breathe....just breath..!!:)
Καλησπέρα σας απογευματινά μου πλασματάκια..!!
Ελπίζω να μου είστε όλοι καλά...
Και αναρωτιέμαι εγώ η χαζή μέσα στο Σεπτέμβριο....υπάρχει εκεί έξω ο "δάσκαλός" μας? αυτός που θα μας ταράξει τα νερά? αυτός που θα μας κάνει να νιώσουμε ότι αλλάζουμε? κ αν τυχόν υπάρχει και τον βρούμε γιατί τον φοβόμαστε? προφανώς φοβόμαστε την αλλαγή..αλλά ποιος είναι αυτός που καθορίζει αν η αλλαγή θα είναι καλή ή κακή? και τί είναι καλό ή κακό τελοσπάντων? και μέχρι που πια πρέπει να φτάνουμε και επιμένουμε? και αν οι φωνές μέσα μας λένε "πάλεψε"? με τί κουράγιο να παλέψεις και με τί μέσα...και πόσο?? Άσε ο εγωισμός μας που δε μας αφήνει να ανοίξουμε τα στοματάκια μας...!!άλλο κεφάλαιο αυτό! χαχαχα!!!!
Δε μιλάω συνηθισμένα...και δε μου αρέσει να παίρνω πίσω αυτά που λέω..αυτό με κάνει αρκετά προσεκτική....και αρκετά καθυστερημένη πολλές φορές...χαχα!!
Στη μάχη όμως πρέπει να χρησιμοποιείς κάθε δυνατό μέσο μεν, αλλά να ξέρεις μέχρι που είσαι ικανός να φτάσεις...οι άνθρωποι που θα σταθούν δίπλα σου δε πρέπει να προσπαθούν γι αυτό..αλλά να το γουστάρουν με χίλια...πρέπει να αφήνεις περιθώρια για προσωπικές επιλογές ακόμα κ όταν αυτές δε σου αρέσουν καθόλου...κ ότι προκύψει στο τέλος είναι πάντα για το καλύτερο..κ ας μη το νιώθεις εξ αρχής...ξέρετε αυτή η εικόνα από τα σήριαλ που ο πρωταγωνιστής πέφτει από καναπέ σε κρεβάτι και από κρεβάτι σε καναπέ...δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα...μέχρι που χτυπάει το κουδούνι και κάποιος δίνει τη λύση...χεχεχε!! ξέρω ξέρω μόνο στα έργα αυτά! αλλά καλό είναι να βλέπουμε με αισιοδοξία ότι συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει καλύτερος σύμμαχος από το χαμόγελο....
Άλλωστε σύμφωνα με τη θεωρία 256 εμείς οι γαμάτοι δε χάνουμε ποτέ...χεχεχεχε!
πάρτε λοιπόν όλοι μαζί μια βαθιά ανάσα...και αφήστε το χρόνο να κάνει τη δουλειά του...και πιστεψτε με...την κάνει πάντα σωστά!
Τα περαστικά μας σήμερα τα στέλνουμε σε όσους ακόμα δε βλέπουν καθαρά και τους ευχόμαστε να γίνουν καλά σύντομα!!
όσο για τους υπόλοιπους..
till next time:))
kiss kiss:))
Ελπίζω να μου είστε όλοι καλά...
Και αναρωτιέμαι εγώ η χαζή μέσα στο Σεπτέμβριο....υπάρχει εκεί έξω ο "δάσκαλός" μας? αυτός που θα μας ταράξει τα νερά? αυτός που θα μας κάνει να νιώσουμε ότι αλλάζουμε? κ αν τυχόν υπάρχει και τον βρούμε γιατί τον φοβόμαστε? προφανώς φοβόμαστε την αλλαγή..αλλά ποιος είναι αυτός που καθορίζει αν η αλλαγή θα είναι καλή ή κακή? και τί είναι καλό ή κακό τελοσπάντων? και μέχρι που πια πρέπει να φτάνουμε και επιμένουμε? και αν οι φωνές μέσα μας λένε "πάλεψε"? με τί κουράγιο να παλέψεις και με τί μέσα...και πόσο?? Άσε ο εγωισμός μας που δε μας αφήνει να ανοίξουμε τα στοματάκια μας...!!άλλο κεφάλαιο αυτό! χαχαχα!!!!
Δε μιλάω συνηθισμένα...και δε μου αρέσει να παίρνω πίσω αυτά που λέω..αυτό με κάνει αρκετά προσεκτική....και αρκετά καθυστερημένη πολλές φορές...χαχα!!
Στη μάχη όμως πρέπει να χρησιμοποιείς κάθε δυνατό μέσο μεν, αλλά να ξέρεις μέχρι που είσαι ικανός να φτάσεις...οι άνθρωποι που θα σταθούν δίπλα σου δε πρέπει να προσπαθούν γι αυτό..αλλά να το γουστάρουν με χίλια...πρέπει να αφήνεις περιθώρια για προσωπικές επιλογές ακόμα κ όταν αυτές δε σου αρέσουν καθόλου...κ ότι προκύψει στο τέλος είναι πάντα για το καλύτερο..κ ας μη το νιώθεις εξ αρχής...ξέρετε αυτή η εικόνα από τα σήριαλ που ο πρωταγωνιστής πέφτει από καναπέ σε κρεβάτι και από κρεβάτι σε καναπέ...δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα...μέχρι που χτυπάει το κουδούνι και κάποιος δίνει τη λύση...χεχεχε!! ξέρω ξέρω μόνο στα έργα αυτά! αλλά καλό είναι να βλέπουμε με αισιοδοξία ότι συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει καλύτερος σύμμαχος από το χαμόγελο....
Άλλωστε σύμφωνα με τη θεωρία 256 εμείς οι γαμάτοι δε χάνουμε ποτέ...χεχεχεχε!
πάρτε λοιπόν όλοι μαζί μια βαθιά ανάσα...και αφήστε το χρόνο να κάνει τη δουλειά του...και πιστεψτε με...την κάνει πάντα σωστά!
Τα περαστικά μας σήμερα τα στέλνουμε σε όσους ακόμα δε βλέπουν καθαρά και τους ευχόμαστε να γίνουν καλά σύντομα!!
όσο για τους υπόλοιπους..
till next time:))
kiss kiss:))
Σχόλια
mikri ksini!!!
πρέπει να τον βάλεις στο παιχνίδι μου φαίνεται! κανόνισε το!