Χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος είναι η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, θεωρούμενη ως σύνολο. Κι έρχεται μια μέρα που ξαφνικά ξυπνάς και αναρωτιέσαι...Όλος αυτός ο χρόνος πήγε χαμένος? Σπαταλάς σε ένα άτομο ό,τι έχεις και δεν έχεις... Όλοι σου λένε ότι δεν αξίζει γιατί μια μέρα θα αγνοείς την ύπαρξή του! Αλλά εσύ πιστεύεις πως αξίζει... Και συνεχίζεις... Και τα δίνεις όλα... Μέχρι που μια μέρα ξυπνάς άδειος και έχεις συνειδητοποιήσει ότι όντως δεν άξιζε και ότι πραγματικά αγνοείς την ύπαρξή του!! Όχι ότι δε σε ενδιαφέρει, αλλά σε απλό ανθρώπινο επίπεδο! Νιώθεις γι' αυτόν ό, τι νιώθεις για όλο τον υπόλοιπο κόσμο! Ίσως και λιγότερα... Πολύ λιγότερα... Και αναρωτιέσαι τι μεσολάβησε? Ίσως ένα μπήκε κάτι καινούριο στη ζωή σου? Ότιδήποτε κι αν είναι αυτό... Ένας καινούριος φίλος... Μία καινούρια σχέση... Ή όλη σου η ζωή άλλαξε και είδες έναν κόσμο διαφορετικό... Πιο μεγάλο... Πιο τρομακτικό... Και φοβάσαι... Και για να μην είσαι πια φοβισμένος πρέπει να αφήσεις κάθετι που πηγαίνει πίσω τη ζωή σου, ώστε να ανταπεξέλθεις σε καινούριες καταστάσεις που δεν έχεις ξαναζήσει... Άρα λοιπόν όλο αυτό το προκαλεί το αίσθημα της επιβίωσης? Μόλις νιώσεις ότι έχεις πιάσει πάτο και δεν πάει παρακάτω ο οργανισμός σου δημιουργεί αντισταθμιστικούς μηχανισμούς? Ίσως... Και ίσως ξέρεις τι είναι αυτό που σε έριξε εκεί και τότε αρχίζεις να βλέπεις καθαρά... Άλλα πράγματα μετράνε πλέον στη ζωή σου... Και με αυτόν τον τρόπο γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος... Συμπέρασμα: Δεν μπορείς να χάσεις σειρές από γεγονότα... Είναι αδύνατόν λοιπόν να χάσεις τον χρόνο... Μπορεί από τη μία να είναι μία άπιαστη έννοια, αλλά τελικά είναι πολύ πιο χειροπιαστή απ' όσο νομίζουμε! Φιλάκια!!!