"Περασμένα, ξεχασμένα...."!!
Καλησπέρα σας πλάσματα του 2015!!!
Με χαρά και υγεία εύχομαι να είναι μια γεμάτη εκπλήξεις χρονιά...!!!!!
Δυστυχώς ή ευτυχώς η ζωή είναι γεμάτη γεγονότα που μας αφήνουν άφωνους...!! άλλοτε ευχάριστες άλλοτε δυσάρεστες.... Απορώ καμιά φορά γιατί ο απρόβλεπτος παράγοντας θεωρείται σπάνιος στην πορεία της ζωής μας τη στιγμή που είναι μόνιμα μέσα στη ζωή μας! αυτό όμως είναι μια άλλη κουβέντα.....
Μέτρησα την προηγούμενη χρονιά και σκέφτηκα έγινε αυτό έγινε το άλλο......και εκεί που νόμιζα πως τα ανέλυσα όλα στο μυαλό μου.... λίγες μέρες πριν το τέλος της χρονιάς πήρα δύο πολύ σημαντικά μαθήματα για τη ζωή...από τον πιο απρόβλεπτο άνθρωπο...!!!
Το ένα από τα δύο...αφορά το τρόπο με τον οποίο πρέπει να ζούμε..... να χαμογελάμε...να δίνουμε αγάπη.... να γίνεται η απουσία μας αισθητή συναισθηματικά.... να χαιρόμαστε με τις χαρές των άλλων... να καταλαβαίνουμε για ποια πράγματα πρέπει να στεναχωριόμαστε και για ποια όχι.... να μη ζούμε μέσα από τη μιζέρια, και τη γκρίνια που προκαλεί η καθημερινότητα... γιατί σκεφτείτε? υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που να μην έχει τα προβλήματα της καθημερινότητας??? ούτε ένας... για σκεφτείτε λοιπόν όλοι να κατεβάζαμε καθημερινά τις μουτράκλες μας μέχρι κάτω και να κλαιγόμασταν για την καθημερινότητα μας.. δηλαδή ουσιαστικά να κλαιγόμασταν για την ίδια μας τη ζωή... τραγικό!! απλά τραγικό...!! και από ένα σημείο και μετά πιστέψτε με... και πάρα πολύ βαρετό για όσους παραμένουν στον περίγυρο σας!!!
Σήμερα η βαφτισιμιά μας με την αδερφή της.. από Λαλάνα με μετονόμασαν coolalana!! όλο αυτό για το Χριστουγεννιάτικο δώρο τους...!! Σε άλλη περίπτωση μπορεί να μην έδινα σημασία...αλλά σήμερα έδωσα.... σήμερα κάθισα μαζί τους, έπαιξα και ξέρω πόση χαρά τους έδωσε αυτή η μισή ώρα που διέθεσα... γιατί τα παιδιά ξέρουν να εκτιμούν τα απλά... και μετά θα σου δώσουν ότι έχουν και μπορούν...!! το αναφέρω αυτό σαν ένα απλό παράδειγμα μιας πράξης που μας φαίνεται τόσο ίσως βαρετή και μπορεί να γεμίσει χαμόγελα το σπίτι έτσι απλά...!! και τι άλλο θέλει η ζωή μας για να είναι καλύτερη.... στιγμές μικρής και τέλειας ευτυχίας....και όταν οι κουκκίδες ενωθούν στο τέλος η ευτυχία να είναι τεράστια... και τότε... και μόνο τότε... οι κουκκίδες της δικής μας ζωής θα έχουν αξία...!!
Το δεύτερο μάθημα που πήρα... δε θα σας βρει όλους σύμφωνους πιστεύω... αλλά δεν έχει σημασία... μόνο αν το νιώσεις έχει σημασία.... θέλω να σας πω για τη συγχώρεση.... πρέπει να έχουμε το μεγαλείο της ψυχής να συγχωρούμε... ακόμη και όταν η συγγνώμη δεν αρμόζει στα δικά μας δεδομένα.... τι εννοώ? ακούμε συχνά.. " δε θα τη συγχωρέσω αν δε κάνει αυτό και αυτό".... μα η συγγνώμη και ο τρόπος της έχει να κάνει μόνο με αυτόν που θα τη ζητήσει και τι μέσα έχει αυτός για να τη ζητήσει... εσένα από εκεί και πέρα σε αφορά το αν θα τη δεχτείς ή όχι.... και όχι το πως αυτός το διαχειρίστηκε... η συγγνώμη είναι δική του... η συγχώρεση δική σου...!! και φυσικά όταν τα μέσα που χρησιμοποιεί κάποιος είναι αυτά που τον αντιπροσωπεύουν είναι πιο πιθανό να έχει όντως μετανιώσει ο ίδιος για ότι έκανε.... και σε αυτό το σημείο έχω να σας πω ότι αξίζει τον κόπο να συγχωρείτε... άλλωστε.. από κάποιο σημείο και μετά δεν έχεις τίποτα να χωρίσεις... δεν έχεις τίποτα να σε εμποδίζει να συγχωρέσεις εκτός από εγωιστικές πτυχές του εαυτού σου που ακόμα και αυτές έχουν σημασία ανάλογα με τις περιστάσεις...!! αντίστοιχα.. καλό θα ήταν και αυτές οι πτυχές να μη σας εμποδίζουν να ζητάτε εσείς συγγνώμη όταν έχετε κάνει λάθος...!!
Μου είχε πει λίγο καιρό ο μπαμπάς μου..... ποτέ δε ξέρεις τι έχει ο καθένας μέσα του.... γι αυτό το λόγο να μη λες κουβέντες.... και δεν έδωσα σημασία γιατί καμιά φορά νομίζεις πως σίγουρα ξέρεις.... τελικά φαίνεται πως όλοι μας λίγο πολύ... έχουμε μέσα μας.... συνείδηση και ηθικό κώδικα... και ξέρουμε πάντα πιο ήταν λάθος και πιο σωστό... η διαφορά είναι... ποιος τελικά θα κατεβάσει το κεφάλι και θα πει... έκανα λάθος..συνήθως αυτός που δε περιμένουμε να το κάνει...!! και τότε σου βάζει και τα γυαλιά... και μπράβο και μαγκιά του... που λέει και το τραγούδι...!!
Με αυτές τις σκόρπιες σκέψεις..... σας αφήνω.... (για να μη μου πάρει και ο αέρας τα ρούχα από την απλώστρα)!!! χεχε!!
till next time:))
kiss kiss:))
Με χαρά και υγεία εύχομαι να είναι μια γεμάτη εκπλήξεις χρονιά...!!!!!
Δυστυχώς ή ευτυχώς η ζωή είναι γεμάτη γεγονότα που μας αφήνουν άφωνους...!! άλλοτε ευχάριστες άλλοτε δυσάρεστες.... Απορώ καμιά φορά γιατί ο απρόβλεπτος παράγοντας θεωρείται σπάνιος στην πορεία της ζωής μας τη στιγμή που είναι μόνιμα μέσα στη ζωή μας! αυτό όμως είναι μια άλλη κουβέντα.....
Μέτρησα την προηγούμενη χρονιά και σκέφτηκα έγινε αυτό έγινε το άλλο......και εκεί που νόμιζα πως τα ανέλυσα όλα στο μυαλό μου.... λίγες μέρες πριν το τέλος της χρονιάς πήρα δύο πολύ σημαντικά μαθήματα για τη ζωή...από τον πιο απρόβλεπτο άνθρωπο...!!!
Το ένα από τα δύο...αφορά το τρόπο με τον οποίο πρέπει να ζούμε..... να χαμογελάμε...να δίνουμε αγάπη.... να γίνεται η απουσία μας αισθητή συναισθηματικά.... να χαιρόμαστε με τις χαρές των άλλων... να καταλαβαίνουμε για ποια πράγματα πρέπει να στεναχωριόμαστε και για ποια όχι.... να μη ζούμε μέσα από τη μιζέρια, και τη γκρίνια που προκαλεί η καθημερινότητα... γιατί σκεφτείτε? υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που να μην έχει τα προβλήματα της καθημερινότητας??? ούτε ένας... για σκεφτείτε λοιπόν όλοι να κατεβάζαμε καθημερινά τις μουτράκλες μας μέχρι κάτω και να κλαιγόμασταν για την καθημερινότητα μας.. δηλαδή ουσιαστικά να κλαιγόμασταν για την ίδια μας τη ζωή... τραγικό!! απλά τραγικό...!! και από ένα σημείο και μετά πιστέψτε με... και πάρα πολύ βαρετό για όσους παραμένουν στον περίγυρο σας!!!
Σήμερα η βαφτισιμιά μας με την αδερφή της.. από Λαλάνα με μετονόμασαν coolalana!! όλο αυτό για το Χριστουγεννιάτικο δώρο τους...!! Σε άλλη περίπτωση μπορεί να μην έδινα σημασία...αλλά σήμερα έδωσα.... σήμερα κάθισα μαζί τους, έπαιξα και ξέρω πόση χαρά τους έδωσε αυτή η μισή ώρα που διέθεσα... γιατί τα παιδιά ξέρουν να εκτιμούν τα απλά... και μετά θα σου δώσουν ότι έχουν και μπορούν...!! το αναφέρω αυτό σαν ένα απλό παράδειγμα μιας πράξης που μας φαίνεται τόσο ίσως βαρετή και μπορεί να γεμίσει χαμόγελα το σπίτι έτσι απλά...!! και τι άλλο θέλει η ζωή μας για να είναι καλύτερη.... στιγμές μικρής και τέλειας ευτυχίας....και όταν οι κουκκίδες ενωθούν στο τέλος η ευτυχία να είναι τεράστια... και τότε... και μόνο τότε... οι κουκκίδες της δικής μας ζωής θα έχουν αξία...!!
Το δεύτερο μάθημα που πήρα... δε θα σας βρει όλους σύμφωνους πιστεύω... αλλά δεν έχει σημασία... μόνο αν το νιώσεις έχει σημασία.... θέλω να σας πω για τη συγχώρεση.... πρέπει να έχουμε το μεγαλείο της ψυχής να συγχωρούμε... ακόμη και όταν η συγγνώμη δεν αρμόζει στα δικά μας δεδομένα.... τι εννοώ? ακούμε συχνά.. " δε θα τη συγχωρέσω αν δε κάνει αυτό και αυτό".... μα η συγγνώμη και ο τρόπος της έχει να κάνει μόνο με αυτόν που θα τη ζητήσει και τι μέσα έχει αυτός για να τη ζητήσει... εσένα από εκεί και πέρα σε αφορά το αν θα τη δεχτείς ή όχι.... και όχι το πως αυτός το διαχειρίστηκε... η συγγνώμη είναι δική του... η συγχώρεση δική σου...!! και φυσικά όταν τα μέσα που χρησιμοποιεί κάποιος είναι αυτά που τον αντιπροσωπεύουν είναι πιο πιθανό να έχει όντως μετανιώσει ο ίδιος για ότι έκανε.... και σε αυτό το σημείο έχω να σας πω ότι αξίζει τον κόπο να συγχωρείτε... άλλωστε.. από κάποιο σημείο και μετά δεν έχεις τίποτα να χωρίσεις... δεν έχεις τίποτα να σε εμποδίζει να συγχωρέσεις εκτός από εγωιστικές πτυχές του εαυτού σου που ακόμα και αυτές έχουν σημασία ανάλογα με τις περιστάσεις...!! αντίστοιχα.. καλό θα ήταν και αυτές οι πτυχές να μη σας εμποδίζουν να ζητάτε εσείς συγγνώμη όταν έχετε κάνει λάθος...!!
Μου είχε πει λίγο καιρό ο μπαμπάς μου..... ποτέ δε ξέρεις τι έχει ο καθένας μέσα του.... γι αυτό το λόγο να μη λες κουβέντες.... και δεν έδωσα σημασία γιατί καμιά φορά νομίζεις πως σίγουρα ξέρεις.... τελικά φαίνεται πως όλοι μας λίγο πολύ... έχουμε μέσα μας.... συνείδηση και ηθικό κώδικα... και ξέρουμε πάντα πιο ήταν λάθος και πιο σωστό... η διαφορά είναι... ποιος τελικά θα κατεβάσει το κεφάλι και θα πει... έκανα λάθος..συνήθως αυτός που δε περιμένουμε να το κάνει...!! και τότε σου βάζει και τα γυαλιά... και μπράβο και μαγκιά του... που λέει και το τραγούδι...!!
Με αυτές τις σκόρπιες σκέψεις..... σας αφήνω.... (για να μη μου πάρει και ο αέρας τα ρούχα από την απλώστρα)!!! χεχε!!
till next time:))
kiss kiss:))
Σχόλια