οι αναποφάσιστοι...!!!

καλησπέρες κυριες και κύριοι!:)απόψε το βραδυ θα μιλήσουμε για τους αναποφάσιστους!!!grrrrr....!!δε το λέω με καμια κακια γιατί μάλλον okay εγώ και εσείς υπήρξαμε η είμαστε μελόι αυτής τη κατηγοριας...τι γίνετε όμως με το υποψήφιο κοινό που βρίσκετε στη λίστα μας την περίοδο που εμείς είμαστε αναποφάσιστοι ε?ε?E? κρατάμε ανοιχτή πορτούλα στον έναν...στον άλλον...στον τρίτο...!! ξέρεις τώρα...αφήνουμε έτσι "μικουρλες" λιγοστές θα έλεγα ελπίδες έτσι για να τον έχουμε στο περίμενε μέχρι εμείς να αποφασίσουμε τελικά τι θέλουμε...!!! και τι του λες δηλαδή του αλλου του κατακαημένου? e? accept it?? κ όμως αυτό κάνουμε καθημερινά...ένας είναι ο κύριος του παιχνιδιού και οι άλλοι τα πιόνια..κ σαν να μην έφτανε που τους έχουμε πιόνα...τους υποδεικνύουμε και τι κίνηση θα κάνουν....και εμείς εκεί...βασιλιάδες...κρυμμένοι πίσω από το λαό μας...άνετοι περιμένουμε μέχρι να βγάλουμε απόφαση...ξέρετε βεβαια ότι από κύριος του παιχνιδιού μπορεί ξαφνικά να βγείς Ο ΧΑΜΕΝΟΣ! και να αλλάξει κατακόρυφα η δομή του παιχνιδιού... έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε αυτό στους άλλους ανθρώπους άραγε? άλυτο ερώτημα...μάλλον όχι θα ήταν η σωστή ηθικά απάντηση....αλλα στη ζωή τίποτα δεν είναι δίκαιο...υπάρχουν άλλοι πιο δυνατοί και άλλοι πιο αδύνατοι...και αδύνατοι που με τις δικιές μας κινήσεις ξαφνικά γίνονται οι δυνατότεροι από όλους...!!! το να πεις ότι πρέπει να πάρεις μια απόφαση είναι πολύ εύκολο...το να την πάρεις αυτήν την απόφαση είναι που είναι δύσκολο..πολλές φορες και ακατόρθωτο...!!! εγώ εδώ έχω να δηλώσω το εξής...δεν είναι κακό να είσαι αναποφάσιστος όταν δε ξέρεις τι να κανεις και προς τα που γέρνει η ζυγαριά...κακό είναι να ξέρεις απόλυτος τι θες, τι σε εκφράζει, με τι νιώθεις εσύ καλύτερα και για τους kiss λόγους να φοβάσαι να κανεις το βήμα...τον αναποφάσιστο δεν εμίσησε ποτε κανεις...τον δειλό όμως η κότα στην "καθουμιλουμενι" εμίσησαν πολλοί...οι δειλοί κυριες okay κύριοι είναι εκείνοι που δε θα μάθουν ποτε τι κρύβεται πίσω από την κλειστή πόρτα...οι δειλοί θα είναι πάντα δυστυχισμένοι...βασικά δεν είναι για γέλια....είναι ίσος η μονη κατηγορια ανθρώπων που αξίζει κανεις να τη λυπάται...σας λυπάμαι που φοβάστε να κάνετε το βήμα...και σας λυπάμαι που δεν τολμήσατε αυτό που μπορεί να σας καταστρέψει η να σας κάνει "ευτουχισμενουν" για πάντα...σας λυπάμαι γιατί αυτά όλα που προκύπτουν αφού πάρεις το ρίσκο είναι η ζωή...και σε τούτο τον κόσμο ήρθαμε για να ζήσουμε...okay όχι να κρινόμαστε στο safe mode...σας λυπάμαι γιατί το κενό που θα δημιουργήσει μέσα σας αυτή η δειλία θα γίνετε όλο okay πιο μεγάλο που στο τέλος η ζωή σας θα είναι ένας τεράστιος συμβιβασμός για το τίποτα...εγώ διαλέγω να ζήσω:)εσείς?till next time:)kiss!!:)