Με τη φίλη σου...

Καλησπέρα σας μικρές μου νυχτερίδες....
Ελπίζω να μου είστε καλά!
Σήμερα λίγο πιο συναισθηματικά....να είσαι με τη φίλη σου....να σου έχουν συμβεί τα χειρότερα...
και να χαίρεσαι με ένα ποτάμι που τρέχει.....με τον ήλιο που βγαίνει και είναι δικός σου....εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή είναι δικός σου...
και ήπιες λίγο παραπάνω....και κοίταξες πίσω σου...και συνέχισες να πίνεις γιατί όταν κοίταξες πίσω η φίλη σου...ήταν εκεί να προσέχει...και τότε δεν ανησύχησες.. χαμογέλασες και συνέχισες....
σε πρόσεχε...ήταν εκεί για σένα...ήταν ο άνθρωπός σου....
και μπορεί εκείνη τη μικρή στιγμή να μην ήσουν πια ξινή...γιατί? γιατί η φίλη σου ήταν εκεί...
αυτή που διάλεξες εσύ για άνθρωπό σου....αυτή που για κανένα λογικό λόγο δε θα έπρεπε να νιώθεις τόσο κοντά σου κ όμως το κάνεις...το νιώθεις...είναι αυτή που σε νιώθει και τη νιώθεις....και σου δημιουργεί ασφάλεια....
σε κάνει να νιώσεις ότι ό,τι και να γίνει όλα θα πάνε καλά...όλα θα στρώσουν...όλα θα αντιμετωπιστούν από δύο..
και τότε σου δημιουργεί εκείνο το αίσθημα ότι τίποτα δε θα το αντιμετωπίσεις μόνος...όλα είναι για δύο...ή και περισσότερους.....
κ ακόμα και αν δεν έχεις αντοχές θα σου τις φτιάξουν οι άλλοι...κ ας φημίζονται για ξινίλα τους...
αν ήταν εδώ και η άλλη ξινή πιστεύω θα συμφωνούσε....ότι τίποτα δεν αντικαθίσταται από αυτήν την ασφάλεια...αυτή την ελπίδα..αυτή τη σχέση..τη σχέση με τη φίλη σου....
η φίλη που δε ζητάει...δίνει και της δίνεις όποτε χρειαστεί....
καληνύχτα λοιπόν στη φίλη πού τη διάλεξες....δε στη δώσανε....σου μίλησε....σε άφησε να κλάψεις ή να γελάσεις...και σε κατάλαβε..κ αν ακόμα δε τα κατάφερε...προσπάθησε...
καληνύχτα...Μυρτώ...Ειρήνη...ή όπως αλλιώς μπορεί να σε λένε...και μη στεναχωριέσαι...η φίλη σου είναι εδώ...
τα περαστικά μας σήμερα πάνε για ευνοήτους λόγους σε όσους δεν έφτιαξαν την κληρονομιά τους...τους φίλους τους.....
όσο για του υπόλοιπους..
till next time..
kiss kiss:))