Από το κακό στο χειρότερο...!!

Καλησπέρα σας βραδυνά μου πλάσματα...
Ελπίζω όλοι να έχετε αποχαιρετήσει το Καλοκαιράκι με ευχάριστες εμπειρίες αναμνήσεις και αλλαγές...!!
Καπως έτσι κ εμείς...είπαμε αντίο στον Αύγουστο και καλοσωρίσαμε το Φθινώπορο....
Πιο πολύ το σημερινό βράδυ με κάνει να βυθίζομαι σε συνειρμούς...ένα τραγούδι που είπατε σε κάποιον και κάποια στιγμή αυτός δε το τραγούδισε σε εσάς...ένα χαμόγελο..το χέρι που του πιάσατε και του απαλύνατε τον πόνο...κ αυτός στον δικό σας πόνο...λείπει...
τότε η έλλειψη είναι ακόμα μεγαλύτερη..τότε που ξέρετε ότι μόνο ένας θα σας καταλάβαινε κ αυτός δεν είναι εκεί....και δε μπορείτε και να τον φέρετε..γιατί παρότι μπορεί να έχει η ζωή μας σταθμούς δε παύει να συνεχίζει..και τότε πρέπει να φανείτε εις διπλούν δυνατοί....και γιατί οφείλετε να ξεπεράσετε μόνοι σας ότι σας απασχολεί..και γιατί πρέπει να εμποδίσετε τον εαυτό σας να σκεφτεί πως...εγώ ήμουν εκεί...αυτός-η γιατί να μην είναι....γιατί μπορεί εσάς να σας χτύπησε η αναποδιά την πόρτα τώρα...αλλά η ζωή συνεχίζεται για όλου και αυτός-η δεν είναι πια κομμάτι της ζωής σας...
ξέρω η ζωή μας θα ήταν πολύ πιο ωραία αν σκεφτόμασταν οτι μπορούμε έστω για ένα 24ωρο να κάνουμε όλα αυτά που θέλουμε χωρίς να έχουν καμμία συνέπεια..αλλά δυστυχώς αυτό δε γίνεται....όλα έχουν συνέπειες..από την πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη....
μακάρι να μπορούσαμε να περάσουμε στους άλλους ακριβώς αυτό που εννοούμε...αλλά πάντα θα υπάρχει η 2η σκέψη...γιατί ζούμε σε ένα κόσμο φτιαγμένο από δεύτερες σκέψεις...οπότε..γιατί να μην υπάρχουν???? αφού η βάση και το στοιχείο της ζωής μας είναι οι 2ες σκέψεις....
μακάρι να λέγαμε κάπου..θέλω να μου πιάσεις το χέρι και να με καθυσηχάσεις...κ θέλω μόνο αυτό...και να το πίστευε...αλλά ΟΧΙ!! πρέπει να έχεις δεύτερη σκέψη...πρέπει κάτι να θες...πρέπει να έχεις κέρδος και σχέδιο...γιατί έτσι μάθαμε...γιατί έτσι μας έδειξαν...γιατί μας απέκοψαν από ιδανικά και αξίες...Γιατί δεν είσαι cool αν το μόνο που θες είναι αυτό που λες...το υποννοούμενο απέκτησε περισσότερη αξία από αυτό που πραγματικά θέλουμε...η επιφάνεια κατάφερε να κερδίσει την ουσία...και ένα δάσος έγινε ένα δέντρο...
Ο κόσμος μας όχι απλά δεν είναι αγγελικά πλασμένος...αλλά είναι ολοκληρος πλέον ένα τεράστιο λάθος...και αυτό μας φαίνεται φυσιολογικό...πόσο διεστραμμένο είναι αυτό?? μπορεί κάποιος να μου πει??
πως γίνεται όλα αυτά να μας φαίνονται φυσιολογικά?
Πως γίνεται να ζούμε στην εποχή και στον κόσμο που γεννιούνται παιδιά χωρίς έρωτα...και κάνουμε έρωτα χωρίς παιδια???
Μπορεί κάποιος να μου πει πως το δεχτήκαμε αυτό?
Μπορεί κάποιος να μου πει που πήγαν οι άνθρωποι? και τί είναι αυτό που μας έκανε έτσι?
Και μπορεί κάποιος να μου πει γιατί αφού όλοι αναρωτιόμαστε που και που γιατί έχει γίνει όλο αυτό εξακολουθούμε και το ακολουθούμε λες και είναι κανένα μοντέλο και πρότυπο σωστής ζωής?
δεν υπάρχει πρότυπο το ξέρω...
αλλά αυτό απέχει πολύ από το ξεχνάμε πως είμαστε άνθρωποι..και χαιρόμαστε...και αγαπάμε...και κλαίμε..και δε θα έπρεπε να ντρεπόμαστε γι αυτό..γιατί ότι είναι ανθρώπινο είναι συναισθηματικό..και ότι είναι συναισθηματικό έιναι και ανθρώπινο...και για τη φύση του δε θα έπρεπε να ντρέπεται κανείς...
τα περαστικά μας απόψε πηγαίνουν σε αυτούς που μπορούν να μας απαντήσουν στην ερώτηση...πως γίνεται να ακολουθείς έναν δρόμο που να σε περιορίζει σε όλο σου το είναι και να χαίρεσαι? think about it..!!
as for the rest...
till next time..
kiss kiss:)