Όποιος λυπάται το καρφί, χάνει και το πέταλο.
Καλησπέρα σας όμορφα πλάσματα..!!!
Αν και Σάββατο πήγαμε και σήμερα στη δουλειά και έτσι μαγειρεύουμε αργότερα....ναι άσχετα φαγητά μεταξύ τους...αν και ήδη έχουμε παστίτσιο...όμως είναι ωραίο να δημιουργείς δε βρίσκετε?
Λοιπόν σήμερα μετά από ένα τρελό βράδυ έχω το εξής θέμα....
Τα στάδια που περνάμε μετά από μια απρόσμενη μεταβολή στη ζωή μας....
Μέχρι χτες συμβαίνει κάτι και αύριο δε συμβαίνει...άρα στάδιο νούμερο ένα.....Η έκπληξη...!! δε μπορείς να το πιστέψεις....σου φαίνεται αδιανόητο να συμβαίνει αυτό σε σένα..!! κλασσική ερώτηση ε? μα σε μένα??? σε μένα?? δεν είναι δυνατόν...δε μπορεί....δεν υπάρχει αυτή η επιλογή...!!! κάτι άλλο έγινε....δεν είναι δυνατόν να μεταβάλλεται η ζωή μας έτσι...χωρίς λόγο....
λοιπόν....ακούστε με προσεκτικά...όλες οι μεταβολές θέμα μιας στιγμής είναι..ούτε καν μέρας..και ναι συμβαίνουν συνήθως χωρίς κάποιον ουσιαστικό λόγο και ναι συμβαίνουν και σε όλους εσάς....απλά γιατί έτσι συμβαίνει....!!! χωνέψτε το λοιπόν και προσπεράστε το στάδιο ένα όσο πιο γρήγορα μπορείτε γιατί βασικά είναι λίγο βαρετό...!! τουλάχιστον εγώ το θεωρώ βαρετό..!! ελπίζω να με ακούς Αμαλία!!!!!!!!
Στάδιο νούμερο δύο....θυμώνεις...αλλά ακόμα δε μπορείς να το διαχειρισείς..θα κάνω αυτό..θα κάνω εκείνο...θα κάνω το άλλο...!! κουκλίτσα μου! τίποτα δε θα κάνεις...θα κάτσεις στα αυγουλάκια σου...θα τα κλωσήσεις και θα πας παρακάτω..όχι δε σε παρομοιάζω με κότα....απλώς επίσης είναι βαρετό και ανούσιο να σκέφτεται κανείς τι να κάνει τη στιγμή που δε θα μεταβληθεί τίποτα ότι και αν κάνει...!! είπαμε λοιπόν είσαι στο στάδιο που θυμώνεις!!!! όποτε αντί να σκέφτεσαι σενάρια...απλά θύμωσε..!! σπάστα...κούρεψε ή βάψε το μαλλί...πήγαινε γυμναστήριο....ρίξε και καμιά σφαλιάρα...έτσι τουλάχιστον θα διοχετεύσεις ενέργεια κάπου και ο θυμός σιγά σιγά θα φύγει.....
και θα περάσεις γρήγορα γρήγορα στο στάδιο της στεναχώριας....ναι ναι σε αυτό!! σταμάτα να το αποφεύγεις..δε σημαίνει ότι είσαι λίγος..ότι είσαι άνθρωπος σημαίνει...!! και όλοι οι άνθρωποι οι φυσιολογικοί δικαιούνται να στεναχωριούνται όταν κάτι δε τους αρέσει.....όπως λέει και η αδερφή μου...πιάσε πάτο...άκου τραγούδια λυπητερά..κάπνισε..πιες...πρήξε τους φίλους σου....γενικά αφέσου στη στεναχώρια..όσο πιο γρήγορα αφεθείς τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσει..και ποιος δεν επιθυμεί να του φύγει γρήγορα η στεναχώρια...!!!
και έτσι φτάνουμε στην αποδοχή...έχοντάς περάσει από τα προηγούμενα στάδια πλέον η αποδοχή είναι εύκολη και φυσιολογική...τι εννοώ? εννοώ ότι σε βρίσκει στα πόδια σου έτοιμο να συνεχίσεις παρακάτω...βέβαια ανάλογα τη μεταβολή αλλάζουν και τα χρονικά περιθώρια του σταδίου....είναι ας πούμε κάτι σαν την φλεγμονή.....δεν είναι καλή...δε τη θέλουμε...αλλά δε θέλουμε να τη διακόπτουμε γιατί είναι μια λειτουργία που πρέπει να περάσει τις φάσεις της για να στρώσει η κατάσταση σωστά..οπότε ουσιαστικά απλά επιταχύνουμε τα σταδία της και δεν την αφήνουμε να χρονίσει..!!! αφού λοιπόν φτάσαμε με το καλό στην αποδοχή αρχίζουμε πάλι να κινούμαστε σε φυσιολογικά πλαίσια...!! σταματάμε πλέον να σκεφτόμαστε..κοιμόμαστε καλύτερα..δουλεύουμε καλύτερα και σε αυτό ακριβώς το στάδιο μπορούμε να ζυγιάσουμε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις και όχι σε αυτές που νομίζαμε ότι έχει,,,!!!
και τέλος είσαι πια υγιείς και παίρνεις εξιτήριο...αυτό είναι το τελευταίο στάδιο....να αποκοπείς και να αφήσεις αυτό το κομμάτι πίσω...ανάλογα με το πια φάση βρίσκεστε αυτά όλα μπορεί να φαίνονται κινέζικα αλλά κάπως έτσι είναι η ζωή...συμβαίνει σε όλους..έχει ανατροπές και δόξα τον Ύψιστο που τις έχει...!! προχωράμε και γινόμαστε πιο ολοκληρωμένοι...ξέρουμε πια τι ζητάμε...τι θέλουμε..αλλά και τι όχι..!!
Σηκώστε λοιπόν το κεφάλι...σταματήστε να λυπάστε τον εαυτό σας....δε θα σας βγάλει πουθενά...!! ο καθένας στο τέλος κάνει τον απολογισμό του...και το ποιος είναι κερδισμένος τότε φαίνεται....σίγουρα βέβαια δεν είναι κερδισμένος όποιος μένει και επιμένει σε δυσάρεστες καταστάσεις..εξ ορισμού...καταλαβαίνετε!!!!
Τα περαστικά μου σήμερα πηγαίνουν σε όλους όσους νιώθουν ή είναι άξιοι της μοίρας τους...!! σκεφτείτε δύο φοβισμένα λαγουδάκια και πείτε μου...πιο θα ευτυχίσει...αυτό που θα βγει από την κρυψώνα του? ή αυτό που θα μείνει πάντα εκεί??? χμμμ...think about it....!!
όσο για τους υπόλοιπους...
till next time:))
kiss kiss:))
Αν και Σάββατο πήγαμε και σήμερα στη δουλειά και έτσι μαγειρεύουμε αργότερα....ναι άσχετα φαγητά μεταξύ τους...αν και ήδη έχουμε παστίτσιο...όμως είναι ωραίο να δημιουργείς δε βρίσκετε?
Λοιπόν σήμερα μετά από ένα τρελό βράδυ έχω το εξής θέμα....
Τα στάδια που περνάμε μετά από μια απρόσμενη μεταβολή στη ζωή μας....
Μέχρι χτες συμβαίνει κάτι και αύριο δε συμβαίνει...άρα στάδιο νούμερο ένα.....Η έκπληξη...!! δε μπορείς να το πιστέψεις....σου φαίνεται αδιανόητο να συμβαίνει αυτό σε σένα..!! κλασσική ερώτηση ε? μα σε μένα??? σε μένα?? δεν είναι δυνατόν...δε μπορεί....δεν υπάρχει αυτή η επιλογή...!!! κάτι άλλο έγινε....δεν είναι δυνατόν να μεταβάλλεται η ζωή μας έτσι...χωρίς λόγο....
λοιπόν....ακούστε με προσεκτικά...όλες οι μεταβολές θέμα μιας στιγμής είναι..ούτε καν μέρας..και ναι συμβαίνουν συνήθως χωρίς κάποιον ουσιαστικό λόγο και ναι συμβαίνουν και σε όλους εσάς....απλά γιατί έτσι συμβαίνει....!!! χωνέψτε το λοιπόν και προσπεράστε το στάδιο ένα όσο πιο γρήγορα μπορείτε γιατί βασικά είναι λίγο βαρετό...!! τουλάχιστον εγώ το θεωρώ βαρετό..!! ελπίζω να με ακούς Αμαλία!!!!!!!!
Στάδιο νούμερο δύο....θυμώνεις...αλλά ακόμα δε μπορείς να το διαχειρισείς..θα κάνω αυτό..θα κάνω εκείνο...θα κάνω το άλλο...!! κουκλίτσα μου! τίποτα δε θα κάνεις...θα κάτσεις στα αυγουλάκια σου...θα τα κλωσήσεις και θα πας παρακάτω..όχι δε σε παρομοιάζω με κότα....απλώς επίσης είναι βαρετό και ανούσιο να σκέφτεται κανείς τι να κάνει τη στιγμή που δε θα μεταβληθεί τίποτα ότι και αν κάνει...!! είπαμε λοιπόν είσαι στο στάδιο που θυμώνεις!!!! όποτε αντί να σκέφτεσαι σενάρια...απλά θύμωσε..!! σπάστα...κούρεψε ή βάψε το μαλλί...πήγαινε γυμναστήριο....ρίξε και καμιά σφαλιάρα...έτσι τουλάχιστον θα διοχετεύσεις ενέργεια κάπου και ο θυμός σιγά σιγά θα φύγει.....
και θα περάσεις γρήγορα γρήγορα στο στάδιο της στεναχώριας....ναι ναι σε αυτό!! σταμάτα να το αποφεύγεις..δε σημαίνει ότι είσαι λίγος..ότι είσαι άνθρωπος σημαίνει...!! και όλοι οι άνθρωποι οι φυσιολογικοί δικαιούνται να στεναχωριούνται όταν κάτι δε τους αρέσει.....όπως λέει και η αδερφή μου...πιάσε πάτο...άκου τραγούδια λυπητερά..κάπνισε..πιες...πρήξε τους φίλους σου....γενικά αφέσου στη στεναχώρια..όσο πιο γρήγορα αφεθείς τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσει..και ποιος δεν επιθυμεί να του φύγει γρήγορα η στεναχώρια...!!!
και έτσι φτάνουμε στην αποδοχή...έχοντάς περάσει από τα προηγούμενα στάδια πλέον η αποδοχή είναι εύκολη και φυσιολογική...τι εννοώ? εννοώ ότι σε βρίσκει στα πόδια σου έτοιμο να συνεχίσεις παρακάτω...βέβαια ανάλογα τη μεταβολή αλλάζουν και τα χρονικά περιθώρια του σταδίου....είναι ας πούμε κάτι σαν την φλεγμονή.....δεν είναι καλή...δε τη θέλουμε...αλλά δε θέλουμε να τη διακόπτουμε γιατί είναι μια λειτουργία που πρέπει να περάσει τις φάσεις της για να στρώσει η κατάσταση σωστά..οπότε ουσιαστικά απλά επιταχύνουμε τα σταδία της και δεν την αφήνουμε να χρονίσει..!!! αφού λοιπόν φτάσαμε με το καλό στην αποδοχή αρχίζουμε πάλι να κινούμαστε σε φυσιολογικά πλαίσια...!! σταματάμε πλέον να σκεφτόμαστε..κοιμόμαστε καλύτερα..δουλεύουμε καλύτερα και σε αυτό ακριβώς το στάδιο μπορούμε να ζυγιάσουμε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις και όχι σε αυτές που νομίζαμε ότι έχει,,,!!!
και τέλος είσαι πια υγιείς και παίρνεις εξιτήριο...αυτό είναι το τελευταίο στάδιο....να αποκοπείς και να αφήσεις αυτό το κομμάτι πίσω...ανάλογα με το πια φάση βρίσκεστε αυτά όλα μπορεί να φαίνονται κινέζικα αλλά κάπως έτσι είναι η ζωή...συμβαίνει σε όλους..έχει ανατροπές και δόξα τον Ύψιστο που τις έχει...!! προχωράμε και γινόμαστε πιο ολοκληρωμένοι...ξέρουμε πια τι ζητάμε...τι θέλουμε..αλλά και τι όχι..!!
Σηκώστε λοιπόν το κεφάλι...σταματήστε να λυπάστε τον εαυτό σας....δε θα σας βγάλει πουθενά...!! ο καθένας στο τέλος κάνει τον απολογισμό του...και το ποιος είναι κερδισμένος τότε φαίνεται....σίγουρα βέβαια δεν είναι κερδισμένος όποιος μένει και επιμένει σε δυσάρεστες καταστάσεις..εξ ορισμού...καταλαβαίνετε!!!!
Τα περαστικά μου σήμερα πηγαίνουν σε όλους όσους νιώθουν ή είναι άξιοι της μοίρας τους...!! σκεφτείτε δύο φοβισμένα λαγουδάκια και πείτε μου...πιο θα ευτυχίσει...αυτό που θα βγει από την κρυψώνα του? ή αυτό που θα μείνει πάντα εκεί??? χμμμ...think about it....!!
όσο για τους υπόλοιπους...
till next time:))
kiss kiss:))
Σχόλια