ο ερωτας είναι τυφλός...???

η πολυαγαπημένη αδερφούλα μου ανέφερε πολλές έννοιες που δύσκολα μπορεί κάποιος να βρει τις διαφορες τους...ερωτας..αγάπη...συνήθεια...όλα παίζουν ένα μικρό ρολο....αλλα τι νιώθουμε από όλα αυτά? συνήθως ο άμεσα ενδιαφερόμενος δε ξέρει.. ας νομίζει ότι ξέρει...και εκεί έρχεται η γλυκιά καραμελίτσα που μάθαμε τώρα και λέμε όλοι! ο ερωτας είναι τυφλός! και εγώ έχω να πω ότι αυτά είναι το λιγότερο φτηνές δικαιολογίες...ο ερωτας ας πούμε ότι είναι σαν υψηλού βαθμού μυωπία...κάποια πράγματα τα βλέπεις (μάλλον επειδή σε συμφέρουν) και κάποια αλλα βρίσκονται πίσω στη θολούρα...και εδώ μπαίνει το θέμα τον επιλογων..αν πας στο γιατρό να φτιάξεις γυαλιά...θα τα δεις αυτά...?αλλα μήπως η αγνοια σε κάνει ευτυχισμένο? μήπως εμείς οι ίδιοι δε θέλουμε να τα δούμε και κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας...γιατί κατά βάθος...το κακό, το άσχημο, αυτό που δε μας πολιβολευει όλοι το βλέπουμε και το ξέρουμε..απλά δε το λέμε!!! και ωραία άντε να δεχτούμε ότι η αγνοια σε κάνει ευτυχισμένο...αλλα για ποσο ε? για ποσο μπορείς να ζεις στη θολούρα...για ποσο μπορείς να καταπιέζεις αυτά που αντιλαμβάνεσαι? για ποσο μπορείς να παίζεις θέατρο? κάποια στιγμή θα σκάσεις! δε μπορεί! σα το μπανόλι που το παραφουσκώσαμε...έχει μια A ελαστικότητα αλλα μέχρι εκεί! προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να προσπαθούμε να έχουμε όσο πιο ξεκάθαρη εικόνα μπορούμε από την αρχή...γιατί μετά...έρχεται και η συνήθεια....και πως αλλάζεις τον τρόπο που ντύνεσαι η που χτενίζεσαι 20 χρονια τώρα σε μια μέρα? δύσκολα! τα άσχημα καμια φορα είναι τα πιο όμορφα της ζωής! αυτά σε μαθαίνουν...αυτά σε κάνουν δυνατό...αυτά σε στιγματίζουν και εσένα και τη μετέπειτα πορεία σου! η τάση να τα αποφύγουμε είναι φυσιολογική αλλα καμια φορα όχι η καλύτερη λύση...