τι κέρδισες? ή πως το κέρδισες??!!
Καλησπέρα σας πλασματάκια μου όμορφα!!
Τι μου κάνετε? ελπίζω καλά!!!
Εγώ σήμερα υπερβολικά πολύ κουρασμένη....αποφάσισα να στερήσω από το κέντρο της πόλης μας της πανέμορφης την παρουσία μου!!
Τελευταία βρέθηκα με έναν πολύ καλό μου φίλο που είχαμε καιρό να τα πούμε και πάνω στον πολύωρο διάλογο τέθηκε το θέμα του αν υπάρχει σωστή στιγμή ή σωστός τρόπος....
εγώ επέμενα πολύ στο αγαπημένο μας timing ενώ αυτός επέμενε στον τρόπο..!! Άντρες παιδί μου.....λίγο μοίρα να μη παίξει στο θέμα....μόνο στόχος και πως θα τον πετύχουμε...μη τον κατηγορώ βέβαια γιατί ενώ εγώ μιλούσα για σχέδια αυτός μιλούσε για αισθήματα...
παρορμητικός στη ζωή του πάντα, και έχοντας πολλές πολλές και διάφορες εμπειρίες φτάνει να μη μετανιώνει τίποτα και να μην αποκλείει τίποτα στη ζωή του...
αδύνατον εγώ να την καταλάβω αυτή τη λογική...!! Την είδα, την θέλω, θα την αποκτήσω ή τουλάχιστον θα κάνω τα πάντα...!! και εγώ τοίχος...δε γίνονται έτσι απλά αυτά τα πράγματα.....πρέπει να δεις πρώτα να τεστάρεις κάποια πράγματα..!!
Μετά από πολλές διαφωνίες στο θέμα καταλήξαμε ότι στην πραγματικότητα και στη θεωρία λέγαμε ίδια πράγματα αλλά στην πράξη οι άνθρωποι έχουν δυσκολέψει πολύ τη ζωή τους...!! Αυτός δηλαδή ορθά υποστήριζε ότι μπορούμε να κάνουμε ότι νιώθουμε και ότι γίνει....ενώ εγώ χωρίς να διαφωνώ μαζί του υποστήριζα πως η επικοινωνία με τον τρόπο που τη θέτει έχει χαθεί...και βέβαια όλα πιο απλά θα ήταν αν πράγματι κάναμε αυτό που θέλουμε αλλά δυστυχώς πολύ συχνά υπάρχουν ανασταλτικοί παράγοντες....και δε μιλάω φυσικά τώρα μόνο για ερωτικές σχέσεις...μιλάω και για φιλικές και για οικογενειακές γενικότερα διαπροσωπικές σχέσεις....πάντα υπάρχουν ανασταλτικοί παράγοντες..και όταν θες να πεις κάτι πολύ καλό και όταν θες κάτι πολύ κακό..!! είναι μηχανισμοί όλοι αυτοί που προστατεύουν τον εαυτό μας...από ένα πιθανό τσακωμό ή μια πιθανή έκθεση μας...
κανείς μας δε θέλει να εκτίθεται...! ψάχνουμε πάντα τη σιγουριά...παλιότερα εγώ αυτό το κατηγορούσα..μεγαλώνοντας μάλλον αρχίζω και το καταλαβαίνω....κανείς δε θέλει ευμετάβλητους παράγοντες στη ζωή του...γιατί αυτοί δημιουργούν προβλήματα...
όμως μήπως αυτοί είναι και οι ωραίοι??!!μήπως αυτοί είναι που κάνουν τη ζωή μας πιο ουσιαστική και όχι παθητική? Μήπως μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις και τρέξιμο ξεχάσαμε τον εαυτό μας? και όλοι αυτοί οι προστατευτικοί μηχανισμοί μας προστατεύουν από τον ίδιο μας τον εαυτό? από τις ίδιες μας τις επιθυμίες? και θέλουμε να ζούμε έτσι?
κάποιοι ίσως να θέλουν κάποιοι όχι...ποιοι είναι πιο ευτυχισμένοι? δε ξέρω να σας πω...αλλά σίγουρα είναι σαφώς πιο ικανοποιητικό συναίσθημα να κυνηγάς τα όνειρά σου από το να φτιάχνεις όνειρα και απλά από το μπαλκόνι σου να τα κοιτάς...και να λες..ωραία θα ήταν..!! και θα μου πείτε και αν τα κυνηγήσεις? ε ναι! όλα δε θα τα πραγματοποιήσεις..αλλά πηγαίνοντας προς αυτά μπορεί να βρες απρόσμενα...άλλα! που δε τα φαντάστηκες..!!
Και γιατί μου τα είπε όλα αυτά? είπε για να μαθαίνω που είμαι μικρή! και γιατί εγώ τα επαναλαμβάνω? γιατί με έβαλε σε σκέψεις...ίσως και λίγο να με εντυπωσίασε ότι υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως υπάρχει μια πορεία που μπορεί να πάρει η ζωή μας..που δε τη φανταζόμαστε! το άγνωστο άλλωστε πάντα δεν φαντάζει εντυπωσιακό? τουλάχιστον για εμένα ναι..!! όπως όταν ήμασταν μικροί και ψάχναμε να βρούμε όλους τους δρόμους που οδηγούσαν στο σπίτι από το σχολείο...δε μας ένοιαζε αν ήταν μακρινός ή κοντινός..!! αρκεί που ήταν διαφορετικός....και εντάξει μπορεί να σκόνταφτες... αλλά όπως και να είχε..είχες περπατήσει άλλον έναν δρόμο και πλέον τον ήξερες....για την επόμενη φορά..!!
Δε ξέρω σήμερα σε ποιον να στείλω τα περαστικά μου αφού καλά καλά δε ξέρω τελικά ποιος είχε τη σωστή αντίληψη....θα τα στείλω όμως μάλλον στη σιγουριά και στην ασφάλεια μόνο και μόνο γιατί εμένα μου κάνει κέφι να οδηγάω περισσότερο όταν βρέχει παρά όταν φαίνονται όλα πεντακάθαρα!!
όσο για τους υπόλοιπους..
till next time..
kiss kiss:))
Τι μου κάνετε? ελπίζω καλά!!!
Εγώ σήμερα υπερβολικά πολύ κουρασμένη....αποφάσισα να στερήσω από το κέντρο της πόλης μας της πανέμορφης την παρουσία μου!!
Τελευταία βρέθηκα με έναν πολύ καλό μου φίλο που είχαμε καιρό να τα πούμε και πάνω στον πολύωρο διάλογο τέθηκε το θέμα του αν υπάρχει σωστή στιγμή ή σωστός τρόπος....
εγώ επέμενα πολύ στο αγαπημένο μας timing ενώ αυτός επέμενε στον τρόπο..!! Άντρες παιδί μου.....λίγο μοίρα να μη παίξει στο θέμα....μόνο στόχος και πως θα τον πετύχουμε...μη τον κατηγορώ βέβαια γιατί ενώ εγώ μιλούσα για σχέδια αυτός μιλούσε για αισθήματα...
παρορμητικός στη ζωή του πάντα, και έχοντας πολλές πολλές και διάφορες εμπειρίες φτάνει να μη μετανιώνει τίποτα και να μην αποκλείει τίποτα στη ζωή του...
αδύνατον εγώ να την καταλάβω αυτή τη λογική...!! Την είδα, την θέλω, θα την αποκτήσω ή τουλάχιστον θα κάνω τα πάντα...!! και εγώ τοίχος...δε γίνονται έτσι απλά αυτά τα πράγματα.....πρέπει να δεις πρώτα να τεστάρεις κάποια πράγματα..!!
Μετά από πολλές διαφωνίες στο θέμα καταλήξαμε ότι στην πραγματικότητα και στη θεωρία λέγαμε ίδια πράγματα αλλά στην πράξη οι άνθρωποι έχουν δυσκολέψει πολύ τη ζωή τους...!! Αυτός δηλαδή ορθά υποστήριζε ότι μπορούμε να κάνουμε ότι νιώθουμε και ότι γίνει....ενώ εγώ χωρίς να διαφωνώ μαζί του υποστήριζα πως η επικοινωνία με τον τρόπο που τη θέτει έχει χαθεί...και βέβαια όλα πιο απλά θα ήταν αν πράγματι κάναμε αυτό που θέλουμε αλλά δυστυχώς πολύ συχνά υπάρχουν ανασταλτικοί παράγοντες....και δε μιλάω φυσικά τώρα μόνο για ερωτικές σχέσεις...μιλάω και για φιλικές και για οικογενειακές γενικότερα διαπροσωπικές σχέσεις....πάντα υπάρχουν ανασταλτικοί παράγοντες..και όταν θες να πεις κάτι πολύ καλό και όταν θες κάτι πολύ κακό..!! είναι μηχανισμοί όλοι αυτοί που προστατεύουν τον εαυτό μας...από ένα πιθανό τσακωμό ή μια πιθανή έκθεση μας...
κανείς μας δε θέλει να εκτίθεται...! ψάχνουμε πάντα τη σιγουριά...παλιότερα εγώ αυτό το κατηγορούσα..μεγαλώνοντας μάλλον αρχίζω και το καταλαβαίνω....κανείς δε θέλει ευμετάβλητους παράγοντες στη ζωή του...γιατί αυτοί δημιουργούν προβλήματα...
όμως μήπως αυτοί είναι και οι ωραίοι??!!μήπως αυτοί είναι που κάνουν τη ζωή μας πιο ουσιαστική και όχι παθητική? Μήπως μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις και τρέξιμο ξεχάσαμε τον εαυτό μας? και όλοι αυτοί οι προστατευτικοί μηχανισμοί μας προστατεύουν από τον ίδιο μας τον εαυτό? από τις ίδιες μας τις επιθυμίες? και θέλουμε να ζούμε έτσι?
κάποιοι ίσως να θέλουν κάποιοι όχι...ποιοι είναι πιο ευτυχισμένοι? δε ξέρω να σας πω...αλλά σίγουρα είναι σαφώς πιο ικανοποιητικό συναίσθημα να κυνηγάς τα όνειρά σου από το να φτιάχνεις όνειρα και απλά από το μπαλκόνι σου να τα κοιτάς...και να λες..ωραία θα ήταν..!! και θα μου πείτε και αν τα κυνηγήσεις? ε ναι! όλα δε θα τα πραγματοποιήσεις..αλλά πηγαίνοντας προς αυτά μπορεί να βρες απρόσμενα...άλλα! που δε τα φαντάστηκες..!!
Και γιατί μου τα είπε όλα αυτά? είπε για να μαθαίνω που είμαι μικρή! και γιατί εγώ τα επαναλαμβάνω? γιατί με έβαλε σε σκέψεις...ίσως και λίγο να με εντυπωσίασε ότι υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως υπάρχει μια πορεία που μπορεί να πάρει η ζωή μας..που δε τη φανταζόμαστε! το άγνωστο άλλωστε πάντα δεν φαντάζει εντυπωσιακό? τουλάχιστον για εμένα ναι..!! όπως όταν ήμασταν μικροί και ψάχναμε να βρούμε όλους τους δρόμους που οδηγούσαν στο σπίτι από το σχολείο...δε μας ένοιαζε αν ήταν μακρινός ή κοντινός..!! αρκεί που ήταν διαφορετικός....και εντάξει μπορεί να σκόνταφτες... αλλά όπως και να είχε..είχες περπατήσει άλλον έναν δρόμο και πλέον τον ήξερες....για την επόμενη φορά..!!
Δε ξέρω σήμερα σε ποιον να στείλω τα περαστικά μου αφού καλά καλά δε ξέρω τελικά ποιος είχε τη σωστή αντίληψη....θα τα στείλω όμως μάλλον στη σιγουριά και στην ασφάλεια μόνο και μόνο γιατί εμένα μου κάνει κέφι να οδηγάω περισσότερο όταν βρέχει παρά όταν φαίνονται όλα πεντακάθαρα!!
όσο για τους υπόλοιπους..
till next time..
kiss kiss:))
Σχόλια