«Όποιος δεν έχει αρετές, ζηλεύει τις αρετές των άλλων.»
Καλησπέρα σας όμορφα πλάσματα...!!!
Αφού πέρασα τη δεδομένη κρίση των γενεθλίων.....συνήλθα και επανήλθα..!!!
Τι μου κάνετε?? Ελπίζω καλά και αισιόδοξα...!!
Λοιπόν μετά από μία κουβεντούλα που είχα προσφάτως σήμερα θα μιλήσουμε γι αυτό το πράσινο τερατάκι που ονομάζεται Ζήλια!!!
Χτυπάει άντρες και γυναίκες χωρίς καμία διάκριση σε ηλικία, επάγγελμα και οτιδήποτε άλλο!!
Η ζήλια λοιπόν ορίζεται ως το συναίσθημα από το οποίο κατέχεται κάποιος όταν επιθυμεί κάτι που ανήκει σε κάποιον άλλο....αυτό το αίσθημα με τη σειρά του, του προκαλεί λύπη, οργή, θυμό, απογοήτευση και άλλα πολλά τέτοια ωραία...!!
Επιθυμεί λοιπόν κάτι που ανήκει κάπου αλλού...και το επαναλαμβάνω για να δούμε όλοι καλά τη λέξη ανήκει..!! Που παραπέμπει έτσι και αλλιώς σε κτητικούς ανθρώπους..που ορίζονται ως τα όντα που τείνουν να θεωρούν ότι όλα πρέπει να είναι κτήμα τους...!! Αυτά μας δίνουν μια ιδέα περίπου για ποιους ανθρώπους πρόκειται...είναι συνήθως άνθρωποι που ζηλεύουν τα πάντα γύρω τους, χάνονται στο συναίσθημα αυτό..μισούν τους άλλους που τα έχουν και στη τελική δε κάνουν καμία προσπάθεια να τα αποκτήσουν και οι ίδιοι..!! εγώ πάντως τείνω να πιστέψω πως η ζήλια είναι γονίδιο..!! ποτέ ειλικρινά δε κατάλαβα τι είναι αυτό που θα με κάνει να φθονήσω, γιατί ναι θα φθονήσει ο ζηλιάρης, αυτούς που αγαπώ!! ότι πήγε μια φίλη μου ταξίδι που εγώ δε μπορώ να πάω? ή ότι πήρε τέλεια τσάντα? ή ότι βρήκε τον άνθρωπό της ενώ εγώ όχι??!! ίσα ίσα αυτά είναι πράγματα που θα έπρεπε να μας κάνουν να χαιρόμαστε για τους αγαπημένους μας...και όχι να κακιώνουμε...!!
Και τελικά τι όφελος έχει ο ζηλιάρης?? θα σας πω εγώ και ας γίνω ακόμη μια φορά η κακιά...το συνήθισα πια δε με νοιάζει!!! δεν έχει λοιπόν απολύτως κανένα όφελος...σιγά σιγά θα χάσει ακόμη και αυτά που είχε κερδίσει από υλικά αγαθά που θα τα αφήσει στην άκρη προκειμένου να θρέψει τη ζήλια του...μέχρι ανθρώπους που δε θα αντέξουν άλλο...!! και ερχόμαστε στη λέξη κτήμα που είπαμε παραπάνω...!!
και άντε ένα ζευγάρι παπούτσια να το θεωρήσεις δικό σου...μα τους ανθρώπους? πως να τους θεωρήσεις δικούς σου?? είναι δικοί σου όταν οι ίδιοι θέλουν να είναι...άρα είναι σαν οντότητες ολοκληρωμένες από μόνες τους κοντά σου..και όχι δικοί σου!! και πότε ένας άνθρωπος επιλέγει να είναι κοντά σου? δύσκολη ερώτηση για έναν ζηλιάρη αυτή ε? δε πειράζει θα σας πω πάλι εγώ! επιλέγει να είναι κοντά σου όταν είναι καλά εκεί που είναι..και ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΑΝΑΠΝΕΕΙ???!!! και ναι!!!! τώρα φώναζα!!!! μα είναι κανένας φυλακισμένος καλά??!!! την ελευθερία του θα αναζητήσει αυτόματα...κ όπως άμα κλείσεις κάποιον να ζήσει σε ένα δωμάτιο θα προσπαθήσει αυτόματα να βρει τρόπο να φύγει, έτσι και κάποιος άνθρωπος που θα καταπιέζεται κάποια στιγμή θα αναζητήσει την ανάσα του!! τον αναστεναγμό του "αχ!!!! γλίτωσα!! ελευθερώθηκα!!"..
και τώρα να ρωτήσω με τη σειρά μου τους παθολογικούς ζηλιάρηδες.....έτσι σας αρέσει να σας βλέπουν? γιατί σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι αυτό το ελάττωμα δεν αλλάζει ποτέ!! μόνο χειρότερο γίνεται..και αυτοί οι άνθρωποι που το τρέφουν συνήθως δε μπορούν να ζήσουν μακρυά από αυτή τη δυστυχία, τη μιζέρια και την κατάθλιψη που τους προσφέρει!!
Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τη μανούλα μου, που μου έμαθε ότι δε πρέπει να ζηλεύω ότι έχουν τα άλλα παιδάκια για αρχή, και να κάνω υπομονή και μάλιστα χαμογελαστή αργότερα για την οικογένεια μου, γιατί μόνο έτσι δε θα χρειαστεί να τη μοιραστώ! ευχαριστώ μανούλα!!!!
Δυστυχισμένοι λοιπόν οι ζηλιάρηδες από επιλογή τους όμως...!! Άλλο τόσο δυστυχισμένοι όμως και όσοι τους έχουν στη ζωή τους...αυτοί βέβαια μπορεί και να επιλέξουν αλλιώς...αν τους τα πρήξετε λίγο ακόμα!
Προσπαθήστε λοιπόν να μείνετε στη λεγόμενη καλή ζήλια...τη ζήλια που αποτελεί κίνητρο για να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι...ας πούμε πήρε η διπλανή μου το πτυχίο της...ζηλεύω!!! ας το πάρω και εγώ...που σημαίνει πρόοδος...σημαίνει ότι η σκάλα και ο πήχης ανεβαίνουν...και όχι ας της το σκίσω γιατί δεν έχω....γίνεσαι λίγος και μικρός άνθρωπος όταν σκέφτεσαι έτσι...ανθρωπάκι όπως συνηθίζω να λέω εγώ..!! και το χειρότερο??? περνάς τόσο άσχημα και είναι βέβαιο ότι στο τέλος θα χάσεις..!!
Τα περαστικά μας σήμερα πηγαίνουν σε όσους νομίζουν ότι με σχέδια, με αντίποινα, με μεθοδευμένη ζωή θα καταλήξουν να έχουν ό,τι έχουν οι άλλοι! λυπάμαι...μα σας έχω νέα...η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και απρόβλεπτους παράγοντες....που είναι αδύνατον να τη σχεδιάσετε για να την πετύχετε...!! και το χειρότερο...εμείς τη χαιρόμαστε τελικά...αυτοί που δε κάνουμε πλάνα...που υπολογίζουμε πως το αύριο είναι πολυτέλεια και πρέπει να παλέψουμε για αυτό!
όσο για τους υπόλοιπους...
till next time:))
kiss kiss:))
Αφού πέρασα τη δεδομένη κρίση των γενεθλίων.....συνήλθα και επανήλθα..!!!
Τι μου κάνετε?? Ελπίζω καλά και αισιόδοξα...!!
Λοιπόν μετά από μία κουβεντούλα που είχα προσφάτως σήμερα θα μιλήσουμε γι αυτό το πράσινο τερατάκι που ονομάζεται Ζήλια!!!
Χτυπάει άντρες και γυναίκες χωρίς καμία διάκριση σε ηλικία, επάγγελμα και οτιδήποτε άλλο!!
Η ζήλια λοιπόν ορίζεται ως το συναίσθημα από το οποίο κατέχεται κάποιος όταν επιθυμεί κάτι που ανήκει σε κάποιον άλλο....αυτό το αίσθημα με τη σειρά του, του προκαλεί λύπη, οργή, θυμό, απογοήτευση και άλλα πολλά τέτοια ωραία...!!
Επιθυμεί λοιπόν κάτι που ανήκει κάπου αλλού...και το επαναλαμβάνω για να δούμε όλοι καλά τη λέξη ανήκει..!! Που παραπέμπει έτσι και αλλιώς σε κτητικούς ανθρώπους..που ορίζονται ως τα όντα που τείνουν να θεωρούν ότι όλα πρέπει να είναι κτήμα τους...!! Αυτά μας δίνουν μια ιδέα περίπου για ποιους ανθρώπους πρόκειται...είναι συνήθως άνθρωποι που ζηλεύουν τα πάντα γύρω τους, χάνονται στο συναίσθημα αυτό..μισούν τους άλλους που τα έχουν και στη τελική δε κάνουν καμία προσπάθεια να τα αποκτήσουν και οι ίδιοι..!! εγώ πάντως τείνω να πιστέψω πως η ζήλια είναι γονίδιο..!! ποτέ ειλικρινά δε κατάλαβα τι είναι αυτό που θα με κάνει να φθονήσω, γιατί ναι θα φθονήσει ο ζηλιάρης, αυτούς που αγαπώ!! ότι πήγε μια φίλη μου ταξίδι που εγώ δε μπορώ να πάω? ή ότι πήρε τέλεια τσάντα? ή ότι βρήκε τον άνθρωπό της ενώ εγώ όχι??!! ίσα ίσα αυτά είναι πράγματα που θα έπρεπε να μας κάνουν να χαιρόμαστε για τους αγαπημένους μας...και όχι να κακιώνουμε...!!
Και τελικά τι όφελος έχει ο ζηλιάρης?? θα σας πω εγώ και ας γίνω ακόμη μια φορά η κακιά...το συνήθισα πια δε με νοιάζει!!! δεν έχει λοιπόν απολύτως κανένα όφελος...σιγά σιγά θα χάσει ακόμη και αυτά που είχε κερδίσει από υλικά αγαθά που θα τα αφήσει στην άκρη προκειμένου να θρέψει τη ζήλια του...μέχρι ανθρώπους που δε θα αντέξουν άλλο...!! και ερχόμαστε στη λέξη κτήμα που είπαμε παραπάνω...!!
και άντε ένα ζευγάρι παπούτσια να το θεωρήσεις δικό σου...μα τους ανθρώπους? πως να τους θεωρήσεις δικούς σου?? είναι δικοί σου όταν οι ίδιοι θέλουν να είναι...άρα είναι σαν οντότητες ολοκληρωμένες από μόνες τους κοντά σου..και όχι δικοί σου!! και πότε ένας άνθρωπος επιλέγει να είναι κοντά σου? δύσκολη ερώτηση για έναν ζηλιάρη αυτή ε? δε πειράζει θα σας πω πάλι εγώ! επιλέγει να είναι κοντά σου όταν είναι καλά εκεί που είναι..και ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΑΝΑΠΝΕΕΙ???!!! και ναι!!!! τώρα φώναζα!!!! μα είναι κανένας φυλακισμένος καλά??!!! την ελευθερία του θα αναζητήσει αυτόματα...κ όπως άμα κλείσεις κάποιον να ζήσει σε ένα δωμάτιο θα προσπαθήσει αυτόματα να βρει τρόπο να φύγει, έτσι και κάποιος άνθρωπος που θα καταπιέζεται κάποια στιγμή θα αναζητήσει την ανάσα του!! τον αναστεναγμό του "αχ!!!! γλίτωσα!! ελευθερώθηκα!!"..
και τώρα να ρωτήσω με τη σειρά μου τους παθολογικούς ζηλιάρηδες.....έτσι σας αρέσει να σας βλέπουν? γιατί σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι αυτό το ελάττωμα δεν αλλάζει ποτέ!! μόνο χειρότερο γίνεται..και αυτοί οι άνθρωποι που το τρέφουν συνήθως δε μπορούν να ζήσουν μακρυά από αυτή τη δυστυχία, τη μιζέρια και την κατάθλιψη που τους προσφέρει!!
Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τη μανούλα μου, που μου έμαθε ότι δε πρέπει να ζηλεύω ότι έχουν τα άλλα παιδάκια για αρχή, και να κάνω υπομονή και μάλιστα χαμογελαστή αργότερα για την οικογένεια μου, γιατί μόνο έτσι δε θα χρειαστεί να τη μοιραστώ! ευχαριστώ μανούλα!!!!
Δυστυχισμένοι λοιπόν οι ζηλιάρηδες από επιλογή τους όμως...!! Άλλο τόσο δυστυχισμένοι όμως και όσοι τους έχουν στη ζωή τους...αυτοί βέβαια μπορεί και να επιλέξουν αλλιώς...αν τους τα πρήξετε λίγο ακόμα!
Προσπαθήστε λοιπόν να μείνετε στη λεγόμενη καλή ζήλια...τη ζήλια που αποτελεί κίνητρο για να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι...ας πούμε πήρε η διπλανή μου το πτυχίο της...ζηλεύω!!! ας το πάρω και εγώ...που σημαίνει πρόοδος...σημαίνει ότι η σκάλα και ο πήχης ανεβαίνουν...και όχι ας της το σκίσω γιατί δεν έχω....γίνεσαι λίγος και μικρός άνθρωπος όταν σκέφτεσαι έτσι...ανθρωπάκι όπως συνηθίζω να λέω εγώ..!! και το χειρότερο??? περνάς τόσο άσχημα και είναι βέβαιο ότι στο τέλος θα χάσεις..!!
Τα περαστικά μας σήμερα πηγαίνουν σε όσους νομίζουν ότι με σχέδια, με αντίποινα, με μεθοδευμένη ζωή θα καταλήξουν να έχουν ό,τι έχουν οι άλλοι! λυπάμαι...μα σας έχω νέα...η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και απρόβλεπτους παράγοντες....που είναι αδύνατον να τη σχεδιάσετε για να την πετύχετε...!! και το χειρότερο...εμείς τη χαιρόμαστε τελικά...αυτοί που δε κάνουμε πλάνα...που υπολογίζουμε πως το αύριο είναι πολυτέλεια και πρέπει να παλέψουμε για αυτό!
όσο για τους υπόλοιπους...
till next time:))
kiss kiss:))
Σχόλια