Παγκόσμια ειρήνη!

Όπως όλοι θα έχετε καταλάβει τον τελευταίο καιρό μιας και περνάω την αγαπημένη μου εποχή εκτός Ελλάδας γράφοντας thesis, μην έχοντας πολλά να κάνω στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου έχω φάει ένα μικρό κολληματάκι με τα x-files και τα ξαναβλέπω... Υπάρχει ένα επεισόδιο, λοιπόν, με μια μικρή ιστοριούλα που μου έδωσε την ιδέα γι' αυτό το κείμενο. Ο Mulder, που λέτε, βρίσκει ένα τζίνι και του δίνεται η ευκαιρία να κάνει τρεις ευχές. Μία από αυτές είναι να έχει ειρήνη όλος ο κόσμος! Στη συνέχεια το τζίνι για να πραγματοποιήσει την ευχή του, τι φαντάζεστε ότι έκανε? Έβαλε τέλος σε όλους τους πολέμους? Κατά κάποιο τρόπο ναι! Αναρωτιέστε πώς? Εξαφανίζοντας τα 2/3 του ανθρώπινου πληθυσμού, φυσικά! Όταν λοιπόν ο Mulder ρώτησε γιατί το έκανε αυτό, το τζίνι αποκρίθηκε πως δεν μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτονται περισσότεροι από τον μισό πληθυσμό της γης! Γιατί άραγε ο περισσότερος κόσμος βλέπει τον πόλεμο, την εχθρότητα, την αποξένωση και τη βία σαν λύση για τα προβλήματά του? Είναι αυτό ένα χαρακτηριστικό που υπάρχει στον οργανισμό μας ή είναι κάτι επίκτητο?  Είναι κάποιο γονίδιο? Κάποια μετάλλαξη? Και γιατί δεν το έχουν όλοι, αλλά κάποιοι από εμάς?  Γιατί μας αρέσει να ταπεινώνουμε, να μειώνουμε και να συμπεριφερόμαστε τους άλλους σαν να είναι κατώτεροι από εμάς? Σίγουρα αυτό είναι κάτι που υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων και αυτό μπορεί να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε έχει ελάχιστες γνώσεις ιστορίας... Αλλά αν αυτό μας δείχνει ότι το μίσος υπάρχει μέσα σε όλους τότε γιατί υπάρχουμε? Από λάθος? Και γιατί σε άλλους εκδηλώνεται και σε άλλους όχι? Αν δεχτούμε λοιπόν πως αυτά τα άσχημα χαρακτηριστικά μας απλώς υπάρχουν και είμαστε έτσι πλασμένοι τότε αυτό μας δίνει ακαταλόγιστο για όλες τις πράξεις μας! Δεν είμαστε υπεύθυνοι για τίποτα γιατί πολύ απλά έτσι είναι η φύση μας! Όπως τα ζώα δηλαδή με τη διαφορά ότι κανένα ζώο ποτέ δεν κατάφερε να κάνει τις αγριότητες που κάνουν οι άνθρωποι! Είμαστε μεν στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, μα στον πάτο όσον αφορά τον αλληλοσεβασμό, την αλληλοβοήθεια και την αξιοπρέπεια. Παρ' όλα αυτά εγώ δεν πιστεύω πως ο άνθρωπος φτιάχτηκε για να είναι κακός, ούτε αυτά υπάρχουν μέσα μας, γιατί αν ήταν έτσι η φύση θα μας είχε εξαλείψει από πάνω της με το δικό της μοναδικό τρόπο. Όλα τα προαναφερθέντα είναι αποτέλεσμα του εγωισμού και της υπεροψίας, που αν κάποιος τα καλλιεργήσει παραπάνω απ' όσο πρέπει τότε γίνεται άσπλαχνος ή βίαιος (εννοούμε πάντα και την ψυχολογική βία) ή οτιδήποτε άλλο με αποτέλεσμα ο ίδιος να χάνει την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό του. Αναρωτιέστε με ποιο τρόπο φυτρώνει μέσα μας η κακία, η ζήλια και ο εγωισμός? Μα είναι τόσο απλό! Από τη στιγμή που κάναμε Θεό μας το χρήμα και τα υλικά αγαθά (δηλαδή από πάντα!) και για οποιαδήποτε πράξη μας ο απώτερος σκοπός ήταν αυτός καταντήσαμε έρμαιά τους. Και ο άνθρωπος που είναι το ανώτερο και ευφυές ον του πλανήτη έχει γίνει πλέον ένα πλάσμα ανίκανο να νιώσει ευσπλαχνία και συμπόνοια, ούτε καν για τον ίδιο του τον εαυτό! Το μόνο που του προσφέρει τώρα πια ικανοποίηση είναι ο πόνος του διπλανού του, τα πλούτη που δεν έχει κάποιος άλλος... Είμαστε δηλαδή χαιρέκακοι και μας αρέσει έτσι χωρίς να κατανοούμε πως δεν είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά παγιδευμένοι σε έναν κόσμο που δεν είμαστε ο εαυτός μας!
Φιλάκια,
Μικρή ξυνή