ή κοιτάς μπροστά...ή το πάτωμα...!!
Καλησπέρα σας Χριστουγενιάτικα πλασματάκια μου...!!
Ελπίζω όλοι με όσο κουραγιο και αισιοδοξία έχετε να ετοιμάζεστε για τις γιορτές και το νέο έτος να μας βρει ακόμα πιο ευτυχισμένους και έτοιμους να βουτήξουμε σε καινούριες θάλασσες..!!
Η σημερινή μας θεματολογία είναι μάλλον για να πάρω εγώ η ίδια κάποιες απαντήσεις..!!
Ας μιλήσουμε λοιπόν για τις προσδοκίες μας...Γιατί ας πούμε όταν γνωρίζουμε έναν πολύ δυναμικό άνθρωπο έχουμε πάντα την απαίτηση να ανταπεξέλθει σε όλες τις καταστάσεις με τον ίδιο δυναμισμό? Γιατί υπάρχουν πάντα δύο κατηγορίες ανθρώπων? Αυτοί που μόνιμα ζητούν λύσεις σε προβλήματα..και αυτοί που μόνιμα έχουν λύση για όλα και δεν έχουν ποτέ πρόβλημα?? Και αν η δεύτερη κατηγορία τολμήσει ποτέ να κάνει μια ερώτηση...ή να αναφέρει μια προβληματική κατάσταση η απάντηση είναι πάντα "εσένα δε σε φοβάμαι"!!??? ε??? μου λέτε??? δηλαδή οι πιο δυναμικοί άνθρωποι απαγορεύεται να έχουν διλλήματα? απαγορεύεται να τρομάζουν? απαγορεύεται τελοσπάντων κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες να είναι ανήμποροι να αντιδράσουν και να έχουν αδυναμίες? θα μου πεις..αν έχεις αδυναμίες τι σόι δυναμικός άνθρωπος είσαι? Και άντε πες ότι επιτρέπεται να να έχεις αδυναμίες...γιατί να είναι τόσο κακό να τις μοιραστείς? γιατί να σε έχουν γεμίσει με την εντύπωση ότι εσύ απαγορεύεται αυτά να τα δείξεις..!! κάτι σαν την ποδοσφαιρική ομάδα που στηρίζεις..και αν κάποια στιγμή χάσει...κάθεσαι και κλαις....γιατί? δεν έχει δικαίωμα να χάσει κάποια στιγμή? και αν αυτό σε στεναχωρεί είναι λόγος να πάψεις να τη στηρίζεις??? ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!!!
Όλοι μας έχουμε αδυναμίες όσο καλά κ αν τις κρύβουμε...και όλοι μας μόλις κλείνει η πόρτα μπορεί να μελαγχολήσουμε να αναστενάξουμε η και να χοροπηδήξουμε από τη χαρά μας...γιατί αυτό να το κάνουμε μόνο όταν η πόρτα κλείνει? Η απάντηση σίγουρα είναι ότι πιστεύουμε πως αν μας δουνε θα τρομάξουν..!! μαντέψτε λοιπόν...δεν είναι αδύναμος αυτός που δείχνει τι νιώθει με όλο του το είναι...αδύναμος είναι αυτός που τρομάζει...που δειλιάζει να το αντιμετωπίσει...αυτός που φοβάται αυτό που και ο ίδιος θέλει στην τελική..!! η ζωή έτσι κ αλλιώς είναι ρίσκο...δυνατός είναι αυτός που το καλωσορίζει...όχι αυτός που εκ του ασφαλούς κάνει πως δε βλέπει και κλέβει χρόνο γιατί? για να μην πληγώσει? ή να μην πληγωθεί? μαντέψτε λοιπόν για ακόμα μια φορά...κερδισμένος είναι αυτός που ζει...όχι αυτός που νομίζει πως ζει..!!
Τα περαστικά μας σήμερα πηγαίνουν στους μίζερους...τους γκρινιάρηδες...αυτούς που ακόμα και καλήμερα τη λένε σχεδόν κλαίγοντας....όπως επίσης και αυτούς που δεν έμαθαν τελικά ποτέ να περπατάνε και μια ζωή θα μπουσουλάνε..!
αυτά λοιπόν για σήμερα...
till next time:))
kiss kiss:))
Ελπίζω όλοι με όσο κουραγιο και αισιοδοξία έχετε να ετοιμάζεστε για τις γιορτές και το νέο έτος να μας βρει ακόμα πιο ευτυχισμένους και έτοιμους να βουτήξουμε σε καινούριες θάλασσες..!!
Η σημερινή μας θεματολογία είναι μάλλον για να πάρω εγώ η ίδια κάποιες απαντήσεις..!!
Ας μιλήσουμε λοιπόν για τις προσδοκίες μας...Γιατί ας πούμε όταν γνωρίζουμε έναν πολύ δυναμικό άνθρωπο έχουμε πάντα την απαίτηση να ανταπεξέλθει σε όλες τις καταστάσεις με τον ίδιο δυναμισμό? Γιατί υπάρχουν πάντα δύο κατηγορίες ανθρώπων? Αυτοί που μόνιμα ζητούν λύσεις σε προβλήματα..και αυτοί που μόνιμα έχουν λύση για όλα και δεν έχουν ποτέ πρόβλημα?? Και αν η δεύτερη κατηγορία τολμήσει ποτέ να κάνει μια ερώτηση...ή να αναφέρει μια προβληματική κατάσταση η απάντηση είναι πάντα "εσένα δε σε φοβάμαι"!!??? ε??? μου λέτε??? δηλαδή οι πιο δυναμικοί άνθρωποι απαγορεύεται να έχουν διλλήματα? απαγορεύεται να τρομάζουν? απαγορεύεται τελοσπάντων κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες να είναι ανήμποροι να αντιδράσουν και να έχουν αδυναμίες? θα μου πεις..αν έχεις αδυναμίες τι σόι δυναμικός άνθρωπος είσαι? Και άντε πες ότι επιτρέπεται να να έχεις αδυναμίες...γιατί να είναι τόσο κακό να τις μοιραστείς? γιατί να σε έχουν γεμίσει με την εντύπωση ότι εσύ απαγορεύεται αυτά να τα δείξεις..!! κάτι σαν την ποδοσφαιρική ομάδα που στηρίζεις..και αν κάποια στιγμή χάσει...κάθεσαι και κλαις....γιατί? δεν έχει δικαίωμα να χάσει κάποια στιγμή? και αν αυτό σε στεναχωρεί είναι λόγος να πάψεις να τη στηρίζεις??? ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!!!
Όλοι μας έχουμε αδυναμίες όσο καλά κ αν τις κρύβουμε...και όλοι μας μόλις κλείνει η πόρτα μπορεί να μελαγχολήσουμε να αναστενάξουμε η και να χοροπηδήξουμε από τη χαρά μας...γιατί αυτό να το κάνουμε μόνο όταν η πόρτα κλείνει? Η απάντηση σίγουρα είναι ότι πιστεύουμε πως αν μας δουνε θα τρομάξουν..!! μαντέψτε λοιπόν...δεν είναι αδύναμος αυτός που δείχνει τι νιώθει με όλο του το είναι...αδύναμος είναι αυτός που τρομάζει...που δειλιάζει να το αντιμετωπίσει...αυτός που φοβάται αυτό που και ο ίδιος θέλει στην τελική..!! η ζωή έτσι κ αλλιώς είναι ρίσκο...δυνατός είναι αυτός που το καλωσορίζει...όχι αυτός που εκ του ασφαλούς κάνει πως δε βλέπει και κλέβει χρόνο γιατί? για να μην πληγώσει? ή να μην πληγωθεί? μαντέψτε λοιπόν για ακόμα μια φορά...κερδισμένος είναι αυτός που ζει...όχι αυτός που νομίζει πως ζει..!!
Τα περαστικά μας σήμερα πηγαίνουν στους μίζερους...τους γκρινιάρηδες...αυτούς που ακόμα και καλήμερα τη λένε σχεδόν κλαίγοντας....όπως επίσης και αυτούς που δεν έμαθαν τελικά ποτέ να περπατάνε και μια ζωή θα μπουσουλάνε..!
αυτά λοιπόν για σήμερα...
till next time:))
kiss kiss:))
Σχόλια