Καλά Χριστούγεννα!!

Καλησπέρα σας μικρές μου νυχτερίδες....
Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα...Μεγάλες μέρες από όλες τις απόψεις....
Οι άνθρωποι συνήθως τέτοιες μέρες παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους...για αλλαγές...κλείνουν ή ανοίγουν σημαντικά κεφάλαια στη ζωή τους...και τείνουν να τα κάνουν όλα αυτά κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση στη χρονιά που πέρασε...
Πόσο περίεργο να αποφασίζουμε να τα κάνουμε όλα αυτά απλώς επειδή αλλάζει η χρονιά? που στην ουσία δηλαδή δεν αλλάζει και τίποτα παρά έρχεται η επόμενη μέρα...
Για μένα θα έπρεπε να αναρωτιόμαστε κάποια πράγματα σε οποιαδήποτε καινούρια μέρα έρχεται στη ζωή μας...σε κάθε επόμενη μέρα να δούμε τι μας στεναχώρησε...τι μας χαροποίησε....τι μας σημάδεψε...τι μετανιώσαμε και για τί ήμαστε περήφανοι....
Αλλά δυστυχώς πλέον όλοι το ρίχνουμε στη τρελίτσα και αποφασίζουμε ότι δεν υπάρχει χρόνος για κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα μας...όπως επίσης οι περισσότεροι από εμάς έτσι και αλλιώς δε θα αλλάζαμε τίποτα γιατί νομίζοντας ότι ξεχωρίζουμε από τον υπόλοιπο πλανήτη τα κάνουμε όλα σωστά και τέλεια...
Πόσο γελασμένοι ήμαστε όμως ε? υπάρχει λοιπόν μια μικρή ιστορία για την οποία θα ήθελα να μιλήσουμε....
"Ένας πολύ καλός ιεροκήρυκας παρατήρησε κάποια μέρα έναν θρησκευόμενο οικογενειάρχη ο οποίος για να θρέψει την οικογένειά του έσπαζε πέτρες για να στρωθούν οι δρόμοι. Για να εκτελεί όμως καλύτερα την εργασία του δούλευε γονατιστός.
Ο ιεροκήρυκας τότε τον ρώτησε:
Ιωάννη πόσο θα ήθελα και εγώ να έσπαζα τις πέτρινες καρδιές των ακροατών μου με το κήρυγμά μου,όπως εσύ σπάζεις αυτές τις πέτρες.
Καί ο καλός εργάτης του απάντησε: 
Θα μπορέσεις και εσύ να το πετύχεις, αν και εσύ εργάζεσαι γονατιστός «Προσευχόμενος»".

Τώρα θα μου πείτε...τι γίνεται με όσους δε πιστεύουν και δε προσεύχονται??!!

Αυτοί μπορούν να ερμηνεύσουν την ιστορία μας μεταφορικά....

Το να γονατίσω..όπως ο εργάτης εννοούσε την προσευχή...κάποιος πιο "κοσμικός" μπορεί να εννοήσει να σκύψει πάνω από τον ίδιο τον εαυτό..να δει τα λάθη του...να δει τα σωστά του..να δει πως οδηγήθηκε σε καταστάσεις που του αρέσουν ή και όχι.....

Να σκύψουμε επίσης πάνω από τους ανθρώπους που αγαπάμε...να τους "διορθώσουμε" ή να τους αφήσουμε να μας "διορθώσουν"....

Να μη φοβόμαστε να σκεφτούμε ότι πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης στο να γίνει κανείς καλύτερος άνθρωπος....κανείς έτσι και αλλιώς δεν είναι τέλειος...

Να μας βρούνε τα Χριστούγεννα καλύτερους, προοδευμένους, ένα βήμα πιο μπροστά από αυτό που ήμασταν...ένα βήμα πιο κοντά σε αυτά που θα μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα με τον εαυτό μας...

Γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό...να είμαστε πρώτα από όλα εμείς πιο κοντά σε αυτό που θαυμάζουμε και θέλουμε να γίνουμε..και να κοιτάμε αυτό που θέλουμε να γίνουμε να έχει πραγματικό περιεχόμενο...

Η επιφάνεια σε αφήνει δυστυχή και μόνο σου....μη πάθετε για να μάθετε....προλάβετε....

Σήμερα καθότι μέρες αγάπης, συγχώρεσης και ταπείνωσης τα περαστικά μας πηγαίνουν λίγο πολύ σε όλους μας....γιατί όλους κάτι μας κρατάει ξύπνιους το βράδυ...!!

till next time:))

kiss kiss:))