Στόχος!

Καλησπέρα σας μικρά μου νυχτερινά πλασματάκια...
Ελπίζω όλοι σας να είστε καλά....Πόσο τυπική ακούγεται αυτή η φράση...και πράγματι πόσο τυπικά την λέμε συχνά...μα σας διαβεβαιώνω εγώ αλήθεια πιστεύω να είστε όλοι καλά...!!
Υπάρχει μια δεδομένη γκρίνια τον τεέυταίο καιρό από όλους μας...και είναι δικαιολογημένη..Άλλοι άνεργοι...Άλλοι απλήρωτοι....και τα λεφτά βεβαίως δε φέρνουν την ευτυχία...μα η έλλειψη σίγουρα φέρνει τη γκρίνια συνηθίζει να λέει η γιαγιά μου...
Και το ερώτημα είναι...Μέχρι που μπορεί να φτάσει η θετική σκέψη? Πόσο υπομονή μπορείς να έχεις με όσα συμβαίνουν γύρω μας? Αν είσαι παιδάκι..δεν έχεις δικαίωμα να παίζεις..είτε γιατί δεν έχεις παιχνίδια..είτε γιατί φοβάσαι να βγεις στην γειτονιά....αν είσαι ενήλικας..πόσο δύσκολο είναι να θέλεις και να μη μπορείς να προσφέρεις στην οικογένειά σου? Αν είσαι ηλικιωμένος πως αφήνεις την ελπίδα και αποφασίζεις ότι δε μπορείς να ούτε καν να αρρωστήσεις? Η απάντηση είναι δε ξέρω να σας πω...και το κλισέ είναι ότι πάντα υπάρχουν και χειρότερα....
Το μόνο που μπορώ να σας πω...είναι πως όποια και αν είναι η κατάσταση σας πρέπει να θυμάστε πως δεν είστε αιώνιοι...πρέπει να προσπαθείτε να ζείτε την κάθε στιγμή...είτε εύκολη..είτε δύσκολη...
με όσους περισσότερους ανθρώπους αγαπάτε κοντά σας...γιατί ούτε αυτοί είναι αιώνιοι...
Γιατί πολιτισμός δεν είναι να ξεχνάς ότι έχεις παιδιά επειδή έκλεισαν τα 18...πολιτισμός είναι να τους μαθαίνεις να αντέχουν στα δύσκολα αλλά ταυτόχρονα ότι κ εσύ θα είσαι πάντα εκεί..γιατί η οικογένεια είτε με τη στενή είτε με την ευρεία έννοια..είναι μια κοινωνία μικρή που σου προσφέρει αγάπη...λύση...ασφάλεια...και αύριο εσύ θα κάνεις το ίδιο με την δική σου οικογένεια...
Πολιτισμός δεν είναι να κρύβεσαι από το πρόβλημα επειδή δεν είναι δικό σου....αλλά να προσπαθείς να βοηθήσεις να λυθεί γιατί αύριο μπορεί να είναι και δικό σου....
Πολιτισμός δεν είναι να προσπαθείς να φτάνεις την κορυφή χωρίς να σε νοιάζει τι θα συναντήσεις στο δρόμο σου..αλλά να είσαι εσύ το παράδειγμα για τους υπόλοιπους....
Ο καθένας με το δικό του τρόπο έχει τον δικό του ρόλο και τον δικό του δρόμο....όλοι μαζί όμως πρέπει να συναντιόνται και να οδηγούν σε κάτι πιο όμορφο μεγαλειώδες και χρωματιστό...ότι οδηγεί στο γκρι δεν είναι υγιές...
Τα ιδανικά και οι αξίες δεν έχουν χαθεί...απλώς μας κόπηκαν τα φτερά και τα ξεχάσαμε...!
Οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να είναι "κακοί"....οι επιλογές μας είναι αυτές που μας οδηγούν στο ποιοι ήμαστε τελικά και πόσο εύκολα μπορούμε να παραδώσουμε τα όπλα...όλοι μέσα μας αν ψάξουμε θα δούμε ότι επιθυμούμε απλά και συνηθισμένα πράγματα...απλώς στην πορεία και ανάλογα με τις εμπειρίες μας περιπλέξαμε τα πράγματα....Μην αφήνεται τις καταστασεις να οδηγούν τις κινήσεις σας..και να πλάθουν τον παθητικό χαρακτήρα σας...θυμηθείτε τι όνειρα είχατε νέοι...και θα δείτε ότι διαφέρουν πολύ από αυτά με τα οποία καταλήξατε...και γι αυτό οι περισσότεροι πικροχολιάσαμε..ναι ναι βεβαίως..βάζω και εμένα μέσα...η σωστή δουλειά δεν είναι το μοναδικό μας όνειρο άλλωστε...!!
Τίποτα δε μπορεί να σταματήσει έναν άνθρωπο που "θέλει"... είναι πολυ δυνατός ο άνθρωπος που "θέλει"...
όταν τα βρείτε όλα αυτά..σηκώστε το κεφάλι..χαμογελάστε και τσαφ! ο στόχος θα είναι εκεί μπροστά...και θα σας χαμογελάει κ αυτός..!
Τα περαστικά μας σήμερα πηγαίνουν σε όσους έχασαν τον εαυτό τους..τα όνειρα τους...και τα αντάλλαξαν με όνειρα που τους ήταν αδιάφορα...και πάνω από όλα όχι αναγκαία..Σας λυπάμε γιατί αν σκεφτείτε πως κυνηγάτε κάτι που δε σας ανήκει και δε σας αντιπροσωπεύει καταλαβαίνετε φυσικά ότι είστε καταδικασμένοι να μη το βρείτε ποτέ!
όσο για τους υπόλοιπους..
till next time...
kiss kiss:))