Με αγάπη στα κορίτσια..!!

Καλησπέρα σας όμορφα πλάσματα…!!

Αναρωτηθήκατε ποτέ πως γίνεται κάθε μέρα να μας ρωτάνε… τι νέα? Και πάντα, άντε σχεδόν πάντα, να απαντάμε τα ίδια? Και όμως μετά από λίγο καιρό να είναι όλα αλλιώς? Το παράδοξο του χρόνου μου αρέσει να λέω….

Από μικρή ήμουνα περίεργη με τις φίλες μου και τους φίλους μου… μου αρέσουν οι σχέσεις που για κάποιο λόγο είναι πάντα εκεί για σένα ακόμα και αν παραμένουν σιωπηλές… οι φίλες που δεν έχουν ανάγκη το καθημερινό τηλεφώνημα… έμαθα ίσως  σε αυτές τις σχέσεις… ποτέ δε ξεχνώ τον πρώτο καφέ που ήπια με την καλυτερότερη μου φίλη όπως συνηθίζω να λέω…. Και πως για κάποιο λόγο είμαστε πάντα μακριά από τότε και όμως πάντα  κοντά… αυτή η σχέση χαρακτήρισε και τις επόμενες…!! Πάντα με πλαισίωναν άνθρωποι που λάτρευα και λατρεύω και είναι εδώ ακόμα και όταν δεν είναι….

Αυτά είναι αισθήματα που κάνουν τις καθημερινές ανασφάλειες να είναι αδιαπραγμάτευτες… δε διαπραγματεύεσαι την εμπιστοσύνη σε αυτές τις σχέσεις… δε ντρέπεσαι να τσαλακωθείς σε αυτές τις σχέσεις… δε θυμώνεις… και αν θυμώσεις όλα λήγουν σίγουρα κάπου γελώντας δυνατά με τη βλακεία σου…. Οι φίλοι σου δεν είναι γλάστρες Ιλεανάκι… που λέει και ένας γνωστός μου (έτσι προτιμάει να τον αποκαλώ)! Και ίσως είναι από τις ελάχιστες φορές που θα συμφωνήσω μαζί του… δεν είναι γλάστρες… είναι υπομονετικοί αγαπημένοι άνθρωποι που ακόμη και μετά από χρόνια τους μιλάς σαν ήσουν μαζί τους χτες…. Ανασαίνεις μαζί τους… μοιράζεσαι τη χαρά αλλά και τη λύπη σου… μου πήρε αρκετά χρόνια να το καταλάβω… αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ που λένε και οι σοφοί…!!!

Αν έχεις καλούς φίλους λένε πως είσαι πλούσιος…! Συμφωνώ και επαυξάνω….! Μεγάλη κληρονομιά η αγκαλιά τους… η φωνή τους, το γέλιο τους, ο τρόπος που σε ξέρουν… δε μιλάς και ξέρουν…! Δεν είναι πολλές αυτού του είδους οι σχέσεις… αυτό είναι που τις κάνει ξεχωριστές…. Με την ίδια ευκολία που Βύρωνος 26 χτυπούσε το κουδούνι στη Λαμία, χτυπάει και τώρα… και το χαμόγελο είναι πάντα το ίδιο… η χαρά η ίδια… η αγάπη απλώς.. μεγαλώνει..!!

Ένα λοιπόν έχω να δηλώσω….. τα μάτια όντως χρώμα δεν αλλάζουν…. Καμιά φορά όμως δεν αλλάζουν ούτε τον τρόπο που κοιτάνε…!!

Με μια νότα μελαγχολίας που είστε μακριά μικρές μου φιλενάδες…. Εύχομαι να σκαρώσουμε και άλλες πολλές πολλές ζαβολιές στο μέλλον και να μείνουμε πάντοτε έτσι…!

ΥΣ. Δεν είναι ότι δε πιστεύουμε στη φιλία διαφορετικών φύλων… αλλά σε αυτή τη περίπτωση μπορεί να αλλάξουν και τρόπο που κοιτάνε τα μάτια!! Χεχεχε!!!

Με αυτά τα ολίγα….

Καλό μας απόγευμα..!!