Αυτοί που θέλουν τα πολλά

Με αφορμή τα καρναβάλια, πέρσι τέτοια εποχή είχα γράψει για κάποιους καρνάβαλους που θεωρούν πως είναι και γαμώ τα άτομα, ενώ στην πραγματικότητα είναι γύφτοι, καραγκιόζηδες και ολόκληρος ο φυσιολογικός κόσμος τους μισεί! Φέτος θα μιλήσουμε για κάποιους άλλους καρνάβαλους... Αυτούς που θέλουν τα πολλά... Και για την ακρίβεια όχι απλά τα πολλά, αλλά όλα! Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο! Κάτι ήξερε ο σοφός λαός που έβγαλε τόσες παροιμίες γι' αυτούς! Κυκλοφορούν, λοιπόν, εκεί έξω σ' αυτόν τον περίεργο κόσμο που ζούμε οι άνθρωποι που δεν ικανοποιούνται με τίποτα. Αυτοί που θέλουν πάντα και το κάτι παραπάνω.. Έχουν μια πολύ καλή δουλειά, αλλά θέλουν καλύτερη.. Βγάζουν αρκετά χρήματα, αλλά είναι τόσο άπληστοι που πάντα θέλουν περισσότερα! Εκμεταλλεύονται τους γύρω τους όπως τους βολεύει την εκάστοτε στιγμή... Αυτούς που λέτε είναι δύσκολο να τους ξεχωρίσεις απευθείας... Συνήθως, βγάζουν μια πολύ καλή πρώτη εντύπωση και σιγά σιγά ανακαλύπτεις το ποιόν τους... Αυτές οι κενές και ρηχές προσωπικότητες προσπαθούν απεγνωσμένα να καλύψουν τα κενά τους με το λάθος τρόπο πάντα... Καταλήγεις να τους λυπάσαι γιατί φτάνουν σε ένα σημείο που ούτε κι οι ίδιοι δεν ξέρουν τι είναι αυτό που θέλουν και βασικά δεν έχουν ιδέα ποιος πραγματικά είναι ο εαυτός τους!! Δεν έχουν ολοκληρωθεί ως προσωπικότητες και ψάχνουν από παντού αποκούμπι! Δεν είναι κακοί... απλώς δεν μπορούν να στέκονται στα πόδια τους μόνοι, μα χρειάζονται πάντα ένα στήριγμα... Όπως ένας κουτσός που δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς την πατερίτσα του, έτσι κι αυτοί... Και τον κουτσό δεν μπορείς παρά μόνο να τον λυπηθείς... Το θέμα είναι πως παρόλο που δεν το προκαλούν εσκεμμένα, καταλήγουν να πληγώνουν όλους όσους τους περιτριγυρίζουν! Οπότε στο τέλος μένουν μόνοι τους με ένα μεγάλο κενό που δεν μπορεί να συμπληρωθεί από κάποιον άλλον, αλλά από τον ίδιο τους τον εαυτό... Όμως δεν το κατανοούν αυτό και όπως είπαμε πιο πριν καλύπτονται από σχέσεις συμβιβασμού, χρήματα, υλικά αγαθά που δεν προσφέρουν κάτι στην ουσία των πραγμάτων... Η πρόταση μου λοιπόν γι' αυτούς δεν είναι να τους κάψουμε όπως τους περσινούς (γιατί αυτοί δεν είναι και τόσο χωριακλαμάδες), αλλά με αφορμή και τις φετινές απόκριες να ρίξουμε τις μάσκες τους και να τους ωθήσουμε να "κοιταχτούν στον καθρεύτη" μπας και καταλάβουν ποιοι πραγματικά είναι και λύσουν τα ψυχολογικά τους δουλεύοντας με τον εαυτό τους και όχι με τους άλλους!

Φιλάκια
Μικρή Ξυνή