Παραισθήσεις!!
Καλησπέρα σας μικρές μου νυχτερίδες!!
Τι μου κάνετε?? Εγώ αφού άφησα να περάσουν μερικές μέρες από το όμορφο "παραμυθάκι" που ζήσαμε οικογενειακώς αυτές τις μέρες είπα τώρα να χαλάσω μερικές φαντασιόπληκτες καρδούλες ελπίζοντας ότι κάποιοι θα συμφωνήσουν ή θα καταλάβουν και δε θα με αντιπαθήσουν πολύ..!!!
Υπήρξαν λοιπόν φορές στη ζωή μου πού πραγματικά πίστευα ότι είμαι ένας άντρας φυλακισμένος στο σώμα μίας γυναίκας....εκεί που όλοι έψαχναν την απάντηση εγώ πάντα υποστήριζα ότι βρίσκεται στο προφανές....εκεί που όλοι έκαναν σενάρια για να ικανοποιήσουν το εσωτερικό τους "εγώ", εγώ έμενα στην επιφάνεια και για ένα περίεργο λόγο πολύ σπάνια έπεφτα έξω....
Έτσι λοιπόν θα σας πω με λίγα λόγια...ο άντρας ήταν ένας ορκισμένος εργένης....σχέσεις χρόνων τις χώριζε κ αυτό γιατί δεν ήθελε να παντρευτεί...εκ του ασφαλούς γυναίκες που δε θα τον συγκινούσαν ώστε να μπορεί γρήγορα γρήγορα να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια...ώσπου εμφανίστηκε η μία...αυτή που απέφευγε να γνωρίσει...αυτή που θα έκανε το τρομακτικό σενάριο της δέσμευσης να φαίνεται σφοδρή επιθυμία...εύκολο και φυσιολογικό...και όλο του το είναι έκανε τούμπα...και έγινε κ ο γάμος και ζούνε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα....
Τι θέλω να πω με αυτήν την ιστορία???
Αφήστε όσους περνούν τις δήθεν φάσεις τους να ζήσουν με αυτές....αφήστε αυτούς που θεωρούν ότι είναι πολύ νωρίς, να καταλάβουν αργά το λάθος τους...αφήστε αυτές που μέχρι και τον εαυτό τους έχουν πείσει πως περνάνε καλά ενώ στην πραγματικότητα έχουν συμβιβαστεί ότι δε θα πάρουν αυτό που θέλουν....αφήστε τα σενάρια τύπου δε θα με πήρε γιατί του μίλησα περίεργα την τελευταία φορά γιατί αυτό απλά δεν υπάρχει όταν κάποιος θέλει πραγματικά κάτι....
Πάνω από όλα όμως μην αφήσετε τον εαυτό σας να παραμυθιάζεται και σιγά σιγά να δηλητηριάζεται από ανύπαρκτα και ανυπόστατα θέλω ή δε θέλω...μπορώ ή δε μπορώ....
Όταν ο άνθρωπος βρει στη ζωή του αυτό που γουστάρει είτε είναι σύντροφος είτε δουλειά είτε ό,τι θέλει ας είναι δίνεται ολόκληρος με σκοπό να το κάνει κομμάτι του...δε φοβάται πια...δε κουράζεται...δε βαριέται...και πάνω από όλα αλλάζει για να γίνει κ αυτός κομμάτι άξιο να αγαπηθεί....
και τότε...μόνο τότε....αξίζει τον κόπο να υποχωρήσεις...να συμφωνήσεις...να θυσιάσεις...όταν δε θα το καταλαβαίνεις ότι υποχωρείς συμφωνείς ή θυσιάζεσαι...όταν όλα αυτά είναι λεπτομέρειες...
Μερικοί το ξέρω προτιμούν το σενάριο και την ίντριγκα...γι αυτούς έχω να πω ότι δε το αποκλείουμε...αλλά και μια φορά στα χίλια χρόνια ρε παιδιά να ναι οι πιθανότητες σας? προτιμώ να ζήσω με περισσότερες κ ας με τσαλακώσουν στην πορεία....
Τα περαστικά μας σήμερα όπως ήδη έχετε καταλάβει πηγαίνουν σε όλους αυτούς που χρειάζονται επειγόντως γυαλιά και δεν τα φοράνε...
όσο για τους υπόλοιπους...
till next time..
kiss kiss:)
Τι μου κάνετε?? Εγώ αφού άφησα να περάσουν μερικές μέρες από το όμορφο "παραμυθάκι" που ζήσαμε οικογενειακώς αυτές τις μέρες είπα τώρα να χαλάσω μερικές φαντασιόπληκτες καρδούλες ελπίζοντας ότι κάποιοι θα συμφωνήσουν ή θα καταλάβουν και δε θα με αντιπαθήσουν πολύ..!!!
Υπήρξαν λοιπόν φορές στη ζωή μου πού πραγματικά πίστευα ότι είμαι ένας άντρας φυλακισμένος στο σώμα μίας γυναίκας....εκεί που όλοι έψαχναν την απάντηση εγώ πάντα υποστήριζα ότι βρίσκεται στο προφανές....εκεί που όλοι έκαναν σενάρια για να ικανοποιήσουν το εσωτερικό τους "εγώ", εγώ έμενα στην επιφάνεια και για ένα περίεργο λόγο πολύ σπάνια έπεφτα έξω....
Έτσι λοιπόν θα σας πω με λίγα λόγια...ο άντρας ήταν ένας ορκισμένος εργένης....σχέσεις χρόνων τις χώριζε κ αυτό γιατί δεν ήθελε να παντρευτεί...εκ του ασφαλούς γυναίκες που δε θα τον συγκινούσαν ώστε να μπορεί γρήγορα γρήγορα να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια...ώσπου εμφανίστηκε η μία...αυτή που απέφευγε να γνωρίσει...αυτή που θα έκανε το τρομακτικό σενάριο της δέσμευσης να φαίνεται σφοδρή επιθυμία...εύκολο και φυσιολογικό...και όλο του το είναι έκανε τούμπα...και έγινε κ ο γάμος και ζούνε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα....
Τι θέλω να πω με αυτήν την ιστορία???
Αφήστε όσους περνούν τις δήθεν φάσεις τους να ζήσουν με αυτές....αφήστε αυτούς που θεωρούν ότι είναι πολύ νωρίς, να καταλάβουν αργά το λάθος τους...αφήστε αυτές που μέχρι και τον εαυτό τους έχουν πείσει πως περνάνε καλά ενώ στην πραγματικότητα έχουν συμβιβαστεί ότι δε θα πάρουν αυτό που θέλουν....αφήστε τα σενάρια τύπου δε θα με πήρε γιατί του μίλησα περίεργα την τελευταία φορά γιατί αυτό απλά δεν υπάρχει όταν κάποιος θέλει πραγματικά κάτι....
Πάνω από όλα όμως μην αφήσετε τον εαυτό σας να παραμυθιάζεται και σιγά σιγά να δηλητηριάζεται από ανύπαρκτα και ανυπόστατα θέλω ή δε θέλω...μπορώ ή δε μπορώ....
Όταν ο άνθρωπος βρει στη ζωή του αυτό που γουστάρει είτε είναι σύντροφος είτε δουλειά είτε ό,τι θέλει ας είναι δίνεται ολόκληρος με σκοπό να το κάνει κομμάτι του...δε φοβάται πια...δε κουράζεται...δε βαριέται...και πάνω από όλα αλλάζει για να γίνει κ αυτός κομμάτι άξιο να αγαπηθεί....
και τότε...μόνο τότε....αξίζει τον κόπο να υποχωρήσεις...να συμφωνήσεις...να θυσιάσεις...όταν δε θα το καταλαβαίνεις ότι υποχωρείς συμφωνείς ή θυσιάζεσαι...όταν όλα αυτά είναι λεπτομέρειες...
Μερικοί το ξέρω προτιμούν το σενάριο και την ίντριγκα...γι αυτούς έχω να πω ότι δε το αποκλείουμε...αλλά και μια φορά στα χίλια χρόνια ρε παιδιά να ναι οι πιθανότητες σας? προτιμώ να ζήσω με περισσότερες κ ας με τσαλακώσουν στην πορεία....
Τα περαστικά μας σήμερα όπως ήδη έχετε καταλάβει πηγαίνουν σε όλους αυτούς που χρειάζονται επειγόντως γυαλιά και δεν τα φοράνε...
όσο για τους υπόλοιπους...
till next time..
kiss kiss:)
Σχόλια