτα παρά έρχεται η επόμενη μέρα... Για μένα θα έπρεπε να αναρωτιόμαστε κάποια πράγματα σε οποιαδήποτε καινούρια μέρα έρχεται στη ζωή μας...σε κάθε επόμενη μέρα να δούμε τι μας στεναχώρησε...τι μας χαροποίησε....τι μας σημάδεψε...τι μετανιώσαμε και για τί ήμαστε περήφανοι.... Αλλά δυστυχώς πλέον όλοι το ρίχνουμε στη τρελίτσα και αποφασίζουμε ότι δεν υπάρχει χρόνος για κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα μας...όπως επίσης οι περισσότεροι από εμάς έτσι και αλλιώς δε θα αλλάζαμε τίποτα γιατί νομίζοντας ότι ξεχωρίζουμε από τον υπόλοι

Καλησπέρα σας μικρές μου νυχτερίδες..... Βραδινή βραδινή σήμερα.... ελπίζω όλοι να μου είστε καλά.... Σήμερα..μετά από μία επικοδομητική τσιπουροκατάνυξη το θέμα έχει ως εξής... Μικρές επιλογές και πως αυτές μπορεί να επηρεάσουν τη ζωή μας.... Ένα τηλέφωνο που δε πήραμε, ένα σοκ που περάσαμε, ένα τηλέφωνο που προσπαθήσαμε να προλάβουμε αλλά προέκυψε κάτι άλλο, ένας άνθρωπος που δε δώσαμε σημασία, ένα φαγητό που κάηκε....μικρά πράγματα που όμως χωρίς να το καταλάβουμε καθόρισαν τις επιλογές μας και την πορεία που πήραν τα πράγματα...χωρίς καν εμείς να καταλάβουμε και να προλάβουμε το πως..πότε γιατί τι ήταν αυτό που τελικά οδήγησε εκεί που οδήγησε... και το ερώτημα είναι...ψάχνουμε να βρούμε αυτή την απάντηση? ή όχι? είναι κέρδος για το χαρακτήρα μας? ή χάσιμο χρόνου? Απάντηση σε αυτό δεν έχω...ένα ερώτημα έχω μόνο...που ίσως σας οδηγήσει στην απάντηση....Αξίζει να πραγματοποιηθούν κάποια όνειρά σας όταν ήδη έχετε φτιάξει καινούρια? τι αξία θα έχουν σε αυτή τη φάση? Και η απάντη

Καλησπέρα σας απογευματινά μου πλασματάκια...!! Ελπίζω όλοι να περνάτε ένα πανέμορφο Σαββατοκύριακο! Με αφορμή μία σχεδόν υπέροχη νύχτα (καθότι πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης) είπα να θυμηθούμε λίγο πως αλλάζουν τα πράγματα στη ζωή μας... Ένας παλιός τραγουδιστής...σε γυρνάει σε παιδικά και εφηβικά πάρτι...φιλίες...οικογένεια..συνήθειες..και φυσικά έρωτες.... Οι μνήμες δημιουργούνται με πολύ περίεργο τρόπο.Από βρεφική ακόμα ηλικία υπάρχουν πράγματα αποθηκευμένα μέσα μας που χωρίς να το καταλαβαίνουμε αλλά ίσως και χωρίς να το ξέρουμε είναι υπεύθυνα για τη μελλοντική μας συμπεριφορά...αργότερα ένα αγαπημένο φαγητό...ο συνδυασμός μιας συγκεκριμένης εποχής με αγαπημένα πρόσωπα...μια πολύ άσχημη εμπειρία σε ένα πολύ αγαπημένο μέρος...γεγονότα που άλλες φορές είναι τέλεια φτιαγμένα και άλλες έρχονται σε αντίθεση...και μας κάνουν υποσυνείδητα να συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένα μοντέλα συμπεριφοράς.... και μετά από 20 ολόκληρα χρόνια μυρίζεις μια μυρωδιά ίδια με του σπιτιού της τότε

Καλησπέρα σας Κυριακάτικα όμορφα πλασματάκια μου!!! Τι μου κάνετε? ελπίζω να μου είστε όλοι καλά.  Σήμερα προτείνω να αναλαφρύνουμε  λίγο και να μιλήσουμε σαν να πίναμε καφέ ας πούμε... Είναι Κυριακή, πίνεις καφεδάκι....ακούς ένα τραγουδάκι..κοιτάς έξω από το παράθυρο και σκέφτεσαι το Σαββατόβραδο που πέρασε και τι μόρφωση αποκόμισες για ακόμη μια φορά...!!! Καταρχάς αν είσαι όλη σου τη ζωή ξινή για κανέναν απολύτως λόγο μη πας κουκλίτσα μου να το παίξεις καλή.....η ξινίλα δε κρύβεται και κάποιος κακόμοιρος θα την πληρώσει....για παράδειγμα...το πιρούνι που χρησιμοποιείς για να ξεκολλήσεις τον κολλημένο πάγο που δεν είναι δικό σου σίγουρα θα πέσει κάτω...ενώ αν σαν γνήσια ξινή έλεγες.. να βάλετε πάγο μόνοι σας...μάθαμε τώρα όλοι να ζητάμε κοτσάροντας  και ένα σε παρακαλώ στο τέλος της φράσης και νομίζουμε ότι ο άλλος δε θα ασκήσει το καθόλα νόμιμο δικαίωμά του να πει βαριέμαι να βάλω! ΒΆΛΕ!!!! Συνεχίζοντας.....ενώ νυστάζεις σε απαγάγουν με το αυτοκίνητο ΣΟΥ!  να σε πάνε σε επόμεν

Καλησπέρα σας μικρές μου νυχτερίδες.... Ελπίζω να μου είστε καλά! Σήμερα λίγο πιο συναισθηματικά....να είσαι με τη φίλη σου....να σου έχουν συμβεί τα χειρότερα... και να χαίρεσαι με ένα ποτάμι που τρέχει.....με τον ήλιο που βγαίνει και είναι δικός σου....εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή είναι δικός σου... και ήπιες λίγο παραπάνω....και κοίταξες πίσω σου...και συνέχισες να πίνεις γιατί όταν κοίταξες πίσω η φίλη σου...ήταν εκεί να προσέχει...και τότε δεν ανησύχησες.. χαμογέλασες και συνέχισες.... σε πρόσεχε...ήταν εκεί για σένα...ήταν ο άνθρωπός σου.... και μπορεί εκείνη τη μικρή στιγμή να μην ήσουν πια ξινή...γιατί? γιατί η φίλη σου ήταν εκεί... αυτή που διάλεξες εσύ για άνθρωπό σου....αυτή που για κανένα λογικό λόγο δε θα έπρεπε να νιώθεις τόσο κοντά σου κ όμως το κάνεις...το νιώθεις...είναι αυτή που σε νιώθει και τη νιώθεις....και σου δημιουργεί ασφάλεια.... σε κάνει να νιώσεις ότι ό,τι και να γίνει όλα θα πάνε καλά...όλα θα στρώσουν...όλα θα αντιμετωπιστούν από δύο.. και τότε

Καλησπέρα σας ζωηρά μου πλασματάκια.... Σκεφτόμουν αυτές τις μέρες...ότι αλλάζουμε τόσο πολύ περνώντας τα χρόνια...που τελικά μόνο ξινές αδερφές δεν έπρεπε να λέγεται το ιστολόγιο....χαχαχα!!!! Γιατί νιώθω ότι και πολύ καλή έχω γίνει ξαφνικά...καλά για την άλλη ξινή δε το συζητώ... ξεπερνάει κάθε όριο καλοσύνης κάποιες φορές... όπως ήδη θα καταλάβατε σήμερα με απασχολούν πολύ γενικά πράγματα.... Λεγόμαστε άνθρωποι....αλλά τί σημαίνει τελικά στο βάθος αυτή η λέξη? Είναι ένα ουσιαστικό αρσενικό....άλλες φορές φανερώνει το σε πιο είδος ανήκουμε....άλλες φορές χρησιμοποιείται αντί ενός ατόμου όπως θα πούμε αυτός ήταν ένας όμορφος ευγενικός άνθρωπος...ή ίδια λέξη μπορεί να σημαίνει ακόμα και κανείς....όπως λέμε δεν υπήρχε άνθρωπος στην ταβέρνα.... Αυτά όμως έχουν όλα να κάνουν με έννοιες λεξικού και σίγουρα ο άνθρωπος έχει πολύ βαθύτερη σημασία και έννοια... Ένα πλάσμα που εύκολα θα θεωρήσει ότι είναι ανώτερος από άλλους ανθρώπους...και σκεφτείτε πόσο μικροί και ανόητοι ήμαστε....που

Καλησπέρα σας μικρές μου νυχτερίδες!! Τι μου κάνετε?? Εγώ αφού άφησα να περάσουν μερικές μέρες από το όμορφο "παραμυθάκι" που ζήσαμε οικογενειακώς αυτές τις μέρες είπα τώρα να χαλάσω μερικές φαντασιόπληκτες καρδούλες ελπίζοντας ότι κάποιοι θα συμφωνήσουν ή θα καταλάβουν και δε θα με αντιπαθήσουν πολύ..!!! Υπήρξαν λοιπόν φορές στη ζωή μου πού πραγματικά πίστευα ότι είμαι ένας άντρας φυλακισμένος στο σώμα μίας γυναίκας....εκεί που όλοι έψαχναν την απάντηση εγώ πάντα υποστήριζα ότι βρίσκεται στο προφανές....εκεί που όλοι έκαναν σενάρια για να ικανοποιήσουν το εσωτερικό τους "εγώ", εγώ έμενα στην επιφάνεια και για ένα περίεργο λόγο πολύ σπάνια έπεφτα έξω.... Έτσι λοιπόν θα σας πω με λίγα λόγια...ο άντρας ήταν ένας ορκισμένος εργένης....σχέσεις χρόνων τις χώριζε κ αυτό γιατί δεν ήθελε να παντρευτεί...εκ του ασφαλούς γυναίκες που δε θα τον συγκινούσαν ώστε να μπορεί γρήγορα γρήγορα να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια...ώσπου εμφανίστηκε η μία...αυτή που απέφευγε να γνω

Καλησπέρα σας βραδινά μου πλασματάκια.... Ελπίζω όλοι να διασκεδάζετε πολύ το δεύτερο κατά σειρά τριήμερο που διανύουμε.. Με βάση λοιπόν μια πολύ ευχάριστη κουβεντούλα που είχα χτες...αποφάσισα να μιλήσουμε για τους λόγους για τους οποίους οι γυναίκες του 2013 περιμένουν τον άνδρα να κάνει το πρώτο βήμα....όχι ότι αυτές μετά δε θα κάνουν τα επόμενα 100..αλλά όπως και να το κάνουμε το πρώτο είναι   αυτό που περιμένουμε από τον σωστό μάγκα δίπλα μας... Και αν νομίζετε ότι πρόκειται να αναλύσουμε ρομαντικές ιστορίες του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας είστε πολύ βαθιά γελασμένοι..... Το 2013 λοιπόν όπως γνωρίζετε χαρακτηρίζεται από ταχύτητες μεγάλες....δεν υπάρχει χρόνος.....είναι λιγοστός....και πρέπει να τον εκμεταλλευόμαστε σωστά.και γιατί λοιπόν αυτός και όχι εμείς?? 1. στις περισσότερες σχέσεις ο άνδρας είναι ο μεγαλύτερος...άρα κατά φυσικό κανόνα αυτός έχει λιγότερο χρόνο από εμάς....εκ των πραγμάτων..καταλαβαίνετε.... 2. ακόμα και όταν είναι μικρότερος ή συνομήλικος ...λαμβάνοντας

Καλησπέρα σας μεταμφιεσμένα μου πλασματάκια!!! Ελπίζω όλοι σας να περάσατε ένα υπέροχο γιορτινό τριήμερο..!!! Βάλαμε λοιπόν όλοι τις μάσκες μας, τις συνδυάσαμε με διάφορα παλιά ή καινούρια ρουχαλάκια και πήραμε τους δρόμους... δεν είναι ιδιαίτερα περίεργο πως μας κάνει να γελάμε και να νιώθουμε ευτυχισμένοι αυτό? όπως όταν πρώτο-συναντιόμαστε με κάποιον...πάντα γελάμε έτσι νιώθουμε μια ευτυχία μέσα μας....και βασικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι νιώθουμε όπως όταν φοράμε τις μάσκες μας...λίγο πολύ κανείς μας δεν ανοίγεται αμέσως στον άλλον...κρατάμε κρυφά χαρτιά... είτε από τα καλά είτε από τα άσχημα....όμως όπως και τις απόκριες...έτσι και στην πραγματική μας ζωή όλο αυτό έχει ημερομηνία λήξης...το πάρτυ τελειώνει και όλοι εν τέλει δείχνουμε τι κρύβετε μέσα μας.....ποιοι ήμαστε πραγματικά.... και αν αυτό δε τελειώσει στον σωστό χρόνο...τότε τα πράγματα καταντούν ψεύτικα, βαρετά, και δεν τα νιώθεις πια το ίδιο....όλα αυτά που κρατούσες κρυφά σε παγιδεύουν και δε μπορείς πια να τα απ

Καλησπέρα σας μικρά πλασματάκια.. ελπίζω όλοι να μου είστε καλά!!! Ας μιλήσουμε σήμερα για κάτι που μπορεί κατά καιρούς να απασχολήσει όλους... βιντεάκια αφιερωμένα σε ανθρώπους που σε θα ξεχάσεις....που δε θα σταματήσεις να αγαπάς... και ξαφνικά μετά από δυο χρόνια..δύο μήνες δύο μέρες δε θυμάσαι πια... πόσο κρατιόμαστε σε αυτό το συναίσθημα?? αυτό είναι υποκειμενικό δε μπορώ να σας το απαντήσω....υπάρχει κάποιος πριν δυο χρόνια που σας έχει ξεχάσει και κάποιος πριν 5 χρόνια σας θυμάται ακόμα.... ποτέ δε ξέρετε ποιανού την τροχιά έχετε αλλάξει.. το δυσάρεστο σε αυτήν την ιστορία είναι ότι δεν έχει διάκριση....κάποιος θεωρεί ότι δεν έγινε τίποτα..κ όμως έγινε... πόσο λοιπόν μπορούμε να σκεφτόμαστε πόσο επηρεάσαμε κάποιον ή όχι? όχι πολύ...γιατί συνηθίζουμε να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας.... και γιατί βασικά δεν έχουμε τη δύναμη να σκεφτούμε τους άλλους...ή το χρόνο...γιατί κάτι εμάς μας στοίχισε περισσότερο...δεν είναι ότι κάποιος είναι κακός...είναι ότι δεν μπορεί να ξεχάσει

Καλησπέρα σας νυχτερινά μου πλασματάκια.... Ελπίζω οι ζωές όλων να κυλούν όμορφα.... Μετά από μια πολύ όμορφη βραδιά...με πολύ κουβεντούλα...απορώ...κλασσικά απορώ!!! Απορώ με εμάς όλους.... και για να είμαι σαφής...ακούστε... κάθε μέρα θέλουμε να κόψουμε το κάπνισμα...από δευτέρα να αρχίσουμε δίαιτα... να μην ζούμε για να δουλεύουμε αλλά το αντίθετο..να πάμε ταξίδια...να ζήσουμε μια έντονη ξεχωριστή εμπειρία που να μας ταρακουνήσει τα νερά...Αλλά όλα αυτά θα τα κάνουμε αργότερα.. όταν θα είμαστε έτοιμοι...γιατί ακόμα δεν είμαστε.. όταν όλα τα υπόλοιπα που μας αγχώνουν θα έχουν γίνει...και τελικά όλοι διατυμπανίζουμε πως ζούμε τις ζωές μας όπως γουστάρουμε και τελικά κανείς μα κανείς δε κάνει αυτό που πραγματικά θέλει... όλα έχουν δεύτερες σκέψεις...όλα κάτι υποννοούν...όλα μπροστά μας έχουν εμπόδια... και όλα πρέπει να τα αναβάλλουμε... χμμμμμ.......μήπως λοιπόν είμαστε όλοι οι χειρότεροι υποκριτές?? γιατί άλλο να κοροιδεύεις δυο ξένους...κ άλλο να κοροιδεύεις τον εαυτό σου

Καλησπέρα σας μικρές μου νυχτερίδες... Ελπίζω όλα στη ζωή σας με το νέο έτος να πηγαίνουν άψογα... Ας μιλήσουμε όμως γι αυτούς που δεν πηγαίνουν άψογα....και τι πρέπει να κάνουν για να αλλάξει κάτι.... καλά...μη περιμένετε ότι έχουμε κ όλες τις απαντήσεις.... μπήκε λοιπόν το νέο έτος και δεν έχει αλλάξει απλούτως τίποτα...και βέβαια δεν έχει αλλάξει,,, τα πράγματα δεν αλλάζουν παθητικά...δε με φωνάζουν τυχαία ξυνή....με φωνάζουν έτσι επειδή δεν μπορώ τις γλύκιες....και τα χαιδέματα.. πως να αλλάξει κάτι κυρία μου ή κυριε μου αν δε κάνετε κάτι για να αλλάξει δρόμο η βάρκα.... κάθεστε όλοι κ περιμένετε από κάποιον άλλον..και γιατί νομίζετε πως αυτός δε σκέφτεται σαν εσάς?? Α ναι! αυτός δεν είναι άνθρωπος...είναι ο υπεράνθρωπος που έχετε φτιάξει στο μικρονοηκό μυαλουδάκι σας...!! έχω νέα για σας.... η ιλεάνα είναι η ιλεάνα..και όχι η ιλεανάρα...όσο και αν εσύ θες να το βλέπεις έτσι...!!! απομυθοποιήστε τους ήρωες του παραμυθιού σας..και βασικά ξεχάστε το παραμύθι σας....δεν υπάρ

Κάθε μέρα που μιλάς με φίλους και οικογένεια σε ρωτάνε τι κάνεις, πώς περνάς, τι νέα.... Κι εσύ απαντάς τίποτα τα ίδια... Και όντως είναι όλα ίδια... Αλλά ξαφνικά περνάει ένας μήνας και συνειδητοποιείς πως όλα έχουν αλλάξει! Όλα είναι διαφορετικά... Πώς γίνεται αυτό? Γιατί εσύ δεν το κατάλαβες? Γιατί δεν έκανες ΤΙΠΟΤΑ απολύτως να συνεισφέρεις σε αυτή την αλλαγή... Κάθησες με σταυρωμένα τα χέρια και κοιτούσες και περίμενες να δεις τι θα γίνει.... Η ζωή όμως δεν είναι έτσι... Δεν μπορείς να την παρακολουθείς σαν θεατής και όλα να γίνονται χωρίς την "έγκρισή" σου!! Εσύ είσαι ο πρωταγωνιστής και πρέπει να παίζεις σωστά το ρόλο σου, αλλιώς το σίριαλ γίνεται βαρετό! Πιο βαρετό κι από τα καθημερινά!!! Εσύ ο ίδιος γίνεσαι βαρετός!! Πρέπει να εκτιμάς το καθετί που έχεις τη στιγμή που το έχεις... Ακόμα και τα πολύ μικρά, που τελικά αυτά τα πολύ μικρά είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά! (Μην παρεξηγηθώ κι όλας, αναφέρομαι σε στιγμές και όχι σε κάτι άλλο!) Το θέμα είναι ότι τη ζωή σου πρ

Καλησπέρα σας! Είχα μια κουβέντα αυτές τις μέρες και μου έδωσε την ιδέα να σας πώ κάποια πράγματα γιατί όπως φαίνεται τα έχετε μάθει λάθος! Έχω βαρεθεί να ακούω ανθρώπους να λένε "εγώ θα έκανα αυτό αν ήμουνα στη θέση του" ή "κανονικά έπρεπε  να έχει αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο" ή "έπρεπε να μου πεί το συγκεκριμένο πράγμα γιατί εγώ θα το έλεγα" κλπ κλπ. Δεν είναι έτσι όμως... Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και μοναδικός... Άλλωστε αν ήμασταν όλοι ίδιοι, αυτή η ζωή θα ήταν πολύ βαρετή..... Μην κρίνετε από το τι θα κάνατε ή τι θα λέγατε εσείς!! Δε θα βγάλετε ποτέ τα σωστά συμπεράσματα. Μπορεί σε μια περίπτωση εσείς να λεγατε κάτι και κάποιος άλλος, που θα ήθελε να έχει το ίδιο αποτέλεσμα, να έλεγε ακριβώς το αντίθετο! Γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι με εμάς και δεν σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι το ίδιο. Δυστυχώς, πέφτω κι εγώ πολλές φορές σε αυτήν την παγίδα και έχει τύχει να προσπαθώ να εξηγήσω συμπεριφορές με βάση τα δικά μου standards... Ευτυχώς, οι καλοί μο

Καλησπέρα σας! Καιρό είχατε να με ακούσετε ε? Ε δεν είχα και πολυ έμπνευση αυτούς τους μήνες και γι' αυτό δεν έγραφα... Winter is coming, και το κρύο πολλές φορές μας παγώνει τόσο πολύ μέχρι μέσα... στις καρδιές μας... Κλεινόμαστε στους εαυτούς μας σαν τις αρκούδες που πέφτουν σε χειμερία νάρκη και δεν κοιτάμε τι γίνεται έξω από τον μικρόκοσμό μας! Δεν ασχολούμαστε με κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό μας και φυσικά εννοείται πως κανένας άλλος δεν αξίζει περισσότερο από εμάς!! Δε βλέπουμε τίποτα άλλο πέρα από την ψηλομύτη (ξέρω ότι η λεξη δεν υπάρχει, αλλά ποιητική αδεία...έτσι δε λέγεται? καπως έτσι τελοςπάντων!) μας, μιας και η μέρα έχει και περισσότερο σκοτάδι αυτόν τον καιρό! Τα προβλήματά μας φαντάζουν τόσο σημαντικά και ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ άλλος δεν τα αντιμετωπίζει και δεν μπορεί να τα καταλάβει!! Σωστά? ΛΑΘΟΣ! Όλα αυτά συμβαίνουν μέχρι να σου χτυπήσει την πόρτα αυτός ο κύριος με τα μαύρα και σου ζητήσει "φιλοξενία".... Και τότε είναι που αρχίζουν τα αληθινά προβ

Καλησπέρα σας νυχτερίδες μου γλυκιές του 2013!! Τι μου κάνετε? Ελπίζω όλοι να μου είστε καλά!!! τελευταίο γιορτινό βράδυ....με την κολλητή σου..σε ένα ήσυχο μαγαζί...γιατί χρειάζεστε και λίγο χρόνο η μία για την άλλη..καλές οι παρέες αλλά καμιά φορά η ψυχή σου θέλει να συναντήσει την αδελφή της.... Απολογισμός λοιπόν για τους περισσότερους για την χρονιά που πέρασε...λάθοι..σοφίες...φιλοσοφίες... και ποιος δεν έκανε λάθοι? ήρθε ο νεός χρόνος να τα διαγράψει...και όσοι σε έχουν γνωρίσει αληθινά να μην τα λάβουν σοβαρά υπόψιν τους...μια ολόκληρη προηγούμενη χρονιά που για να την σκεφτούμε πρέπει να μπει η καινούρια!! δεν είναι τραγικό που για να δείς τι έκανες χτες πρέπει να έρθει το αύριο ή ακόμα και το μαθαύριο? αστείο ακούγεται...αλλά έχει κ αυτό τους λόγους του...κάθε λεπτό, κάθε καινούρια διαφορετική εμπειρία μπορεί να σε αλλάξει και να σε κάνει να δεις κάποια πράγματα πολύ διαφορετικά...οπότε ουσιαστικά αυτός που θα θέλει να αλλάξει όσα έκανες...είσαι εσύ αλλά πιο εξελιγμένος..