Nil desperandum!

Καλησπέρα σας όμορφα πλάσματα....
Σήμερα....γέμισαν τα διαδυκτιακά νέα με αυτό το δυσάρεστο γεγονός....που αφορά το τέλος της ζωής του αγαπημένου μας Robbin Williams...!!
Πράγματι ένας πολύ συμπαθής καλλιτέχνης στο κοινό....χαμογελαστός, θετικής αύρας άνθρωπος φαινόταν....έχω σαν αρχή για να είμαι ειλικρινής να μην γράφω για διάσημους που εγκαταλείπουν τον κόσμο...αυτό που με κάνει σήμερα να γράφω είναι ο τρόπος....με θλίβει...πόσο με θλίβει που το πρότυπο του συμπαθητικού χαμόγελου αυτού λένε πως μάλλον αυτοκτόνησε....
Μια ανατριχίλα, μια απογοήτευση ένιωσα...!! τόσες ατάκες που τόσοι και τόσοι χρησιμοποιήσαμε κατά καιρούς συμβουλευτικά για τη ζωή και τελικά ο ίδιος έβαλε τέλος στη ζωή του....Μα γιατί κάποιος να φτάνει σε αυτό το σημείο? και αυτό ειναι για το οποίο θέλω να πούμε σήμερα...
Η αυτοκτονία είναι μια πράξη κατά την οποία το υποκείμενο βάζει μόνο του τέρμα στη ζωή του...συνήθως συμβαίνει σε άτομα με ψυχολογικές διαταραχές με μεγαλύτερο ποσοστό αυτούς που πάσχουν απο κατάθλιψη..!! Δεν είναι πάντα ένα καλομελετημένο σχέδιο..μπορεί κάποιες φορές να είναι και η παρόρμηση της στιγμής....χαρακτιρίζεται από αισθήματα θλίψης, απογοήτευσης και τρομερής απόγνωσης....
Πως φτάνεις άραγε στο σημείο να μην ελπίζεις? μόνο η σκέψη μου κάνει φοβερή εντύπωση...πως ζει ένας άνθρωπος χωρίς ελπίδα? είναι αδύνατον...πόσο εγκλωβισμένος και βασανισμένος πρέπει να είναι κάποιος που πιστεύει μέσα του ότι δεν υπάρχει καμία λύση στο πρόβλημά του? δε βλέπει πουθενά διέξοδο? δεν έχει κάνεναν λόγο να χαμογελάσει....?? Δεν του περνάει καν από το μυαλό η έκφραση ας το αφήσω και η ζωή θα δείξει..ή ο Θεος θα βοηθήσει..για όσους βέβαια πιστεύουν...
Πρέπει  πραγματικά να τον λυπάται κανείς έναν τέτοιο άνθρωπο....κάθε λεπτό παραπάνω από τη ζωή του ένα ακόμα βασανιστήριο....σκέψεις που τον πνίγουν....κάποιοι απογοητεύτηκαν με τα σημερινά νέα..και εγώ όποτε ακούω για ανθρώπους που βάζουν τέλος στη ζωή τους απογοητεύομαι...στεναχωριέμαι...
Γι αυτό αποφάσισα να γράψω......Τίποτα μα τίποτα στον κόσμο δεν είναι άλυτο...αρκεί να έχουμε το θάρρος να το αντιμετωπίσουμε...η ζωή είναι γεμάτη προβήματα..άλλα μεγαλύτερα και άλλα μικρότερα...τουλάχιστον αυτά που περνάν από το χέρι μας...ΠΡΕΠΕΙ να τα λυνουμε!! να τα αντιμετωπίζουμε!! να τα κοιτάμε κατάματα και να λέμε....εσύ τις περισσότερες ώρες της ημέρας με κάνεις δυστυχισμένο..όποτε πρέπει να σε λύσω...πρέπει να σε αντιμετωπίσω...η ζωή από μόνη της είναι πολύ μικρή...δε πρέπει να τη βλεπουμε να περνάει με θλίψη και πόνο...ακόμα και όταν πονάει πρέπει να κοιτάμε τις μικρές ισως ηλιαχτίδες που θα μας κάνουν να χαμογελάσουμε!! αγαπήστε τη ζωή σας με όποιες δυσκολίες...και αντιμετωπίστε ότι σας βασανίζει..μη το θρέφετε μέσα στο μυαλό σας...μη το αφήνετε να μεγαλώνει και να διογκώνει καταστάσεις που στη πραγματικότητα δεν υπάρχουν ή αν υπάρχουν μπορούμε να τις εξαφανίσουμε απλώς δε το πέρνουμε αποφάση..γιατί μετά αρρωσταίνουμε....αρρωσταίνουμε βαριά και η διέξοδος που θα ακολουθήσουμε μπορεί να είναι λάθος όταν σύμβουλος είναι η απόγνωση!!!
Τα περαστικά μας σήμερα καταλαβαίνουμε όλοι που πηγαίνουν....
αστέρια πέφτουν σήμερα..βγείτε έξω και κάντε ευχές...ευχές πολλές με ελπίδα..ποιος ξέρει? μπορεί κάποιος να εύχεται ακριβώς το ίδιο με εσας!
και κάπως έτσι
till next time:))
kiss kiss:))