Γραφειοκρατεία
Επειδή μερικοί από εσάς αναζήτησαν την παρουσία μου αποφάσισα να τους κάνω τη χάρη να κάνω comeback δριμύτερη!
Όλα ξεκίνησαν όταν ακόμα οι γονείς μας πήγαιναν σχολείο. Σχεδόν όλοι μάθαιναν πως πρέπει να διοριστούν στο δημόσιο και να έχουν μία μόνιμη καρέκλα από την οποία δεν μπορεί να σε ρίξει κανείς και μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει να έχουν τον παχυλό μισθό τους έχοντας δουλέψει ελάχιστα και μη έχοντας σπουδάσει τίποτα! Πόσο λογικό μου ακούγεται αυτό...
Σήμερα, λοιπόν, έπρεπε να κάνω κάποιες γραφειοκρατικές δουλειές σε διάφορες υπηρεσίες, στις οποίες διορίστηκαν αυτοί οι "σπουδαίοι" άνθρωποι.
Μερικοί από τους υπαλλήλους είναι αρκετά εξυπηρετικοί και δε δημιουργούν κανένα πρόβλημα. Άλλοι πάλι είναι αγενείς, δεν έχουν γνώση της δουλειάς τους, δε ζητούν συγγνώμη για τα λάθη που κάνουν, σε κοιτούν αφ' υψηλού και στο τέλος δε σου απευθύνουν καν το λόγο! Φυσικά εγώ θα πω και ευχαριστώ γιατί όπως έχω ξαναπεί σε άλλη ανάρτηση εγώ έχω τρόπους!
Είναι αυτόδηλο πως κάτι τέτοια υποκείμενα δε θα έπρεπε να έχουν διευθυντικές θέσεις και βασικά δε θα έπρεπε να έχουν καν θέση στον κόσμο μας! Αλλά ας μη γίνομαι πολύ κακιά... Μπορώ να καταλάβω αν κάποιος έχει μια άσχημη μέρα. Έχουμε όλοι μας πολλές, αλλά δεν τις βγάζουμε στη δουλειά μας σε άγνωστο κόσμο!
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως δεν έχει κανείς το δικαίωμα να συμπεριφέρεται απαξιωτικά σε κανέναν, ιδίως όταν ο ίδιος δεν έχει καταφέρει τίποτα στη ζωή του παρά μόνο να πιάσει μια θεσούλα με πολιτικά ρουσφέτια. Ειδικότερα, όταν θα πάει ένας 28χρονος καρκινοπαθής σε μια δημόσια υπηρεσία δεν μπορεί καμία κυράτσα και κανένας γύφτος να τον αντιμετωπίζουν κατ' αυτόν τον άσχημο τρόπο, γιατί αυτός προφανώς έχει περισσότερα και μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά τα ζώα!
Ας προσπαθήσουμε από δω και πέρα να αφήσουμε πίσω αυτή την ηλίθια νοοτροπία του παρελθόντος ή τουλάχιστον αν δεν το κάνετε αυτό να γίνετε πιο ευγενικοί! Δεν έχουν όλοι τη δική μου υπομονή!
Φιλάκια
Μικρή Ξινή
Όλα ξεκίνησαν όταν ακόμα οι γονείς μας πήγαιναν σχολείο. Σχεδόν όλοι μάθαιναν πως πρέπει να διοριστούν στο δημόσιο και να έχουν μία μόνιμη καρέκλα από την οποία δεν μπορεί να σε ρίξει κανείς και μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει να έχουν τον παχυλό μισθό τους έχοντας δουλέψει ελάχιστα και μη έχοντας σπουδάσει τίποτα! Πόσο λογικό μου ακούγεται αυτό...
Σήμερα, λοιπόν, έπρεπε να κάνω κάποιες γραφειοκρατικές δουλειές σε διάφορες υπηρεσίες, στις οποίες διορίστηκαν αυτοί οι "σπουδαίοι" άνθρωποι.
Μερικοί από τους υπαλλήλους είναι αρκετά εξυπηρετικοί και δε δημιουργούν κανένα πρόβλημα. Άλλοι πάλι είναι αγενείς, δεν έχουν γνώση της δουλειάς τους, δε ζητούν συγγνώμη για τα λάθη που κάνουν, σε κοιτούν αφ' υψηλού και στο τέλος δε σου απευθύνουν καν το λόγο! Φυσικά εγώ θα πω και ευχαριστώ γιατί όπως έχω ξαναπεί σε άλλη ανάρτηση εγώ έχω τρόπους!
Είναι αυτόδηλο πως κάτι τέτοια υποκείμενα δε θα έπρεπε να έχουν διευθυντικές θέσεις και βασικά δε θα έπρεπε να έχουν καν θέση στον κόσμο μας! Αλλά ας μη γίνομαι πολύ κακιά... Μπορώ να καταλάβω αν κάποιος έχει μια άσχημη μέρα. Έχουμε όλοι μας πολλές, αλλά δεν τις βγάζουμε στη δουλειά μας σε άγνωστο κόσμο!
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως δεν έχει κανείς το δικαίωμα να συμπεριφέρεται απαξιωτικά σε κανέναν, ιδίως όταν ο ίδιος δεν έχει καταφέρει τίποτα στη ζωή του παρά μόνο να πιάσει μια θεσούλα με πολιτικά ρουσφέτια. Ειδικότερα, όταν θα πάει ένας 28χρονος καρκινοπαθής σε μια δημόσια υπηρεσία δεν μπορεί καμία κυράτσα και κανένας γύφτος να τον αντιμετωπίζουν κατ' αυτόν τον άσχημο τρόπο, γιατί αυτός προφανώς έχει περισσότερα και μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά τα ζώα!
Ας προσπαθήσουμε από δω και πέρα να αφήσουμε πίσω αυτή την ηλίθια νοοτροπία του παρελθόντος ή τουλάχιστον αν δεν το κάνετε αυτό να γίνετε πιο ευγενικοί! Δεν έχουν όλοι τη δική μου υπομονή!
Φιλάκια
Μικρή Ξινή
Σχόλια