additionally....

sister σε πιάνω k ας είμαι μακριά:PPP το μονο που θέλω να προσθέσω είναι ότι όντως βάση ορισμού κανεις μας δεν είναι ρομαντικός..κανεις μας δε πιστεύει στο για πάντα...στο ποτε...όλα είναι προσωρινά και όλα πάντα για να κάνουν τη δικη μας ζωή πιο εύκολη k χαρούμενη και όχι του γείτονα...μάλλον δε με βρίσκει αντίθετη αυτό (πρωτότυπο μεν αλήθεια δε)..αυτό που με βρίσκει αντίθετη είναι ότι ενώ καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να πιστέψουμε στο για πάντα από την άλλη γινόμαστε άνθρωποι του αλλου άκρου...να μη σκεφτόμαστε τίποτα k κανέναν...σκέψου μιας k έφερες το παράδειγμα του ρωμαίου k τις ιουλιέτας, ότι ο εγωισμός τον δυο οικογενειών έφτασε τα παιδιά στην αυτοκτονία...και δυο συμπεράσματα πηγάζουν από αυτό....μη σκεφτόμενοι pious μπορεί να αδικούμε k να πληγώνουμε με τις πράξεις μας δε ξέρουμε που μπορεί να φτάσουν τα πράγματα και δεύτερον....για να μείνουν δυο άνθρωποι μαζί για πάντα μάλλον τελικά πρέπει να πεθάνουν!!! k αφού πλέον στην εποχή μας κανεις δε πρόκειται να πεθάνει για την αγάπη...ξεχάστε το, το για πάντα! τα παραμυθια και οι πρίγκιπες είναι πολύ ωραία...όταν είσαι 6 χρόνον για να μη δεις εφιάλτες...όταν είσαι 26 που τους βλέπεις έτσι k αλλιώς k στον ξύπνιο σου, δεν έχουν πια axia;)kisssss!!!!p.s. ποσο m αρέσει που συμφωνούμε γλυκιά μου:)))